Tag Archives: Ίμια

Εμείς λοιπόν, αφού είχαν συγκεντρωθεί όλες αυτές οι δυνάμεις, είχαμε ως ημερήσια αποστολή να χτυπήσουμε τις δυνάμεις αυτές με δέκα συνολικά αεροπλάνα και ταυτόχρονα ήταν σε ετοιμότητα έξι ακόμα βομβαρδιστικά για νυχτερινή προσβολή στόχων που θα μας δίνονταν. Στη περιοχή υποχωρούσε… Θυμάμαι αξέχαστα πως πήγα σπίτι έκανα ένα μπάνιο και μετά ξάπλωσα να ξεκουραστώ. Μετά όμως από μισή ώρα, περίπου 11 το βράδυ, 11 και μισή, χτύπησε το τηλέφωνο όπου ένας Ανθυποσμηναγός με μια φωνή γεμάτη ένταση μας ειδοποίησε να μεταβούμε άμεσα στη Μονάδα.
Φεύγω λοιπόν – όπως και όλοι οι υπόλοιποι συνάδελφοί μου – μπαίνω στη μονάδα, μόλις παρκάρω το αυτοκίνητο και ανοίγω την πόρτα ανατρίχιασα ακούγοντας τον ήχο των κινητήρων των αεροπλάνων! Νόμιζα ότι ήδη είχε δοθεί εντολή για απογείωση των βομβαρδιστικών! Εδώ πρέπει να αναφέρω πως στα αεροπλάνα αυτά πιλότοι ήταν 5 “πιτσιρικάδες” και ένας έμπειρος πιλότος της Μοίρας, αυτοί δηλαδή που είχαν μπει στο πρόγραμμα των νυχτερινών πτήσεων που σας περιέγραψα νωρίτερα, γιατί ήταν κάτι το οποίο δεν περιμέναμε να συμβεί! Συνέχεια →

«Θα μας βυθίσουν. Το ξέρουμε ότι θα το κάνουν. Αλλά δεν φταίνε αυτοί. Εμείς φταίμε. Εμείς τους το επιτρέψαμε» υποστηρίζει ο Κώστας Σαρούκος από την Κάλυμνο. Προφανώς κάτι περισσότερο γνωρίζει, μια και όλη τη ζωή του την έχει περάσει στα καταγάλανα νερά του Αιγαίου. Εκεί που προσπαθούν οι Τούρκοι με κάθε τρόπο να αμφισβητήσουν τις διεθνείς συνθήκες και κατ’ επέκταση τα ελληνικά εδάφη. Συνέχεια →

Σε ηλικία 91 ετών, περιγράφοντας την τουρκική προκλητικότητα στην περιοχή έλεγε: «Με θυμάμαι να ταξιδεύω με τη βάρκα μου για τη νησίδα και να έρχονται δίπλα μου μεγάλα τουρκικά σκάφη κάνοντας ελιγμούς. Σαν τώρα θυμάμαι τα άσπρα μεγάλα πλωτά τους. Δημιουργούσαν απόνερα με σκοπό να με βουλιάξουν. Η βάρκα μου ήταν πολύ μικρή σε σχέση με τα δικά τους σκάφη. Έδειχναν να μην τους ενδιαφέρει αν πέσω στη θάλασσα και πνιγώ από τα κύματα. Τους έδειχνα, όμως, από την πλευρά μου ότι είχα το σθένος να συνεχίσω. Έκανα σαν να μην υπάρχουν. Συνέχιζα να ταξιδεύω προς τον προορισμό μου. Μου είχε τύχει πολλές φορές να βρίσκομαι πάνω στη βραχονησίδα και να περνούν από πάνω μου αεροσκάφη και ελικόπτερα». Συνέχεια →

Πρώτος, στην Ελλάδα, που μίλησε, πριν από καμιά τριανταριά χρόνια, για «πρώτο, αιφνιδιαστικό χτύπημα» ήταν ο Παναγιώτης Κονδύλης, πρώτης τάξεως διανοούμενος, που ζούσε στο εξωτερικό, δηλαδή χωρίς τα κόμπλεξ, τα συμφέροντα, τις εξαρτήσεις, των ενθάδε “ταγών” της χώρας. Έπεσαν φυσικά να τον φάνε. Τώρα, όποιος λέει τέτοια, περνάει αδιάφορος, καθώς η ελίτ της χώρας είναι βέβαιη ότι έχει κλείσει καλά τις πόρτες σε τέτοιες ιδέες. Από όσα βλέπουμε δεν έχει και άδικο, εδώ που τα λέμε. Συνέχεια →

Γράφαμε και τότε, επιμένουμε και τώρα ότι είναι ντροπή για τους Τούρκους να μη σέβονται ούτε τους νεκρούς. Και είναι όχι μόνο δικαίωμα αλλά υποχρέωση της Ελλάδας να τιμά τους 3 νεκρούς της. Συνέχεια →

Δεύτερο σκάφος του Λιμενικού έσπευσε προς υποστήριξη αλλά το τουρκικό σκάφος όχι μόνο δεν αποχώρησε αλλά συνέχισε τους επικίνδυνους ελιγμούς, με αποτέλεσμα να συγκρουστεί και με τα δύο ελληνικά σκάφη, τα οποία σύμφωνα με πληροφορίες έχουν υποστεί ζημιές. Συνέχεια →

Το ελληνικό κράτος, αλλά κυρίως οι Ελληνίδες και οι Ελληνες δεν έχουν ξεχάσει ποτέ τη θυσία των τριών ηρώων του Πολεμικού Ναυτικού. Αύριο Τρίτη 28 Ιουλίου, στον ναύσταθμο της Αμφιάλης γίνεται η τελετή ένταξης στο ΠΝ του ταχέος περιπολικού κατευθυνομένων βλημάτων που θα λάβει την ονομασία «Καραθανάσης». Την τελετή ονοματοδοσίας της πυραυλακάτου θα κάνει ο γιος του Χριστόδουλου Καραθανάση, Γιάννης, ο οποίος ήταν μωρό όταν ο πατέρας του έχασε τη ζωή του στην κρίση των Ιμίων.
Συνέχεια →

‘Εστω κι αν δεν έρχεται το ελληνικό λιμενικό στα Ίμια, το τουρκικό λιμενικό και τα τουρκικά πολεμικά πλοία δεν φεύγουν από την περιοχή. Οι βραχονησίδες παρατηρούνται επί 24ώρου από τον πύργο παρατήρησης που κατασκευάστηκε στο νησάκι Τσαβούς, ενώ σκάφη του λιμενικού όλη την μέρα συνεχίζουν τις περιπολίες τους. Συνέχεια →

Χωρίς να το ΄χουμε καταλάβει έχουμε καταλήξει στη θλιβερή συζήτηση για το ποιος και πως θα μας υποστηρίξει όταν θα ΄ρθει η ώρα της αλήθειας. Κι ενώ όλοι πια έχουμε καταλάβει ότι κανένας δεν θα ΄ρθει, συνεχίζουμε κάθε μέρα αυτή τη κουβέντα μεγαλοποιώντας δηλώσεις “αδειανά πουκάμισα” από “φίλους και συμμάχους”. Συνέχεια →