Category Archives: ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ

Στις 2 Απριλίου 1883 βγάζει το πρώτο φύλλο του Ρωμηού, που κυκλοφορεί για σχεδόν 37 ολόκληρα χρόνια. Η απόρριψή του μετά πολλών επαίνων απ’ το Πανεπιστήμιο τον έκαμε ν’ αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη σάτιρα. Ο Σουρής αγαπήθηκε απ’ όλους ακόμη κι απ’ όσους σατίριζε κι αναγνωρίστηκε ως ο πρώτος κορυφαίος νεοέλληνας σατιρικός ποιητής. Το 1908, προτάθηκε για το Νόμπελ και το 1911 τιμήθηκε με τον Χρυσούν Σταυρό Του Σωτήρος. Συνέχεια →

Η Κόριννα έγραψε χορική λυρική ποίηση για πανηγύρεις στη βοιωτική διάλεκτο, δίνοντας έμφαση σε τοπικούς μύθους. Επιπλέον έγραψε ποιήματα εμπνευσμένα από βοιωτικούς μύθους (Μινύαι, Κορωνίδες), συνέθεσε ακόμη και ένα ποίημα για την ιστορία των «Επτά επί Θήβας», ένα για τον Ιόλαο, φίλο του Ηρακλή, και ένα για το μουσικό αγώνα ανάμεσα σε δύο βουνά (Ελικώνα και Κιθαιρώνα). Συνέχεια →

Η αρχαιοελληνική πνευματική ατμόσφαιρα απασχόλησε βαθιά τον Σικελιανό και συνέλαβε την ιδέα να δημιουργηθεί στους Δελφούς ένας παγκόσμιος πνευματικός πυρήνας ικανός να συνθέσει τις αντιθέσεις των λαών («Δελφική Ιδέα»). Για τον σκοπό αυτό ο Σικελιανός, με τη συμπαράσταση και την οικονομική αρωγή της συζύγου του, Εύας Πάλμερ, έδωσε πλήθος διαλέξεων και δημοσίευσε μελέτες και άρθρα.
Συνέχεια →

«Η σημερινή ημέρα είναι πολύ σημαντική γιατί ένα όνειρο ετών, όχι μόνο μελών της Αδελφότητας, αλλά και όλων των ναυτικών γίνεται πραγματικότητα. Ο ποιητής που υμνεί τη θάλασσα βρίσκεται στην πόλη του. Είμαι επίσης αρκετά συγκινημένος διότι το τελευταίο καράβι με το οποίο ταξίδεψε ο ποιητής είναι το ίδιο, τελευταίο καράβι με το οποίο ταξίδεψε ο πατέρας μου και έχω κι εγώ ταξιδέψει. Συνέχεια →

Ο Πολέμης χρησιμοποίησε στην ποίηση του και στην θεατρική του παραγωγή στοιχεία από την δημοτική μας ποίηση και την λαϊκή μας παράδοση, όπως το πιο γνωστό του δράμα “Ο βασιλιάς Ανήλιαγος” που ερμήνευσε η Μαρίκα Κοτοπούλη. Συγκαταλέγεται μεταξύ αυτών πού ανανέωσαν την Ελληνική ποίηση την δεκαετία του 1880. Συνέχεια →

Το έργο του σπουδαίου Αλεξανδρινού ποιητή έχει φτάσει στην άλλη άκρη του κόσμου με την ψηφιοποίηση και τη δημοσίευση της ψηφιακής συλλογής του Αρχείου Καβάφη το 2019, από το Ίδρυμα Ωνάση. Σκοπός τουΙδρύματος Ωνάση είναι η ανοιχτότητα και η ελεύθερη πρόσβαση κοινού και ερευνητών στο αρχείο, καθώς και η διάδοση του διεθνούς χαρακτήρα της ποίησης του Αλεξανδρινού ποιητή, ύστερα από την ψηφιοποίηση και εκ νέου τεκμηρίωσή του. Όπως ακριβώς συνέβη με το Αρχείο Καβάφη, απώτερος σκοπός του έργου στην Οικία Καβάφη είναι η ανοιχτή πρόσβαση όλων σε αυτήν,με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση.
Συνέχεια →

Από το 1931, οπότε και μεταβαίνει στην Αθήνα προκειμένου να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία, θα εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα και θα αρχίσει την πάλη του, σε μια πνευματική περιπέτεια ανάλογη με του Σολωμού, για να καθυποτάξει την ελληνική γλώσσα, μια γλώσσα “κατ’ εξοχήν πλατωνική”, καθώς όπως έλεγε “η πατρίδα του ποιητή είναι η γλώσσα […] οφείλει να επιστρέψει στην πατρίδα για ν’ αποδώσει στο έργο το ύφος που του αρμόζει, κείνη τη γραμμή που αποκαλύπτει «αλήθεια» τον πρόσκαιρο κόπο του ανθρώπου. Ήθος του ποιητή είναι η γλώσσα ˙ αυτή εμπεριέχει το έθνος (που για μας αντιπροσωπεύει ό,τι «η Πατρίδα κ’ η Πίστις» για το Σολωμό), και στο έθνος τόσο ο ποιητής όσο ο πολίτης πιστεύουνε”. Συνέχεια →