Tag Archives: Αλεξανδρούπολη

Ενώ, στη δεύτερη περίπτωση, το πρωί της Δευτέρας 21 Νοεμβρίου, στην Οδό Ψαρρών, σε σημείο που εκτελούνται επίσης έργα, εντοπίστηκε ένα αρχαίο πιθάρι. Αμέσως κατεύθασε προσωπικό της Εφορείας Αρχαιοτήτων, προκειμένου να εκκενώσει το σημείο και να ολοκληρώσει την ανασκαφή του. 
Συνέχεια →

Η ίδρυση και λειτουργία του Αρχαιολογικού Μουσείου στην Αλεξανδρούπολη αποτέλεσε αίτημα της τοπικής κοινωνίας από τη δεκαετία του ’70. Σήμερα μετά από σχεδόν πενήντα χρόνια γίνεται πραγματικότητα. Το κτήριο, συνολικής δόμησης 2000 τ.μ. και προϋπολογισμού έξι εκατομμυρίων ευρώ, ολοκληρώθηκε το 2016. Η μόνιμη έκθεση του Μουσείου, προϋπολογισμού 2.885.268 ευρώ, χρηματοδοτήθηκε από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα, Καινοτομία 2014-2020». Η άριστη συνεργασία μας με την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης δημιουργεί έργα Πολιτισμού, που αναδεικνύουν το πολιτιστικό μας απόθεμα και προβάλλουν την ταυτότητά μας. Παράλληλα, δημιουργούμε πόλους έλξης, πυρήνες ανάπτυξης, ώστε τα έργα αυτά να είναι ανταποδοτικά στην τοπική, στην περιφερειακή, στην εθνική οικονομία. Αυτό το εμβληματικό Μουσείο θα επιτελέσει άριστα τον σκοπό του, όταν η τοπική κοινωνία το αγκαλιάσει, το αγαπήσει, το θεωρήσει μέρος της κοινωνικής της ζωής. Μαθαίνοντας την Ιστορία και το παρελθόν μας, οπλιζόμαστε στο παρόν, δημιουργώντας ένα ευοίωνο και συστηματικά σχεδιασμένο μέλλον». Συνέχεια →

Ο Έβρος έχει την δυνατότητα να είναι ένας πολυπαραγωγικός σιτοβολώνας και ένας τεραστίων διαστάσεων αμπελώνας. Υπάρχουν υπέροχες ντόπιες ποικιλίες κλημάτων, που παράγουν εξαιρετικό επιτραπέζιο σταφύλι ,που εξάγονταν μέχρι και την δεκαετία του 1980, υπέροχο κρασί και τσίπουρο. Κατά την αρχαιότητα υπήρχαν αμπελώνες που παρήγαγαν εξαιρετικό κρασί, υπάρχουν δε αρχαία πατητήρια. Η Ελαιοκαλλιέργεια στον Έβρο, προσφέρει εξαιρετικής ποιότητος λάδι, με την ποικιλία της Μάκρης, να αποτελεί ιδιαιτέρα αξιόλογη πηγή βρωσίμου αλλά και ελαιοδότου ελιάς. Συνέχεια →

Στα νοτιοανατολικά παράλια της Θράκης, ανάμεσα στον Ίσμαρο και τον Έβρο, Έλληνες άποικοι από τη Σαμοθράκη χτίζουν στα τέλη του 7ου αι. π.Χ. μια σειρά από φρούρια-πόλεις, που ο Ηρόδοτος ονομάζει «Σαμοθρηΐκεα τείχεα». Συνέχεια →

Όταν απελευθερώθηκε η πόλη (14 Μαΐου 1920) οι αρμόδιες τοπικές Αρχές καθώς και η Ιερά Μητρόπολη, ζητώντας τη γνώμη και του ιατρού Αχιλλέα Σαμοθράκη, αποφάσισαν να μετονομάσουν την πόλη από Δεδέαγατς σε Νεάπολη. Ωστόσο, το 1920 όταν ο βασιλιάς της Ελλάδας, Αλέξανδρος Α΄ επισκέφθηκε την πόλη, οι τοπικές αρχές αποφάσισαν να της δώσουν το όνομα Αλεξανδρούπολη, προς τιμήν του. Συνέχεια →

Στην ουσία, δημιουργήθηκε ένας μικρός εκθεσιακός χώρος με τη χρονογραμμή των γεγονότων που σημάδεψαν την πορεία της μεραρχίας αλλά και φωτογραφικά τεκμήρια. Αυτά προήλθαν από το αρχειακό υλικό της οικογένειας του Ιωάννη Μαζαράκη-Αινιάν (καθώς ο Κωνσταντίνος Μαζαράκης-Αινιάν, ο περίφημος Καπετάν Ακρίτας, συνέδεσε το όνομά του με ένδοξες στιγμές της μεραρχίας), του συλλέκτη Τάσου Τεφρωνίδη και των συλλογών του μουσείου. Αντιστοίχως έγινε και η διαμόρφωση της εισόδου της Λέσχης των Αξιωματικών Φρουράς στην Ξάνθη, που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία της πόλης. Χάρη στη συνεργασία του Εθνολογικού Μουσείου Θράκης, όχι μόνον έγινε μια αισθητική αναβάθμιση, αλλά και μια παρουσίαση αντάξια του Σώματος Στρατού, με χρυσές σελίδες ηρωισμού στη Βόρειο Ελλάδα αλλά και στη Μικρά Ασία. Συνέχεια →

Για την έπαρση της σημαίας απαιτήθηκε ειδικός γερανός καθώς είναι διαστάσεων 17,46 Χ 27,52 μέτρα και έχει καταγραφεί στο βιβλίο Γκίνες ως η μεγαλύτερη σε επιφάνεια σημαία κράτους! Συνέχεια →