Category Archives: Ήπειρος

Η αμοιβή των παιδιών ήταν μερικές δραχμές ή αυγά, ό,τι είχε η νοικοκυρά. Και δυστυχώς πολλές νοικοκυρές δεν είχαν ούτε δραχμή, ούτε αυγό να δώσουν στα παιδιά και δεν τους άνοιγαν την πόρτα, μη θέλοντας ούτε κάλαντα να ακούσουν. Γι’ αυτό τα παιδιά ξεκίναγαν νύχτα για να πούνε τα κάλαντα και όποια παρέα προλάβαινε πρώτη τα έλεγε.
Συνέχεια →

Στην Ήπειρο των βυζαντινών χρόνων, μολονότι δεν έτρωγαν κάθε μέρα κρέας, αφενός μεν για οικονομικούς λόγους, αφετέρου λόγω νηστειών του χριστιανικού εορτολογίου, η εκτροφή προβάτων ήταν σύμφωνα με αφηγήσεις του κτηνοτρόφου Θεόδωρου Βοδινόπουλου, αρκετά ανεπτυγμένη και χαρακτηριζόταν από συχνές μετακινήσεις των κοπαδιών. Εκτός βέβαια από την οργανωμένη κτηνοτροφία, πρόβατα εκτρέφονταν μαζί με άλλα μικρά οικόσιτα ζώα στους στάβλους σπιτιών. Συνέχεια →

Το άλεσμα των δημητριακών στο μύλο (νερόμυλο, ανεμόμυλο) αποτελούσε τη βασική διατροφική διαδικασία πριν από την εκβιομηχάνιση της παραγωγής. Σήμερα διασώζεται σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας ο παραδοσιακός τρόπος αλέσματος δημητριακών. Οι τεχνικές του αλέσματος, το δίκτυο επικοινωνίας, η θέση του μύλου στην πραγματικότητα και το φαντασιακό, η διάθεση και η αξιοποίηση των προϊόντων της άλεσης έχουν ιστορικό βάθος αλλά έχουν προσαρμοστεί πλέον στις σύγχρονες συνθήκες και τις απαιτήσεις ενός διαφορετικού τρόπου ζωής που επιδιώκει όμως τη διατήρηση διεργασιών ποιοτικής διατροφής και τρόπου ζωής φιλικούς στο φυσικό περιβάλλον και τον άνθρωπο.
Συνέχεια →

Η εκδήλωση της 8ης Ιουλίου θα έχει παραδοσιακό γλέντι με τον Αλέξανδρο Αρκαδόπουλο στο κλαρίνο και τον Αντώνη Κυρίτση στο τραγούδι.
Συνέχεια →

«Απ’ το Θερτή, π’ αρχίναγι ο θέρους, πάαιναμαν στα χουράφια να θερίσουμι. Αρχίναγαμαν προτού βαρέσει ου ήλιους. Κι άμα ήταν μακριά τα χωράφια, αφού δεν είχαμαν αμάξια κι πάαιναμαν περπατώντα, έπιανε η ζέστα πο’ ’φταναμαν στο χωράφι. Συνέχεια →

Mεταφερόμαστε στο Γιρομέρι Θεσπρωτίας τις ημέρες του Πάσχα. Μέσα από τον κινηματογραφικό φακό γινόμαστε παρατηρητές της καθημερινότητας και των ανθρώπων αυτού του μικρού χωριού και αναζητούμε τις ρίζες ενός ξεχωριστού εθίμου. Μέσα από τα τραγούδια, τα λόγια και τους ήχους οι λιγοστοί του κάτοικοι προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανές τις παραδόσεις, τους θρύλους και να δώσουν συνέχεια στη ζωή ακόμα και μετά το τέλος της. Συνέχεια →

Αυτά συνέβησαν στην Άρτα. Το άλλο, κοντά στο Μέτσοβο, κάτω απ’ το Προσγόλι. Άγριος εκεί ληστής, ο Μπρούζος, φοβέρα για τους Τούρκους και απειλή. Μα και για τους Χριστιανούς μπελάς, αφού, συχνά, αυτοί πληρώναν τα σπασμένα. Κι έβαλαν οι προεστοί σκοπό να τόνε διώξουν· μαζεύοντας χρήματα να τόνε δελεάσουν. Κάποτε -μεγάλο το ποσό- ο Μπρούζος πείστηκε. Μα αντί οι προεστοί να του τα δώσουν, τον …πλήρωσαν με φονικό. Έτσι τους μείναν τα λεφτά, τους μείνανε και οι τύψεις. Στο τέλος οι ενοχές τούς φέρανε στην εκκλησία. Και ο παπάς: -γιοφύρια αν θα χτίσετε, θα πάρετε συχώριο..!

Συνέχεια →

Δύσκολα, αλλά στα αλήθεια όμορφα χρόνια. Μπορεί να μην υπήρχε τηλεόραση, παρά μόνο ένα παλιό ραδιόφωνο με λυχνίες. Μπορεί να μην υπήρχαν τηλέφωνα, εκτός από το μοναδικό στον καφενέ του χωριού. Μπορεί να μην υπήρχε διαδίκτυο. Υπήρχε, όμως, κοινωνία και επικοινωνία, που, παρότι σήμερα υπάρχουν τόσα τεχνολογικά μέσα, είναι ελλιπής ή ανύπαρκτη, γιατί κλειδαμπαρώθηκαν και σκυθρώπιασαν οι θλιμμένοι άνθρωποι, και δεν είναι ολάνοιχτο το μέσα τους. Συνέχεια →

Κείμενο – φωτό: Βασίλης Μαλισιόβας* Άλλαξε για τα καλά ο καιρός. Ραγδαίες βροχοπτώσεις σε όλη τη χώρα. Το ξέραμε όμως από μέρες. Αλλά… τι καιρό θα κάνει το Σαββατοκύριακο που έχετε κανονίσει να πάτε εκδρομή; Τη Δευτέρα απόγευμα που είναι … Συνέχεια →