Tag Archives: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Η Σπηλιά του Παρασκευά στη δεκαετία του 1960 ήταν διαμορφωμένη σε λαϊκό κέντρο, όπου τραγουδούσαν ο Μανώλης Χιώτης και η Μαίρη Λίντα, την λειτουργία του κέντρου διέκοψε ο τότε δήμαρχος Αριστείδης Σκυλίτσης. Πολλοί λένε πως η σπηλιά του Παρασκευά επικοινωνεί με το στοιχειωμένο σπίτι της Καστέλλας ή με μια βραχονησίδα, που υπάρχει λίγα μέτρα πιό κάτω ή ίσως και με τα δύο! Πολλές ιστορίες ακούγονται για το στοιχειωμένο σπίτι της Καστέλας, που σου δημιουργούν ρίγη φόβου όταν τις ακούς! Συνέχεια →

Πέντε χρυσοί κρίκοι-στεφάνια, που συνδέονται μεταξύ τους, και που ίσως φορούσε στα αυτιά της μια αριστοκράτισσα γυναίκα, ως ενώτια (= σκουλαρίκια)… Συνέχεια →

Του  Γιώργου Λεκάκη Ένα εξαιρετικό χρυσό μετάλλιο (περίπου του 215 μ.Χ.), το οποίο απεικονίζει όμορφο κι ένοπλο τον Μακεδόνα βασιλιά Μέγα Αλέξανδρο, περίπου 500 χρόνια μετά τον θάνατό του!

Στους περσικούς πολέμους, είχε λάμψει το ηθικό μεγαλείο της Σπαρτιατικής κοινωνίας. Ο ιδεαλισμός, η πίστη στους νόμους, η πολεμική και ηθική αρετή, στεφάνωσαν τα Σπαρτιατικά όπλα στα πεδία των μαχών . Μετά το τέλος των Περσικών πολέμων, διαβλέπουμε μια τάση απομάκρυνσης της Σπαρτιατικής κοινωνίας από τους αρχαίους νόμους και τα αρχαία δωρικά ήθη. Την αρχή την κάνει ο Παυσανίας με τον τρυφηλό βίο και την διαφθορά του, ενώ στο ίδιο κλίμα συνεχίζει ο έφορος Σθενελαιδας που, με μια δημηγορία που σώζει ο Θουκυδίδης, προέτρεψε τους Σπαρτιάτες σε πόλεμο κατά των Αθηναίων με ταπεινά ελατήρια, «ιμπεριαλιστικά» θα λέγαμε σήμερα, και κορυφώνεται με τον Λύσανδρο, που καθαρά έχει απομακρυνθεί από το Σπαρτιατικά ήθη. Κατά αυτόν, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Δεν διστάζει να πάρει χρήματα από τον Πέρση Βασιλιά για να συνεχίσει τον εμφύλιο με τους άλλους Έλληνες, χλευάζει και καταπατά τους όρκους που δίνει, επιδιώκει δόξα και χρήμα. Στο εικοστό πέμπτο έτος του πελοποννησιακού πολέμου η πτέρυγα της κοινωνίας της Σπάρτης που παρέμεινε πιστή στις πατροπαράδοτες αρχές και αξίες της, αναδεικνύει ίσως το τελευταίο άξιο τέκνο της, τον Καλλικρατίδα. Συνέχεια →

Όσο εζούσε ο Άδωνης, όμορφ’ η Αφροδίτη, πέθαν’ εκείνος κι έδυσε το κάλλος της μαζί του. “αλί της” λένε τα βουνά, “αλί του” λεν τα δέντρα, για το δικό της τον καημό και τα ποτάμια κλαίνε, δακρύζουν για τον Άδωνη … Συνέχεια →

Η Δήλος, μολονότι ένα από τα μικρότερα νησιά του Αιγαίου (6,85 τετρ. χλμ.), ήταν στην αρχαιότητα το διασημότερο και το ιερότερο απ’ όλα τα νησιά επειδή, σύμφωνα με τον μύθο, εκεί γεννήθηκε ο Απόλλωνας-Ήλιος, θεός του ημερήσιου φωτός και η … Συνέχεια →