Monthly Archives: Ιουλίου 2018

Πώς μπορούν και κοιμούνται, ακούγοντας τις αγωνιώδεις φωνές των μικρών παιδιών που πνίγονταν από τους καπνούς, ή από τα νερά της θάλασσας; Συνέχεια →

Στη δυτική ακτογραμμή της Λευκάδας βρίσκεται το Κάθισμα, μια από τις ωραιότερες παραλίες του νησιού, αλλά και ολόκληρου του Ιονίου. Συνέχεια →

Σε μια μικρή χώρα, 3.500.000 εκατομμυρίων κατοίκων, τουλάχιστον 6.000 άνθρωποι μιλούν άπταιστα τη μητρική τους γλώσσα, αλλά και την ελληνική. Μάλιστα, αρκετοί από αυτούς, γνωρίζουν και Αρχαία Ελληνικά. Συνέχεια →

Στα βόρεια της Μήλου βρίσκεται μια πανέμορφη και ήσυχη γραφική γωνιά, το ψαροχώρι Μανδράκια. Ο μικρός, γραφικός οικισμός με το μικρό λιμανάκι, λίγα λευκά σπίτια με πολύχρωμες πόρτες και την εκκλησία να δεσπόζει στην κορυφή αποτελεί ιδανικό προορισμό για όσους αγαπούν τη γαλήνη και τη χαλάρωση με θέα στο απέραντο Αιγαίο. Συνέχεια →

Aρνούμαι να ανοίξω τηλεόραση. Με πάθος όμως, και αν τύχει να φτάσει στα αυτιά μου ο οχετός όλων αυτών που με ξέφρενη μανία εκτοξεύουν ευθύνες και κατηγορώ αριστερά και δεξιά, ουρλιάζοντας και απειλώντας, προσπαθώ με δυσκολία να διατηρήσω την ψυχραιμία μου. Συνέχεια →

[ειδικά αφιερωμένο στους νεομνημονιακούς που ξέρουν να μαζεύουν τα σκουπίδια καλλίτερα από τους παλαιομνημοναικούς]

Τα μεγαλύτερα και καλύτερα σωζόμενα μέχρι σήμερα τείχη του Πειραιά είναι τα τείχη της Πειραϊκής ακτής, γνωστά και ως Κονώνεια Τείχη. Πέρα από του ότι φέρουν το όνομα του ανδρός που τα ανήγειρε, είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι ο Κόνωνας και η ιστορία του, μνημονεύεται ελάχιστα, και πολύ λίγα έχουν γραφεί για την προσωπικότητά του. Μια εξήγηση που μπορεί να δοθεί είναι ότι δεν έδρασε την εποχή των ηρωικών και δοξασμένων Ελληνο-μηδικών πολέμων, αλλά στα σκοτεινά χρόνια του τρομερού Πελοποννησιακού πολέμου, που σήμανε την αρχή του τέλους για τον ελληνικό κόσμο, καθώς εξαντλημένος από τις κακουχίες και τα δεινά του εμφυλίου παρήκμαζε διαρκώς ακολουθώντας μια πτωτική πορεία και το χειρότερο εμπλέκοντας τους Πέρσες στα εσωτερικά της Ελλάδας. Συνέχεια →