Daily Archives: 15 Απριλίου, 2020

Ο ελληνικός λαός αδυνατεί να αντιληφθεί ότι το πολιτικό σύστημα και η Γερμανία αποτελούν θανάσιμους εχθρούς της βιολογικής του συνέχειας. Το αποτέλεσμα της συλλογικής αλογίας του ελληνικού λαού είναι η απουσία κάθε αντίστασης στον περιορισμό της ατομικής ελευθερίας. Συνέχεια →

Πόθεν, πως και γιατί, χαρακτηρίζονται ως συντηρητικές οι φωνές που υπερασπίζονται την ύπαρξη έθνους – κράτους και των συνόρων; Γιατί η αποδοχή της ασύνορης παγκοσμιοποίησης είναι απόρριψη του συντηρητισμού; Οι αντιφάσεις είναι προφανείς: Οσοι εκ των αριστερών πρεσβεύουν σε κοινωνικές αλλαγές, ακόμη και εκείνοι που ονειρεύονται επαναστατικές κατεδαφίσεις του πολιτικού συστήματος της χώρας τους, τάσσονται και υπέρ της κατάργησης των συνόρων. Πως είναι δυνατόν όμως να συμβούν αυτά εάν δεν εντάσσονται σε συγκεκριμένο χώρο, εάν δεν υπάρχουν σύνορα;
Συνέχεια →

Ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Πέτρο Κότσι, μέσω τηλεδιάσκεψης της Επιτροπής Ασφαλείας, λόγω του COVID-19, υπογράμμισε ότι η συμφωνία αυτή θα διαρκέσει πέντε χρόνια και η βαρύτητα πέφτει στον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεων μέσω της αγοράς στρατιωτικού εξοπλισμού. Συνέχεια →

Στον Πειραιά ο Κρυστάλλης μεταξύ άλλων, έζησε τη φρικτή εμπειρία του πρώτου μεγάλου βομβαρδισμού, του γερμανικού που έγινε στις 6 Απριλίου του 1941. Ό,τι συμβολίζει ο διάσημος πίνακας «Γκουέρνικα» (Γκερνίκα) του Πάμπλο Πικάσο, που φιλοτεχνήθηκε εμπνευσμένος από τον βομβαρδισμό της ισπανικής (βασκικής) πόλης Guernica από τη γερμανική αεροπορία, συμβολίζει και το έργο του Ανδρέα Κρυστάλλη με τίτλο «Ο βομβαρδισμός του Πειραιά». Με μια διαφορά όμως. Ο Πικάσο πληροφορήθηκε τον βομβαρδισμό από εφημερίδα, ενώ ο Κρυστάλλης τον έζησε ο ίδιος. Συνέχεια →

Μένουμε σπίτι και ανοίγουμε ένα παράθυρο στη Φύση! Το κτήριο Μασταμπάς όπου στεγάζεται το Παλαιοντολογικό Μουσείο Ρεθύμνου Γράφει η Μαρία Θερμού Αυτή είναι η πρόσκληση του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, που αυτήν την εβδομάδα προσφέρει στους μικρούς και μεγάλους φίλους … Συνέχεια →

Μετά το τέλος του λοιμού, οι Αθηναίοι χάρισαν το προσωνύμιο Αλεξίκακος(εκείνος που αποτρέπει το κακό)σε ένα χάλκινο άγαλμα του Απόλλωνα, έργο του φημισμένου Πελοποννήσιου γλύπτη Κάλαμι, που προϋπήρχε στημένο στην Αθηναϊκή Αγορά, στον ναό του Πατρώου Απόλλωνα (Παυσανίας Ι, 3, 4). Ένα επιβλητικό μαρμάρινο άγαλμα του 2ου αιώνα μ.Χ. που βρέθηκε στο Θέατρο του Διονύσου και φυλάσσεται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (εικ. 3) θεωρείται ότι αντιγράφει εκείνο το αριστουργηματικό έργο του Κάλαμι (460/450 π.Χ.). Ο καθάρσιος θεός παριστάνεται όρθιος και γυμνός. Πατά σταθερά με το δεξί πόδι και προβάλλει το αριστερό, λυγισμένο στο γόνατο. Η πλούσια κυματιστή του κόμη σχηματίζει βοστρύχους στο μέτωπο και δύο πλεξίδες που περιβάλλουν το κεφάλι σαν ταινία. Στο δεξί χέρι υποθέτουμε ότι θα κρατούσε μια φιάλη σπονδής και στο αριστερό θα μπορούσαμε να συμπληρώσουμε το τόξο με το οποίο σκόρπιζε τα δεινά. Το σοβαρό πρόσωπο του Απόλλωνα φέρνει στον νου μας την ουσία του μέτρου και τη σημασία του μηδέν άγαν στη ζωή μας.
Συνέχεια →