Γράφουν οι Ζαχαρίας Μίχας και Μιχάλης Ιγνατίου
Οι εξελίξεις στην περιοχή της Μεσογείου και τον κόσμο ολόκληρο, αποδεικνύουν ότι η ενεργειακή στρατηγική μιας χώρας πρέπει να είναι άρρηκτα ενσωματωμένη στην εθνική στρατηγική. Η ενεργειακή ασφάλεια είναι προϋπόθεση οικονομικής ευημερίας, ενώ τα όποια λάθη ή παραλείψεις μπορεί στην πράξη να έχουν βαρύτατες συνέπειες στα εθνικά συμφέροντα σε πολλαπλά επίπεδα.
Η Ελλάδα έχει επιλέξει αυτό που ο πρωθυπουργός της έχει αποκαλέσει πρωταθλητισμό σε αυτό που αποκαλείται ενεργειακή μετάβαση προς καθαρότερες πηγές ενέργειας, τις γνωστές ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας), με σκοπό τη μέγιστη δυνατή ελληνική συνεισφορά σε αυτό που διεθνώς ονομάζεται κλιματική κρίση. Σ’ αυτή τη συγκυρία, όμως, έρχεται μια παγκόσμια ενεργειακή κρίση να αμφισβητήσει την βιωσιμότητα του εγχειρήματος, τουλάχιστον με τους εκτιμώμενους προ κρίσης ρυθμούς.
Πρέπει να ξεκαθαριστεί εξ αρχής ότι πρόθεση δεν είναι η έκφραση θέσης στο επιστημονικό επίπεδο της συζήτησης. Αποστολή του δημοσιογράφου είναι να καταγράφονται οι απόψεις και να διατυπώνεται η όποια υποκειμενική κρίση σε σχέση με τη μεγάλη εικόνα της εθνικής πολιτικής.
Το πρώτο θετικό των ενεργειακών προτεραιοτήτων του πρωθυπουργού είναι ότι διεθνώς η περιβαλλοντική πολιτική έχει αποκτήσει μεγάλη βαρύτητα και άρα εξασφαλίζει εκτεταμένη θετική δημοσιότητα. Αυτό έχει προφανείς θετικές επιπτώσεις στη συνολικότερη εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό. Ένα δεύτερο θετικό είναι ότι η Ελλάδα, όντας χώρα ευλογημένη στο επίπεδο του φυσικού περιβάλλοντος και του κλίματος, είναι λογικό να επιθυμεί γνήσια να το προστατεύσει.
Τρίτο θετικό σημείο μπορεί να θεωρηθεί η απουσία ρητορικών εξάρσεων αναφορικά με τα πιθανολογούμενα πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων, εντός της οριοθετημένη και δυνάμει ελληνικής ΑΟΖ. Η Ελλάδα πιστώνεται την προσπάθεια διατήρησης χαμηλής “θερμοκρασίας” στα ελληνοτουρκικά, αν και η Άγκυρα με τη στάση της δηλώνει ότι διεκδικεί τα πάντα και παντού! Διαβάστε την συνέχεια στην πηγή
ΕΛΛΑΣ 