Category Archives: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Μία άλλη σημαντική πληροφορία για τη χώρα των Υπερβορείων προέρχεται από τις ωδές του Πινδάρου και συγκεκριμένα από τα Ίσθμια (ωδή 6), προσδιορίζοντας όχι αυτή βρίσκεται στο τέλος του γνωστού κόσμου, ενώ ο Διόδωρος ο Σικελός (2.47.5) αναφέρει ότι «εχειν δε τους Υπερβορείους ιδίαν τινά διάλεκτον» (έχουν κάποια δική τους διάλεκτο). Στη συνέχεια του κειμένου, ο ίδιος συγραφέας παραθέτει ότι «προς τους Έλληνας οικειότατα διαχεϊσθαι, καί μάλιστα προς τους Αθηναίους καί τους Δηλίους, εκ παλαιών χρόνων» (αισθάνονται από παλαιότερες εποχές πολύ οικείους τους Έλληνες, ιδίως τους Αθηναίους και τους Δηλίους), για να καταλήξει στη συνέχεια ότι αφιερώνουν (στον Απόλλωνα;) «αναθήματα πολυτελή, γράμμα-σιν Έλληνικοίς έπιγεγραμμένα». Συνέχεια →

«Το μεγαλειώδες αυτό εύρημα έρχεται να συμπληρώσει τα πολλά και σημαντικά ευρήματα και μνημεία της ευρύτερης περιοχής, εμπλουτίζοντας την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας. Ενός τόπου με αποδεδειγμένη ιστορία, η οποία ξεκινά βαθιά μέσα στους αιώνες, με ευδιάκριτα τα ίχνη της», περιγράφει η Δήμαρχος Αμφίκλειας – Ελάτειας Αθανασία Στιβακτή και προσθέτει:
Συνέχεια →

Μετά από αυτό οι ελληνικές πόλεις συμφώνησαν να μην ξαναδηλητηριάσουν ποτέ το νερό των εχθρών τους, ώστε να μην πεθαίνουν άμαχοι. Ομως εκτός από αυτό το φαινομενικά ή και πραγματικά ηθικό στοιχείο της απόφασης, ενυπήρχε τότε και ο φόβος της αμοιβαίας καταστροφής, αφού στον επόμενο πόλεμο θα δηλητηρίαζαν το νερό των πρώην νικητών κάποιοι άλλοι εχθροί οι οποίοι θα είχαν ισχυροποιηθεί ή απλά θα το έκαναν για αντίποινα. Επίσης ήξεραν ότι το δηλητηριασμένο νερό μπορεί να έφτανε σε μια γειτονική πόλη είτε ως πόσιμο νερό είτε μέσα από τρόφιμα που είχαν ποτιστεί με αυτό κατά λάθος. Συνέχεια →

Ομως δεν είναι βέβαιο ότι εξαγοράζονταν ψήφοι και ότι έδιναν “σταυρωμένα” ψηφοδέλτια την εποχή εκείνη. Μπορεί η ερμηνεία να είναι πιο αθώα: όσοι δεν ήξεραν να γράφουν ή βαριούνταν να χαράζουν στο κεραμικό, ζητούσαν από επαγγελματίες έτοιμα όστρακα. Και του Περικλή μπορεί να ήταν απλώς έτοιμα, αλλά να ακυρώθηκε εκείνη τη χρονιά η οστρακοφορία και έτσι να πετάχτηκαν. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν πάντως αρκετά κομμάτια οστράκων που ταίριαζαν μεταξύ τους, σαν να ήταν κομμάτια του ίδιου σπασμένου δοχείου, καθώς και ένα χειρόγραφο. Ίσως λοιπόν ήταν μια αποδεκτή συνήθεια, κάποιοι να βοηθούν τους ψηφοφόρους να χαράζουν τα ονόματα στα σπασμένα κεραμικά. Συνέχεια →

Οι αρχαιολογικές ανασκαφές της τελευταίας εικοσαετίας απέδειξαν ότι ο Αλέξανδρος ανήγειρε οχυρά στον ποταμό Ώξο (τον σημερινό Αμού Ντάρια), για να εξασφαλιστούν οι κατακτήσεις του. Οι 13.500 στρατιώτες τους οποίους εγκατέστησε εκεί, έγιναν οι καταλύτες για την διάδοση του ελληνικού πολιτισμού. Μετά τον θάνατό του το 323 πΧ η αυτοκρατορία του διαμοιράστηκε μεταξύ των Διαδόχων. Όμως, γύρω στα μέσα του 3ου αιώνα πΧ, ο σατράπης της Βακτριανής Διόδοτος Α′ Σωτήρ αποσχίστηκε από το βασίλειο των Σελευκιδών και ίδρυσε -στα σημερινά εδάφη του βορείου Αφγανιστάν, του Τατζικιστάν και το νοτίου Ουζμπεκιστάν- το «Ελληνικό Βασίλειο της Βακτριανής». Συνέχεια →

Οι εργασίες επιφανειακής έρευνας ξεκίνησαν στη Μόβωλλα στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και οι φετινές ανασκαφές διεξάγονται υπό τη διεύθυνση της Διεύθυνσης του Μουσείου των Μούγλων. Κατά το πρώτο στάδιο των ανασκαφών, βρέθηκαν οι βραχώδεις τάφοι κοντά στην πύλη της αρχαίας πόλης. Η πύλη εισόδου και μέρος των τειχών έχουν επίσης αποκαλυφθεί. Συνεχίζονται οι εργασίες στις κατοικίες μαζί με τις ανασκαφές που γίνονται στο κάστρο.
Συνέχεια →