Tag Archives: ανασκαφή

“Φέτος θα είμαστε λιγότερα μεν άτομα αλλά θεωρώ ότι θα κάνουμε πολύ σημαντικά πράγματα. Η ομάδα φέτος θα αποτελείται από έναν αρχαιολόγο αντί για έξι που είχα πέρσι, και αυτός θα είναι ο Δημήτρης Κοκκινάκος. Κάποιοι είναι στη Γερμανία και δεν μπορούν να ταξιδέψουν, άλλοι φοβούνται λόγω του κορονοϊού και δεν θα έρθουν. Φανταστείτε ότι αυτή τη χρονιά η συντριπτική πλειοψηφία των ανασκαφών στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στα νησιά δεν πρόκειται να γίνουν. Αλλά προσωπικά το σκέφτηκα και είπα ότι μου είναι αδύνατο να μη συνεχίσω την προσπάθεια στη Ζώμινθο. Υπάρχουν θέματα τα οποία πρέπει να ελέγξω, ο κεντρικός πυρήνας της ανασκαφής έχει τελειώσει, αλλά έξω από τον κεντρικό πυρήνα υπήρχαν παλαιότερες φάσεις τις οποίες πρέπει να διερευνήσω.
Συνέχεια →

Ένα μικρό τμήμα πάντως των χρυσών δαχτυλιδιών και των κουμπιών είχε πέσει τις προηγούμενες δεκαετίες στα χέρια αρχαιοκαπήλων και εκτίθενται πλέον στο μουσείο της Πενσυλβάνιας των Ηνωμένων Πολιτειών. Εάν η ελληνική Βουλή είχε ψηφίσει θετικά το 1874, όλα αυτά τα χρυσά αντικείμενα θα βρίσκονταν σήμερα στη χώρα μας. Μας έχουν μείνει μονάχα λίγα ευρήματα που είχε κρατήσει η Σοφία Σλήμαν για τον εαυτό της, τα οποία προνόησε μετά το θάνατό της να περάσουν στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Πρόκειται για πήλινα αγγεία, εργαλεία, μαρμάρινα ειδώλια και κάποια άλλα μικροαντικείμενα που παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο κοινό το 2017. Συνέχεια →

Βρέθηκαν και κατασχέθηκαν σκαπτικά εργαλεία, φορητός λαμπτήρας και μπαλαντέζα, καθώς και Ι.Χ. επιβατικό αυτοκίνητο με το οποίο, όπως εξακριβώθηκε, οι δράστες μετέβησαν στο σημείο
Συνέχεια →

Γράφει η Μαρία Ριτζαλέου Πώς ερμηνεύουν οι αρχαιολόγοι το σπάνιο κτίριο με περίβολο, την αποκάλυψη μιας «πλατείας» στον οικισμό, αλλά και την πρωτόγνωρη ανακάλυψη ενός πήλινου ομοιώματος πλοίου.

«Ο οικισμός της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού στο Κορωπί αποτελεί τον μεγαλύτερο έως σήμερα οικισμό της εποχής αυτής στην Αττική. Από τη δεκαετία του ’80 έως σήμερα, οι σωστικές ανασκαφές της Β’ ΕΠΚΑ και εν συνεχεία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ανατολικής Αττικής έφεραν στο φως εκτεταμένα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα και πλήθος ποικίλων ευρημάτων. Η πρόσφατη ανασκαφική έρευνα που διεξάγεται στο πλαίσιο δημόσιων και ιδιωτικών έργων (2013-2020) επιβεβαίωσε την έκταση του οικισμού και απέδωσε νέα στοιχεία που αφορούν στην ευρύτερη πολεοδομική οργάνωσή του, στις οικιακές ασχολίες (αποθήκευση, προετοιμασία τροφής κ.λπ.), στις βιοτεχνικές δραστηριότητες όπως η μεταλλουργία και η κατασκευή λίθινων εργαλείων και στο εμπόριο.
Συνέχεια →

Το 2018 αποκαλύφθηκαν για πρώτη φορά, κατάλοιπα από τον οικιστικό ιστό της πόλης, με πλούσια ευρήματα. Σε έκταση 672 τ.μ. ανασκάφηκαν στεγασμένοι χώροι με θυραία ανοίγματα, οργανωμένοι γύρω από εσωτερικές αυλές. Η αρχαιολογική σκαπάνη εντόπισε και ένα μοναδικό για την Κορινθία δίχωρο υπέργειο ταφικό μνημείο το οποίο χρονολογείται στον 1ο μ.Χ. αιώνα, ενώ η περίοδος χρήσης του έφτανε στον 4ο αι. μ.Χ. Συνέχεια →

Είναι προφανές ότι η εν εξελίξει έρευνα της οικίας των Θρανίων στο νότιο όριο της προϊστορικής πόλης του Ακρωτηρίου, δίπλα στην Ξεστή 3 –το σημαντικό δημόσιο κτήριο με την πλούσια τοιχογραφική διακόσμηση– αναμένεται να αποκαλύψει πλήθος ακόμη στοιχείων που θα δώσουν μια νέα ερμηνευτική ώθηση σε ουσιώδη ερωτήματα για την κοινωνία του προϊστορικού Αιγαίου.
Συνέχεια →

Μια άγνωστη πόλη, με εξαιρετική ρυμοτομία, πλήρη εμπορική δραστηριότητα και καλή οχύρωση, που κατοικούνταν από θρακικά φύλα και «έσβησε» στο τέλος του 6ου π.Χ., την ίδια περίοδο που περνούσαν από εκεί οι Μακεδόνες, ήρθε στο φως λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη. Συνέχεια →

Η προνομιακή θέση της αρχαίας Αλάσαρνας, δίπλα στη θάλασσα, απέναντι από τη Νίσυρο και τη χερσόνησο της Κνίδου, προσέλκυσε από την αρχαιότητα την ανθρώπινη κατοίκηση και συνδέθηκε με την αρχαιότερη λατρεία των Κώων, αυτή του γενάρχη Απόλλωνα Πυθαίου ή Πυθαέως. Για το λόγο αυτό, στα ελληνιστικά χρόνια ανεγέρθηκαν λαμπρά λατρευτικά οικοδομήματα και ανιδρύθηκε πλήθος επιγραφών και αγαλμάτων και άλλων αναθημάτων.
Συνέχεια →