Category Archives: Ν. Αττικής

Με την καταστροφή του ’22 έφτασαν στον Πειραιά καραβιές οι πρόσφυγες. Πεινασμένοι και δυστυχείς ζούσαν ο ένας πάνω στον άλλον μέσα σε τσαντίρια. Οι Πειραιώτες τους είδαν σαν ξένους και τους αντιμετώπισαν εχθρικά. Για να εγκατασταθούν, τους παραχωρήθηκε το παλιό νεκροταφείο του Αγίου Διονυσίου, που βρισκόταν έξω από την πόλη, στη δυτική άκρη. Ο χώρος δεν έφτανε. Οι πρόσφυγες εξαπλώθηκαν σε όλη τη Δραπετσώνα και βόρεια προς το Κερατσίνι και τα Ταμπούρια. Συνέχεια →

Στο Μοναστηράκι το έπαιρνες φθηνά …λίγο μεταχειρισμένο. Το φόρτωνες στην μοτοσυκλέτα με την καρότσα και σε πήγαινε μέχρι την αυλή καμαρωτό. Συνέχεια →

Νέος Κόσμος σημερινή ονομασία της ιστορικής για τους πρόσφυγες Μικρασιάτες συνοικίας της Αθήνας. Του Δουργούτη (που έγινε το Δουργούτι) την συνοικία που πήρε το όνομά της από τον Οθωμανό κτηματία Δουργούτ Αγά την γνώρισαν όταν φθάνοντας στον Πειραιά τους μοιράσανε Έλληνες ορθόδοξοι αλλά κυρίως Αρμένιοι ωραίοι άνθρωποι περήφανοι…πονετικοί…. Συνέχεια →

Η σφεντόνα δεν έλειπε από την κωλότσεπη υποτίθεται για σπουργίτια παρά τις φωνές και τις απειλές των γονιών που τις έπαιρναν και έκοβαν τα λάστιχα με το ψαλίδι. Συνέχεια →

Δεν υπήρχε γειτονιά που να μην είχε τον μπεκρή της. Ήταν πολλά και τα καπηλειά βλέπεις που δεν ήταν απαραίτητο να ήταν καθ΄εαυτού ταβέρνα. Την ρετσίνα την εύρισκαν παντού….στο μπακάλικο…στο καρβουρνιάρικο… στο μαγέρικο…. Συνέχεια →

«Τα Τσουρέκια των Χριστουγέννων είναι το ποιητικώτερον έθιμον της ζωής του σπιτιού και η ωραιοτέρα ανάμνησις των παιδιών. Δι’ αυτό θα συνεβούλευα εις τας Ελληνίδας μητέρας να αγοράζουν, αν θέλουν, όλα των τα γλυκίσματα από τα ζαχαροπλαστεία, τα τσουρέκια όμως να κατασκευάζουν μόναι των». Απόσπασμα από τη στήλη «Νοικοκυριό και Κουζίνα». Εφημερίς των Κυριών, Περίοδος Β΄, Έτος 22ον, Αθήναι, 1-15 Δεκεμβρίου 1908, Αριθμός 957. Συνέχεια →

Για να είμαστε σωστοί τα γυαλιά οράσεως εκείνα τα χρόνια ήταν λίγο έως πολύ πολυτέλεια για τους πολλούς και ειδικά για τους ηλικιωμένους. Έβλεπες στην γειτονιά να κάθονται οι γυναίκες τα απογεύματα στα σκαλιά στο πεζοδρόμιο να κουβεντιάζουν και αυτή που είχε γυαλιά πρεσβυωπίας να τα μοιράζεται με τις άλλες. Συνέχεια →