Category Archives: Ν. Αττικής

Μαγαζιά που πουλούσαν αυγά …αυγοπωλεία επίσης υπήρχαν με υπαλλήλους με άσπρες ποδιές όπως το παραπάνω στην φωτογραφία και μάλιστα με φωτεινή επιγραφή. Συνέχεια →

Ένα ζήτημα το οποίο σπανίως αναφέρεται που αφορά επίσης στην δυσκολία επιβίωσης την δύσκολη περίοδο της κατοχής, είναι και το μέγα ζήτημα του νερού! Ενώ όλοι μιλούν για τη δυσκολία εξεύρεσης φαγητού, ουδείς συνήθως αναφέρεται στο μέγα θέμα της ύδρευσης. Ήδη με την κήρυξη του πολέμου τον Οκτώβριο του 1940, η Υπηρεσία Αντιαεροπορικής αμύνης συνιστούσε αφενός να υπάρχει νερό σε καταφύγια και σε σπίτια, καθώς δεν απέκλειε διακοπές στην υδροδότηση. Ήταν πολύ πιθανό μια εναέρια επίθεση να προκαλούσε την καταστροφή των σωλήνων ύδρευσης. Έπρεπε κάθε σπίτι να φροντίσει να αποθηκεύσει εντός δοχείων και σκευών νερό. Τα παρατημένα στην άκρη Αιγινήτικα κανάτια γνωρίζουν νέες μέρες δόξας. Μέχρι το βράδυ δεν υπήρχε διαθέσιμη στάμνα προς πώληση σε μπακάλικα και άλλα μαγαζιά. Συνέχεια →

Περνούσε από την γειτονιά με το τσουβάλι στον ώμο  φωνάζοντας «…ο πααααλιατζής». Και τι θα μπορούσε να βρεί θα ρωτούσε κάποιος σε μια λαϊκή γειτονιά της Αθήνας; Συνέχεια →

Ο «παπάς» είναι ίσως το πιο γνωστό τζογαδόρικο «παιχνίδι», που παίζεται στους ελληνικούς δρόμους, για πάρα πολλές δεκαετίες. Συνέχεια →

Το όνομα «Αλάσκα» σας λέει τίποτα; Μήπως το όνομα «Ροζικλαίρ»; Μήπως δεν σας άφηναν από το σπίτι; Ή μήπως δεν είχατε γεννηθεί ακόμη; Συνέχεια →

Όπως είναι πλέον γνωστό, οι πρώτες εγκαταστάσεις οργανωμένων θαλασσίων λουτρών στην Ελλάδα λειτούργησαν στον Πειραιά στο λιμένα της Ζέας το 1840. Όμως τα ήθη της εποχής για πολλά χρόνια δεν επέτρεπαν τα μεικτά θαλάσσια λουτρά. Έτσι οι λουτρικές εγκαταστάσεις, κάποια ξύλινα κιόσκια δηλαδή που βρίσκονταν με πασσάλους πάνω στη θάλασσα, είχαν κατασκευαστεί με διαφορετικό προορισμό, άλλα για τους άνδρες και άλλα για τις γυναίκες. Συνέχεια →