Category Archives: ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Χώρος εκπαίδευσης όσον αφορά στην πανίδα, χλωρίδα, τον κύκλο του νερού (γεωμορφολογία της περιοχής) και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Υπερτοπικός πόλος έλξης και κόμβος ποδηλατικών και φυσιολατρικών διαδρομών διαφυλάσσοντας και αναδεικνύοντας τα ιδιαίτερά του χαρακτηριστικά. Συνέχεια →

Στην περιοχή υπάρχουν πολλά και όμορφα γραφικά ταβερνάκια, τα οποία σε συνδυασμό με τα καταγάλανα νερά θα κάνουν την εκδρομή σας… απολαυστική. Συνέχεια →

Ανάμεσα στις περιοχές του Αμάραντου και του Στάφυλου, δεσπόζει ένας πανύψηλος και επιβλητικός βράχος, γνωστός στους ντόπιους ως Δρακοντόσχιμα, που δίνει την εντύπωση στον επισκέπτη ότι έχει κοπεί επιμελώς από ανθρώπινο χέρι.
Συνέχεια →

Τεράστια παράθυρα, βαριές ξύλινες πόρτες, μαρμάρινα σκαλιά, αετώματα και κίονες μαρτυρούν την παλιά αστική αίγλη της Λέσβου. Το ίδιο επιβλητικά είναι και τα κτίρια στην προκυμαία της Μυτιλήνης: το πρώην ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετάνια», οι Κολώνες, το Παλαιό Λιμεναρχείο, το κτίριο της Περιφέρειας, το Παλαιό Δημαρχείο κ.ά. Συνέχεια →

Το Χωριό του Μοριά όπως συνηθίζουν να αποκαλούν πολλοί το Κυπαρίσσι, μοιάζει σαν απομονωμένο και από την Πελοπόννησο και από την υπόλοιπη Ελλάδα. Είναι ο τρόπος με τον οποίο χτίστηκε και οργανώθηκε με σκοπό για να γλιτώσει από τους πειρατές. Ακόμη και σήμερα το Κυπαρίσσι Λακωνίας δεν είναι εύκολα προσβάσιμο. Χρειαστήκαμε για να το φτάσουμε περίπου τέσσερις ώρες ξεκινώντας από το κέντρο της Αθήνας. Δεν είναι όμως μόνο ο χρόνος που απαιτείται για να φτάσεις εκεί αλλά και γενικότερα η διαδρομή. Παρά το γεγονός ότι είναι πανέμορφη, ωστόσο δεν είναι και η πιο εύκολη που μπορείς να κάνεις. Θα πρέπει να ακολουθήσεις έναν δρόμο όλες στροφές ο οποίος διαρκεί περίπου 1,5 ώρα. Ο δρόμος ξεκινάει από τη Σπάρτη και περνάει από την ενδοχώρα (το Γεράκι και τον Χάρακα) για να βγει στην ακτή. Σε εκείνο το σημείο χρειάζεται και προσοχή στην οδήγηση. Συνέχεια →

Εκείνο το πρωινό, με το πρώτο φως του ήλιου είχα βρεθεί στο κτήμα. Με βήμα αργό, κατάφορτη με ζωοτροφές και τη σκυλίτσα της την Κανέλα να την ακολουθεί, ξεκινήσαμε για το τάισμα των ζώων. Στη διαδρομή για τον περιφραγμένο χώρο με τις κότες, τα κουνέλια και τους κύκνους, μας συνόδευαν μόνο τα τιτιβίσματα των πουλιών που ακούγονταν ανάμεσα από τις πανύψηλες καλαμιές και τις τεράστιες λεύκες που υπήρχαν κατά μήκος του ανηφορικού χωματόδρομου. Συνεχίσαμε για το μαντρί, αρμέξαμε τη Φλώρα, πήραμε τον Γιώργη, την Δεσποινίς και όλες τις κατσίκες και τις συνοδέψαμε απέναντι στον καταπράσινο λόφο, όπου αφέθηκαν ελεύθερες για την βοσκή τους, ωσότου ο ήλιος σβήσει και την τελευταία του ακτίνα. Συνέχισε με το σκάλισμα στους μπαξέδες, μάζεμα χόρτων και ζαρζαβατικών, κλάδεμα στο αμπέλι και αμέσως μετά, το γάλα από τις κατσίκες, τοποθετήθηκε στη χύτρα και ξεκίνησε η διαδικασία για το πήξιμο του τυριού. Συνέχεια →

Ο Νίκος Καζαντζάκης έμεινε στην Καρδαμύλη από το 1917 έως το 1919 όταν και απέκτησε τα δικαιώματα εκμετάλλευσης του λιγνιτωρυχείου της Πραστοβά στην Στούπα της μεσσηνιακής Μάνης. Συνέχεια →

Τυλιγμένη με τον καταγάλανο μανδύα της θάλασσας και το χρυσό του ήλιου και της αμμουδιάς, η αλλοτινή Μέρλερε, ονομασία που διασώζεται από χαρτογράφους του 16ου αιώνα μ.Χ, προσφέρει τη μαγεία της σε όλους εκείνους που αγαπούν την παρθένα φύση και προτιμούν την ηρεμία και τη χαλάρωση για τις διακοπές τους. Συνέχεια →