Tag Archives: αρχαία Ελλάδα

Το έργο αποτελεί μέρος μιας σειράς ψηφιδωτών που διακοσμούσαν το δάπεδο ενός ρωμαϊκού σπιτιού και χρονολογείται στα τέλη του 3ου αι. μ.Χ. Τα υπόλοιπα ψηφιδωτά απεικονίζουν τις άλλες εποχές του χρόνου, καθώς και τον Ωκεανό και τη Θάλασσα. Πρόκειται για μια μορφή σε προτομή, με μακριά καστανά μαλλιά. Φορά ιμάτιο που αφήνει ακάλυπτο το δεξί μέρος του στήθους, ενώ πίσω της διακρίνεται μια δέσμη από στάχυα. Η μορφή αποδίδεται με λίθινες ψηφίδες στα φυσικά τους χρώματα, όπου κυριαρχούν οι έντονες χρυσοκάστανες αποχρώσεις, τονίζοντας έτσι τη σύνδεση με τη συγκεκριμένη εποχή του χρόνου. Δεν είναι σαφές αν πρόκειται για μορφή γυναικεία ή ανδρική. Συνέχεια →

«Ενώ μεγάλο μέρος της πνευματικής κληρονομιάς της έχει χαθεί, η ζωή της παραμένει παράδειγμα πολλών τάσεων που χαρακτηρίζουν τον Ελληνιστικό κόσμο. Στον μεγαλύτερο, απρόσωπο κόσμο των κοσμοπολίτικων πόλεων, οι οικογενειακοί δεσμοί διαλύθηκαν και αρκετοί νέοι άνδρες και γυναίκες άρχισαν να επιλέγουν τους δικούς τους συντρόφους για αγάπη αντί για πρακτικές συμμαχίες. Πολλοί απέρριψαν την παραδοσιακή θρησκεία και ηθική για να βρουν προσωπική ολοκλήρωση όπως έκαναν η Ιππαρχία και ο Κράτης, ακολουθώντας τη φιλοσοφία και αψηφώντας τις συμβάσεις. Χαράσσοντας το δικό τους μονοπάτι, άνθρωποι όπως αυτό το ζευγάρι διεύρυναν τις σύγχρονες επιλογές στη Δύση». (159-160) Συνέχεια →

Το εργαστήριο του οποίου ηγείται είναι το μοναδικό σε όλη την Ελλάδα που ερευνά σκελετικό υλικό για αρχαιολογικούς και ανθρωπολογικούς σκοπούς, χρησιμοποιώντας τεχνολογίες αιχμής. Οι νέες αναλυτικές μέθοδοι που έχουν αναπτυχθεί, όπως η ανάλυση DNA, επιτρέπουν στους ερευνητές της ομάδας να ανακαλύψουν εκπληκτικές λεπτομέρειες για τη ζωή ενός άνθρωπου από τη μελέτη και μόνο του ίχνους που αφήνει πίσω του. Συνέχεια →

Ένα άλλο σενάριο, σύμφωνα πάντα με τη Λάμοντ, είναι ότι η κατάρα σχετίζεται με την αναταραχή που επικρατούσε στην Αθήνα γύρω στο 300 π.Χ.. όταν η αυτοκρατορία του Μεγάλο Αλεξάνδρου είχε πια καταρρεύσει και πολλές φράξιες πολεμούσαν για τον έλεγχο της πόλης. Συνέχεια →

Οι Έλληνες, αντίθετα από τους Ρωμαίους που ακολούθησαν, δε φαίνεται να είχαν ιδιαίτερη προτίμηση σε συγκεκριμένες ποικιλίες, αλλά οπωσδήποτε αναγνώριζαν την αξία της παλαίωσης– κάτι που εξέπληττε τους αρχαιοδίφες ως τα τέλη του 18ου αιώνα, όταν τα κρασιά χαλούσαν πολύ γρήγορα. Αυτή η παρανόηση πρέπει να οφείλεται απλώς στο γεγονός ότι, στις αρχές του Μεσαίωνα, οι εύκολοι στο σφράγισμα πήλινοι αμφορείς έπεσαν σε δυσμένεια και αντικαταστάθηκαν από λιγότερο αεροστεγή δοχεία. Η ηλικία του κρασιού ήταν σημαντικό ζήτημα για τους ειδήμονες κι ενέπνευσε τον καλοφαγά Αρχέστρατο να γράψει μερικούς τρομερά κακούς και περίτεχνους στίχους, οι οποίοι κάνουν τους σύγχρονους ειδήμονες να μοιάζουν εντελώς στερημένοι φαντασίας. Συνέχεια →

Στην αρχαία Ελλάδα η Μητέρα ήταν έννοια ταυτόσημη με την γονιμότητα. Η γιορτή αυτή της γονιμότητας προσδιορίζεται χρονικά στις αρχές της Άνοιξης, τότε που αρχίζει η γη να φέρνει στην επιφάνεια ό,τι κρύβεται στα σπλάχνα της με ζωή. Η έννοια της μητέρας πήρε τη μορφή της θεάς Δήμητρας. Το όνομα αυτό γεννήθηκε από τη γαία – Γη + Μήτηρ. Γη + Μήτηρ = Δημήτηρ – Δήμητρα. Η Γαία, σύζυγος του Ουρανού ήταν η θεοποίηση του πλανήτη μας. Συνέχεια →

Θα ετοιμαστούμε για να κάνουμε μαζί μια ανάβαση στο μυθικό αυτό βουνό και να ανακαλύψουμε τα μυστικά του. Ανεβαίνοντας το, θα διαπιστώσετε και εσείς, ότι οι θρύλοι το τυλίγουν από κάθε πλευρά.
Συνέχεια →

Το έργο αποκατάστασης και ανάδειξης του Διόλκου περιλαμβάνει ένα σύνολο πολυσύνθετων εργασιών, αποχωματώσεων, έρευνας και αποκαταστάσεων, προκειμένου να καταστεί αναγνώσιμη ξανά η μορφή του μνημείου, να τεκμηριωθούν με τα σύγχρονα μέσα τα χαρακτηριστικά του και να γίνει επισκέψιμο από το ευρύ κοινό. Επιπλέον, προβλέπονται η εκπόνηση οριστικής μελέτης αποκατάστασης και ανάδειξης του μνημείου –που βρίσκεται στο τελικό στάδιο υλοποίησης– και η υποβολή της προς έγκριση στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, καθώς και η κατασκευή ενός τοιχίου-φράγματος που θα προστατεύει το μνημείο από τη διαβρωτική δύναμη της θάλασσας. Συνέχεια →