Category Archives: Ν. Αττικής

«Μήνας που δεν έχει «ρο» ρίξε στο κρασί νερό», έλεγαν οι παλαιοί κρασοπατέρες στον Πειραιά, που σήμαινε ότι από το Μάιο έως και το τέλος του Αυγούστου, μόνο εκείνοι που δεν ήξεραν να πίνουν, συνέχιζαν να παραγγέλνουν κρασί στις ταβέρνες και στα καφενεία, αν φυσικά υπήρχε διαθέσιμο. Συνέχεια →

Το 1835 ο Πειραιάς ήταν ένα λιμανάκι χωρίς κίνηση, με λίγα αλιευτικά, μερικές καλύβες και χίλιους κατοίκους. Κάπου κάπου προσορμιζόταν κανένα πλοίο, για ν’ αποπλεύσει μετά από λίγες ώρες.

Από τα πρώτα χρόνια που άρχισε ν’ αναπτύσσεται, για να γίνει από γραφικό χωριό όμορφη πόλη και σημαντικό λιμάνι, έλκυσε και υπόκοσμο. Άρχισε ν’ ανθεί η πορνεία και τα περί αυτήν: προαγωγοί, σωματέμποροι, νταβατζήδες, νταήδες… Οι συμπλοκές, τα φονικά, τα ναρκωτικά και οι αρρώστιες ήταν θλιβερή καθημερινότητα. Από τα καράβια κατέβαινε κάθε καρυδιάς καρύδι: τυχοδιώκτες, λαθρέμποροι, απατεώνες, τζογαδόροι, σωματέμποροι, αρτίστες, και γενικώς αποβράσματα που εμπλούτιζαν τον ντόπιο υπόκοσμο. Τις νύχτες έπεφταν απανωτές πιστολιές και γίνονταν αληθινές μάχες ανάμεσα στις συμμορίες. Τα μπορντέλα βρίσκονταν ανάμεσα στις κατοικίες και οι αδέσποτες πόρνες παντού. Οι οικογενειάρχες διαμαρτύρονταν συνεχώς για τη συνύπαρξή τους με τον υπόκοσμο. Με το δίκιο τους, γιατί μέσα σε τριάντα χρόνια ο Πειραιάς είχε γίνει μεν μια όμορφη πόλη, αλλά κι επικίνδυν Συνέχεια →

«Οι άνθρωποι των περασμένων γενεών ήταν καλύτεροι διότι κατανάλωναν ξανθιά ρετσίνα», συνήθιζε να λέει ο γνωστός αθηναιογράφος Κώστας Δημητριάδης κάθε Σεπτέμβρη όταν ερχόταν η εποχή του τρύγου, του μούστου και του στυφαρίσματος των βαρελιών. Κοσμοχαλασιά στους δρόμους, με τους ταβερνιάρηδες και τους… κρασοπατέρες να βρίσκονται σε συναγερμό. Συνέχεια →

«Το παμπάλαιον “πίστωσις δεν δίδεται” μεταρρυθμίζεται από τινός καιρού σχεδόν κατά μήνα. Εις αρκετά καταστήματα έχει τροποποιηθεί ως εξής: “Μετ’ ουδενός διατηρούμεν ανοικτούς λογαριασμούς”. Αι τρεις λέξεις έγειναν εξ. Αλλά μετ’ ολίγον καιρόν αι εξ έγεινανδεκαέξ: “Φέρεται εις γνώσιν των πελατών ότι ουδέν εξέρχεται απλήρωτον εκ του καταστήματος”. Βέβαιον πράγμα λοιπόν ότι μετ’ ολίγον καιρόν θ’ αναγιγνώσκωμενολόκληρον κώδικα εις τας βιτρίνας των καταστημάτων. Συνέχεια →

Ο ιππόδρομος του Φαλήρου εις τις δόξες του… Απολαύστε ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για το πώς λειτουργούσε ο φαληρικός ιππόδρομος το 1933 και τα επόμενα χρόνια.

Τον Ιανουάριο του 1854, τη διεύθυνση της Αστυνομίας Αθηνών και Πειραιώς ανέλαβε ο Εμμανουήλ Τσούχλος. Μεταξύ άλλων, κλήθηκε να αντιμετωπίσει και το φλέγον, εκείνη την εποχή, θέμα της διατίμησης των κομίστρων στις άμαξες, οι οποίες πλέον είχαν εισέλθει στην καθημερινή ζωή της πόλης. Συνέχεια →

Τον Απρίλιο του 1929 εκδρομείς από την Ένωση ομογενών των Η.Π.Α. οι γνωστοί ΑΧΕΠΑΝΣ, αποβιβάζονται με λέμβους στην αποβάθρα του Νέου Φαλήρου. Στα ανοιχτά μένει αράδα το πλοίο τους να φωτίζει τα βράδια με τα λαμπιόνια του το σκοτάδι του φαληρικού όρμου και να κάνει τον περίπατο στην ακτή ακόμα πιο ειδυλλιακή. Συνέχεια →