Daily Archives: 5 Μαΐου, 2022

Ο ναός της Αθηνάς, του 7ου αι. π.Χ. ήταν αφιερωμένος στην προστάτιδα θεά της Σίδης και έχει ανασκαφεί μαζί με άλλα κτίσματα και ιερά, ενώ ο αρχαιολογικός χώρος είναι επισκέψιμος και έχει αναδειχθεί. Απέναντί του έχει και ναό του Απόλλωνα. Το μπαρ θέλησε να συμπεριλάβει το πρώτο μνημείο στη λειτουργία του, τοποθετώντας σιδερένια παραπετάσματα, ξύλινα κιγκλιδώματα αλλά και χαλί 10 μέτρων, ώστε να μην χαλάνε τα… ευαίσθητα τακουνάκια των επισκεπτριών, που είναι κυρίως τουρίστριες, Τουρκάλες και ξένες. Συνέχεια →

Από τη δεκαετία του 2000, η ροή της μετανάστευσης στη Σουηδία ήταν σημαντική σε σχέση με τον πληθυσμό της. Από 10 εκατομμύρια κατοίκους, αυτή η χώρα έχει 2 εκατομμύρια ανθρώπους που έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό, ή το 20% του πληθυσμού της. Αυτή η τεράστια συνεισφορά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα είχε ως αποτέλεσμα φαινόμενα αστικής γκετοποίησης και εξέγερσης, ελλείψει ένταξης. Βλέπουμε το αποτέλεσμά της.
Συνέχεια →

Ο Γ. Βατικιώτης για λογαριασμό του οποίου ναυπηγήθηκε το πλοίο, έλαβε την πρωτοβουλία αυτή, πραγματικό ρίσκο στην εποχή του, επιδεικνύοντας πλήρη εμπιστοσύνη στα ναυπηγεία του Περάματος, παραμερίζοντας τις επιφυλάξεις όσων των προσέγγιζαν για να του εκφράσουν τους φόβους τους. Το έργο ανατέθηκε στο ναυπηγείο Δ. Κ. Αναστασιάδη – Α. Χ. Τζορτανίδη και η χρονική καθυστέρηση στην ολοκλήρωσή του, οφειλόταν κύρια σε οικονομικούς λόγους, παρά τα σημαντικά τεχνικά προβλήματα που είχαν υπάρξει. Συνέχεια →

Το μότορσιπ είχε αποπλεύσει από τον Πειραιά την προηγούμενη της βύθισής του στις 5:10 το απόγευμα. μεταφέροντας 378 τόνους καλαμπόκι-αραβόσιτο. Επρόκειτο να ξεφορτώσει αρχικά 278 τόνους καλαμπόκι-αραβόσιτο στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια θα μετέφερε το υπόλοιπο φορτίο στο Πόρτο Λάγος Ξάνθης. Αφού φόρτωσε στα αμπάρια του το καλαμπόκι, τοποθετηθήκαν επί του καταστρώματος τρία στρατιωτικά φορτηγά 6Χ6 τύπου GMC (General Motors Corporation Truck) συνολικού βάρους 14,4 τόνων ως μεταφορά για λογαριασμό του Ελληνικού Στρατού.
Συνέχεια →

Τα έργα της έκθεσης, όλα μελάνια σε χαρτί, διάστικτα από αναφορές στο καφαβικό σύμπαν, επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα διάλογο τόσο με τον ίδιο τον ποιητή και το βίο του, όσο και με τους πρωταγωνιστές του έργου του. Με έναν απόλυτα προσωπικό τρόπο, ο Ανδρέας Γεωργιάδης δημιουργεί ένα δικό του φως, διάφανο και πλούσιο σε τονικές διαβαθμίσεις, συχνά μεταφυσικό, επιτρέποντας στη σκιά, πυκνή και στέρεη, να εισχωρήσει, και να ταράξει με την υπόνοια, τον συμβολισμό και την αμφιβολία, τα ήρεμα νερά της ζωγραφικής του περιπέτειας. Οι τόποι και οι διαδρομές του καβαφικού βίου, δημιουργούν μια γεωγραφία μνήμης όπου η απουσία και η υποβολή συντάσσουν ποιητικές ατμόσφαιρες και συμβολισμούς μεταφορών, προτείνοντας πολλαπλές αναγνώσεις των ίδιων ιστοριών.
Συνέχεια →