Category Archives: Μάνη

Σε ομαλό έδαφος, όπου περνούσαν δρόμοι αναπτύσσονταν οργανωμένες στρατιωτικές βίγλες με «έσω βίγλα» «έξω βίγλα» οι λεγόμενες «στάσεις» με μόνιμα χτιστά με ξερολίθι «στασίδια» για τους πολεμιστές ακρίτες καβαλλαρέους τους «βιγλάτορες». Το «εσωβίγλιον» με το «εξωβίγλιον» είχαν απόσταση «μη πλέον λίθου βολής. («Περί παραδρομής πολέμου», λέγεται ότι τη συνέγραψε ο Νικηφόρος Φωκάς). Συνέχεια →

Τόσο τα «βαρκαδιάτικα» όσο και τα «αχθοφορικά» δικαιώματα (κέρδη) περιορίζονταν καθώς ο ρόλος τους περιθωριοποιείτο. Οι Μανιάτες πλέον μορφώνονταν, πολλοί έμποροι και επιστήμονες είχαν αναδειχθεί από τους κόλπους τους. Είχαν την δυνατότητα να καταλάβουν σημαντικές θέσεις στην διοίκηση του Οργανισμού από τις οποίες στη συνέχεια στήριζαν τους συμπατριώτες τους. Η περίφημη φράση που είχε επικρατήσει στον Πειραιά σχετικά με το λιμάνι και τους Μανιάτες, φαίνεται πως ακόμα και σήμερα παραμένει στον Πειραιά δημοφιλής «Εγεννήθη άρρεν, κρατήσατε θέσιν!». Συνέχεια →

Μπορούσε όμως και να μείνει αν ήθελε, στο χωριό η νικημένη παράταξη, αν ζητούσε από το νικητή συγγνώμη με, ένα καθορισμένο τελετουργικό τυπικό. Τα πράγματα ήταν απλούστερα στις περιπτώσεις φόνων δίχως γενικότερες προεκτάσεις, οπότε, ύστερα από μια καθορισμένη, απλούστερη από την προηγούμενη, διαδικασία, ο μετανοημένος φονιάς γινόταν ο ιδιαίτερος προστάτης και ευεργέτης της οικογένειας που αδίκησε όλα αυτά τα θέματα τα τακτοποιούσε ένα τοπικό συμβούλιο, η Γεροντική, μοναδικός Θεσμός, υπό τον μπέη ή τον αρχικαπετάνιο, που φρόντιζε για την τάξη στη Μάνη. Συνέχεια →

Στον Πειραιά για χρόνια φατρίες ολόκληρες ειδικά κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου, ξεκληρίζονταν είτε για διαφορές που είχαν δημιουργηθεί πίσω στην πατρική γη, είτε για προσβολές και λόγια που είχαν ειπωθεί εντός της Συνοικίας. Καθώς τα ονόματα των οικογενειών υπάρχουν ακόμα στον Πειραιά δεν θα αναφερθούν ωστόσο μπορεί κανείς να τα διαβάσει ξεφυλλίζοντας τον ημερήσιο τύπο ειδικά της δεκαετίας του 1930. Συνέχεια →

Ατέλειωτα τα μανιάτικα μοιρολόγια και ατέλειωτα όσα θα μπορούσαν να ειπωθούν γι’ αυτά. Όσοι έχουν ζήσει την ατμόσφαιρα και το πάθος από ένα «μανιάτικο κλάμα», πραγματικά τους φαίνονται αστεία αυτά που εμφανίζονται σε διάφορες παραστάσεις σαν… αρχαίες τραγωδίες. Είναι σαν να έχεις γνωρίσει το φως του ήλιου και να αντικρύζεις ύστερα έναν λαμπτήρα ηλεκτρικό. Συνέχεια →

Στη βαθιά Μάνη. Μια μέρα που έμοιαζε η πιο ζεστή του καλοκαιριού. Καπνίζοντας Καρέλια μαζί με ντόπιους που ξαποσταίνουν κάτω από αιωνόβιες ελιές, ο Πάτρικ Λι Φέρμορ μπήκε σε μια γοητευτική αφήγηση και debate για τις καλύτερες ελιές στον κόσμο … Συνέχεια →

Ο Μονομάτης πειρατής ήταν ο Νικολός ο Σάσσαρης, ο οποίος με τη φελούκα όργωνε τις θάλασσες κι αυτός ήταν που κατέλαβε πλοίο πλησίον της Μεθώνης και το οδηγούσε στη Μάνη. Συνάντησε όμως, τον προβλεπτή του βενετικού στόλου και εγκατέλειψε τη λεία του. Ο Μονομάτης για να γλιτώσει από τον Βενετικό στόλο κατεύθυνε την πορεία του για τη Μάνη, όπου συναντήθηκε με τούρκικο πλοίο. Συνέχεια →

Το Λύκειον των Ελληνίδων απέκτησε το κείμενο χάρη στην ευγενική προσφορά της Εφόρου του Τμήματος Προβλημάτων Γυναίκας και Παιδιού Έφης Πετρέα, που «ξετρύπωσε» αυτή την ξεχασμένη μελέτη του προγόνου του συζύγου της και θέλησε να τη φέρει στο φως. Η Ειδική Γραμματέας του Λυκείου των Ελληνίδων Κατερίνα Δασκαλάκη ανέλαβε από εκεί κι έπειτα την όλη επιμέλεια του «Τετραδίου», επειδή το αρχικό κείμενο ήταν γραμμένο σε αρχαΐζουσα καθαρεύουσα, επομένως έχρηζε μεταγλώττισης, και επειδή κάποιες βιβλιογραφικές και άλλες επεξηγήσεις κρίθηκαν απαραίτητες. Το «Τετράδιο» είναι εικονογραφημένο και στο δεύτερο μέρος του δημοσιεύεται και φωτογραφική αποτύπωση του πρωτοτύπου, για τον αναγνώστη που θα ήθελε να ανατρέξει και σε αυτό. Συνέχεια →