Daily Archives: 10 Ιουνίου, 2021

Ξεπερασμένο το εθνικό κράτος!

Πίσω από αυτή την πολιτική υπήρχε ισχυρή δόση ιδεοληψίας. Ο Γιώργος Παπανδρέου και το επιτελείο του θεωρούσαν ότι το εθνικό κράτος είναι ξεπερασμένο και έκαναν ό,τι μπορούσαν για να το ξεφορτωθούν και να μετατρέψουν την ελληνική κοινωνία σε πολυπολιτισμική. Λίγο πριν είχα γράψει άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο “Ελλάδα: Χώρα ή χώρος;” (Επίκαιρα, αρ. 11, 31/12/2009). Ένας τίτλος που στη συνέχεια έκανε τη δική του καριέρα στη δημόσια σφαίρα. Συνέχεια →

Και πάνε κάποιοι Κυπραίοι και ψωνίζουν από τα κατεχόμενα… Συνέχεια →

Το «Θέρος» χρονολογείται στα τέλη του 3ου αι. μ.Χ. οπότε και ήταν συνηθισμένο να προβάλλονται τέτοιες μορφές, κυρίως για την ευγονία, για να «δείξουν τι φέρνει η κάθε εποχή, όπως η συγκεκριμένη που κουβαλάει στάχυα», εξηγεί η κ. Μέλλιου. Η αίσθηση του καλοκαιριού δίνεται και μέσα τη χρωματική παλέτα που χρησιμοποιείται, με τα καφέ και τα χρυσά χρώματα, ενώ στο αντίστοιχο ψηφιδωτό του Χειμώνα κυριαρχούν πιο ψυχρά χρώματα όπως το γκρι και το λευκό και στο τρίτο -για το οποίο δεν έχουν καταλήξει οι ειδικοί αν πρόκειται για το Φθινόπωρο ή την Άνοιξη- υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία χρωμάτων.
Συνέχεια →

Να σημειωθεί ότι σχεδόν 100.000 άνθρωποι φτάνουν στα Φαλάσαρνα κάθε χρόνο όχι μόνο για να απολαύσουν την εξαίσιου φυσικού κάλλους παραλία αλλά και για να επισκεφτούν τα σημαντικά μνημεία του αρχαιολογικού χώρου. Η ιστορία γνωστή και από άλλες περιοχές της Ελλάδας, όμως εδώ με έντονη την αίσθηση της αυθαιρεσίας. Ανάμεσα στους χώρους σταβλισμού των συμπαθών οικόσιτων τετράποδων το τοπίο διανθίζεται από σκουπίδια κάθε λογής, μπάζα και όλα τα υλικά που μπορούν να βρεθούν σε μια αξιοπρεπή χωματερή. Συνέχεια →

Να σημειωθεί μάλιστα, ότι αυτό το αντίτυπο, που προέρχεται από τις συλλογές της Καϊρείου βιβλιοθήκης της Άνδρου, μαζί με άλλα 16 έχουν κηρυχθεί ως μνημεία από το υπουργείο Πολιτισμού, τα έτη 1997 και 1998. Συνέχεια →

Σύμφωνα πάντα με την παράδοση, η Πέμπτη της Αναλήψεως είναι η ημέρα κατά την οποία οι ψυχές των νεκρών, ακόμα και των αμαρτωλών που ήταν στην Κόλαση και από την ημέρα του Πάσχα, της Ανάστασης, ήταν ελεύθερες να κυκλοφορούν στη γη, ανάμεσα στους ζωντανούς και τους οικείους τους, με την Ανάληψη του Χριστού πρέπει να γυρίσουν στον τόπο τους. Είναι πικραμένες γι’ αυτό, αλλά οι δικοί τους τις βοηθούν να βρουν ήσυχα και με ευχαρίστηση τον δρόμο τους. Πάνε στα νεκροταφεία και ανάβουν κεριά στους τάφους και στα χωριά συγκεντρώνονται οι γείτονες στα σπίτια των ανθρώπων που έχουν νεκρούς και κάθονται σιωπηλοί με τα κεριά στο χέρι, ανάβουν κεριά στα παράθυρα, φτιάχνουν κόλλυβα και πίτες και μοιράζουν φαγώσιμα, κάνουν φιλανθρωπίες, για τη συγχώρηση και ανάπαυση των νεκρών τους. Συνέχεια →