Category Archives: ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Πέραν, έξω, και μακράν, από εθνοτσιρίδες υποτιθέμενων και καλοβολεμένων εθνοκοινοβουλευτικών, άναρθρες κραυγές εξαλλοσύνης καναπεδάτων εθνοαπελευθερωτών, βοτανολογικά σκευάσματα του τύπου «εθνοκαθαρτικόν», «τουρκοαπωθητικόν», και «εθνοψηφοθηρικόν», επιληπτικά και επιλήψιμα ξεσπάσματα εθνικοφροσύνης, καταστροφικές βιαιότητες που μεταμορφώνουν άσημα όντα σε ήρωες της αριστεράς, και ανεμίσματα ελληνικών σημαιών που πίσω τους, αντί ιθυνόντων, ευφυών, ανιδιοτελών και ενάρετων εγκεφάλων, λυσσομανάει αέρας κοπανιστός. Συνέχεια →

Ο Δραγούμης εκίνησε το Έθνος, όσον ολίγοι, Ύστε­ρα από την ταπείνωση του 97 αισθάνθηκεν ότι είναι μόνος ανάμεσα σ’ έναν κόσμον ηττημένων. Κινούμενος από την αλληλεγγύη τη φυλετική κι’ από την υποχρέωση του δυνατού να επιβάλη τη θέληση του, είπεν εν τη καρδία αυτού, ότι το σκόρπιο και άβουλο πλήθος των ηττημένων, θα το μεταβάλη σε λαό νικητών. (Από το βιβλίο Ίων Δραγούμης, σελ 13-18, Θεσσαλονίκη 1938). Συνέχεια →

Πίνακας περιεχομένων 1. Περί της δήθεν καθόδου των Ελλήνων από τον βορρά 2. Η «κάθοδος» των Δωριέων (ή η επιστροφή των Ηρακλειδών) 3. Ορισμένες μαρτυρίες λογίων περί της εθνικής συνέχειας των Ελλήνων

Πίνακας περιεχομένων 1. Σύνδεση Ελλήνων και Πελασγών 2. Γλώσσα και γραφή 3. Η ένσταση του Διόδωρου του Σικελιώτη 4. Ηρόδοτος ή Διόδωρος; 5. Θρησκεία

Πίνακας περιεχομένων 1. Αυτόχθονες και επήλυδες 2. Η άποψη του Στράβωνα 3. Ο Πλάτων και η διαστρέβλωσή του από τους επιτήδειους 4. Οι Πελασγοί ως βάρβαροι.

1. Πελασγοί: Προέλληνες ή Πρωτοέλληνες;
2. Μαρτυρίες για την αυτοχθονία των Πελασγών
3. Συχνές μεταναστεύσεις πελασγικών ομάδων
4. Σχέση πελασγικών ομάδων και ελληνικού γένους
5. Πελασγικά φύλα-ομάδες Συνέχεια →

Στο προηγούμενο άρθρο, εξετάσαμε το ζήτημα της μυθολογίας και είχαμε δείξει ότι για τους αρχαίους συγγραφείς είναι παλαιότατη ιστορία. Επίσης, είχαμε εξετάσει τις γενεαλογίες του Έλληνα, του Πελασγού και του Γραικού, όπως παραδίδονται στην ελληνική παράδοση. Ακόμα, είχαμε δει τους αρχαιότερους οικιστές της Αττικής και τους απογόνους του Δευκαλίωνος, ενώ είχαμε αναφερθεί και στον σημαντικό θεσμό των Αμφικτιονιών, των Ολυμπιακών Αγώνων και των ελλανοδικών, που αποδεικνύουν ότι τα πρωτο-ελληνικά και ελληνικά φύλα που έδρασαν στην ελληνική γη, είχαν επίγνωση της κοινής τους καταγωγής. Συνέχεια →

Εισαγωγή στην σειρά των άρθρων. Το θέμα περί της ιστορικής συνέχειας Πρωτοελλήνων και Ελλήνων, θα μας απασχολήσει στην επόμενη σειρά άρθρων που θα ακολουθήσει. Η δομή και το περιεχόμενο, έχουν ως εξής:

Ὁ Ἴων Δραγούμης τὸν Πατριωτισμὸ τὸν ἐνήργησε δὲν τὸν φώναξε. Ὅ,τι ὀνειρεύτηκε καὶ ὅ,τι ζήτησε γιὰ τὴν Ἑλλάδα, μπορεῖ νὰ γίνει, ἀρκεῖ νὰ τὸ θελήσουνε πολλοί. Καὶ αὐτὸ φάνηκε ἀπὸ τὴ δράση του καὶ ἀπὸ τὰ βιβλία του. Ὅλη ἡ συγγραφική του ἐργασία, ἕνα σκοπό εἶχε, νὰ ξυπνήσει τὴν κοιμισμένη ἐνέργεια στὶς ψυχὲς τῶν νέων. Συνέχεια →

Το δεύτερο ήμισυ του 18ου και τις αρχές του 19ου αι. αναπτύχθηκε από τον Γάλλο Coeurdoux (1767), τον Άγγλο William Jones (1786) και από τους Γερμανούς Fr. Schlegex (1772-1829) και Fr. Bopp (1791-1867) η θεωρία των Ινδοευρωπαίων, η οποία εξυπηρετούσε τις αποικιοκρατικές χώρες. Κατά την θεωρία αυτή άνθρωποι από την Ινδία προχώρησαν προς την Ευρώπη και την 3η π.Χ. χιλιετία έφθασαν στα Ουράλια όρη και άλλοι προχώρησαν προς την Δ. Ευρώπη και άλλοι από το 2000 π.Χ. άρχισαν να κατεβαίνουν στο νότιο τμήμα της Βαλκανικής χερσονήσου ως Ίωνες, το 1800 π.Χ. ως Αχαιοί και το 1100 π.Χ. ως Δωριείς. Συνέχεια →