Category Archives: Ν. Αττικής

Τον είχαν σε μεγάλη εκτίμηση στην γειτονιά γραμματιζούμενος, συντρέχτης. Έτσι έλεγαν…. Ήταν διαβασμένος δηλαδή και βοηθούσε όποιον είχε ανάγκη σε θέματα δημοσίου. Συνέχεια →

Οι περισσότερες γυναίκες στην γειτονιά κάπου θα έκαναν κανένα μεροκάματο για να τσοντάρουν στα έξοδα του σπιτιού. Ενοίκιο, ρεύμα, νερό, βόθρος… Συνέχεια →

Τα γευστικά, αρωματικά και ξεροψημένα κουλούρια, που κόστιζαν πέντε λεπτά, ήταν για τους Aθηναίους -πριν από εκατό χρόνια- μια από τις μικρές απολαύσεις της καθημερινότητας. Το επάγγελμα του κουλουρά ασκούσαν κυρίως Ηπειρώτες από τις περιφέρειες Κουρέντων, Πωγωνίου, Ζαγορίου, Συράκου και σποραδικά από άλλα μέρη της χώρας. Συνήθως επρόκειτο για ανήλικους νέους, γέροντες ή ανάπηρους που πωλούσαν το προϊόν τους στην ύπαιθρο (δρόμους, πλατείες, λιμάνια, εκκλησίες κ.ά.). Πολλοί από τους πλανόδιους αυτούς κουλουροπώλες εξασκούσαν την εργασία τους μόνον κατά τον χειμώνα αφήνοντας τα χωριά τους και κατεβαίνοντας στα αστικά κέντρα. Συνέχεια →

Ο πλούτος της λαογραφικής μας παράδοσης στοιχειωθετείται από τις ρίζες και τους αδιάρρηκτους δεσμούς του κάθε τόπου με τη πατρική γη και τους προγόνους του.
Συνέχεια →

Αληθινά κομψοτεχνήματα, φτιαγμένα επί Τουρκοκρατίας, έδωσαν ιδιαίτερο χαρακτήρα σε μια πόλη που ανέκαθεν «διψούσε». Αυτή την ξεχωριστή όψη έρχεται να υπενθυμίσει η πρόσφατη απόφαση του Δήμου Αθηναίων να εγκαταστήσει δημόσιες βρύσες σε αρκετά σημεία της πόλης. Συνέχεια →

Όταν το «Υπερώον» εν μέσω απίθανων σκηνών ανέβαζε και κατέβαζε παραστάσεις… «Πού έχετε τα βλέμματά σας την ώρα της παραστάσεως; Στην σκηνήν; Μεταβολή! Το θέαμα των θεατών είνε το διασκεδαστικώτερον και το πλέον ενδιαφέρον από όλα τα δημόσια θεάματα. Συνέχεια →

Πλατεία Αγάμων έτσι ήταν γνωστή τότε η Πλατεία Αμερικής περιοχή «Λεβίδη»ακόμα παλαιότερα λόγω της βίλας της οικογενείας. Συνέχεια →