Tag Archives: Βουλγαρία

Αξίζει να αναφέρουμε μία λεπτομέρεια. Ο Ενετός Μοροζίνι το 1688, έκλεψε από τον Πειραιά ένα κολοσσιαίο αρχαίο άγαλμα που παρίστανε Λέοντα. Εξ’ ού και οι Βενετοί ονόμαζαν το λιμάνι Πόρτο Λεόνε. Τα λιοντάρια όπως γνωρίζουμε έμελλε να αποτελέσουν σύμβολο της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας. Στο άγαλμα αυτό ήταν χαραγμένες επιγραφές άγνωστης γλώσσας. Εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι η γλώσσα ήταν σκανδιναβική και οι επιγραφές ήταν χαραγμένες από τούς μισθοφόρους Ρως του Αυτοκράτορα, ο οποίος το 1018 επέστρεψε ακτοπλοϊκώς στην Θεοφύλακτη Κωνσταντινούπολη και φυσικά για κάποιες ώρες είχε καταλύσει και στο μεγάλο λιμάνι του Πειραιά. Ο Βασίλειος είχε αποτρέψει την κλοπή έργων των προγόνων του. Η αίγλη της Ρωμιοσύνης τότε ήταν στο υψηλότερο σημείο πού είχε βρεθεί ποτέ. Συνέχεια →

Στα τέλη Ιουνίου, ο καθηγητής Οφτσάροφ είχε υπενθυμίσει ότι οι ανασκαφές πραγματοποιούνται στο Περπερικόν τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων αποκαλύφθηκε περισσότερο από το 80% του χώρου αυτού. Από το 2001, οι εργασίες χρηματοδοτούνται από περισσότερες από 10 διαδοχικές κυβερνήσεις που αναγνώρισαν τη σπουδαιότητα του τόπου ως αρχαιολογικού μνημείου και τον ρόλο του στην ανάπτυξη της οικονομίας στο ανατολικό τμήμα της Ροδόπης. Συνέχεια →

Οι κάτοικοι έντρομοι συλλέξαντες ό,τι πολύτιμον είχον ήρχισαν να φεύγωσιν προς Καβάλαν και άλλοι δια της κοίτης του ξεροχείμαρρου προς τα όρη. Εκατοντάδες τινές εκλείσθησαν εντός των οικιών. Αίφνης ενεφανίσθη βουλγαρικό ιππικό και ήρχισε λυσσώδη καταδίωξη των φευγόντων. 400 Βούλγαροι στρατιώτες εισήρχοντο με «εφ’ όπλου λόγχη», ακολουθούμενοι υπό δύο αμαξών, φορτωμένων με πετρέλαιον. Το ιππικό εξ 120 ανδρών υπό των Μπίρνεφ και Συμεώνωφ κατεδίωκαν τους φεύγοντας , άνδρας, γυναίκες και παιδιά ρίπτοντες αυτούς καταγής διά σπαθισμών. Συνέχεια →

Η απροειδοποίητη επίθεση του Βουλγαρικού Στρατού, χωρίς να έχει προηγηθεί κήρυξη πολέμου σημειώθηκε τη νύχτα της 16-17 Ιουνίου οπότε κατελήφθη η Γευγελή, αποκόπτοντας την επικοινωνία μεταξύ Ελληνικού και Σερβικού Στρατού με συνέπεια να ξεκινήσει ο Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος. Συνέχεια →

Στο αρχοντικό, ξεχωρίζουν οι δύο σειρές παραθύρων. Η πάνω σειρά σε τυπικό βαλκανικό ρυθμό και η κάτω σε βενετσιάνικο και οριεντάλ. Στα υπόγεια κελάρια μήκους 200 μ., με σταθερή θερμοκρασία 9-12 βαθμούς, ωριμάζουν και διατηρούνται δεκάδες βαρέλια με κρασί. Δίπλα από το αρχοντικό διασώζονται τα ερείπια της οικογενειακής εκκλησίας, που ήταν αφιερωμένη στην Αγία Βαρβάρα.
Συνέχεια →

Όλα αυτά όμως σταμάτησαν με την αποφράδα μέρα του ολοκαυτώματος στις 30 Ιουλίου 1906, που η Αγχίαλος έγινε στάχτη και οι περισσότεροι κάτοικοι της αναγκάστηκαν να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς για την Ελλάδα. Συνέχεια →

“Σαν τέτοια ώρα στο βουνό, ο Παύλος πληγωμένος
μεσ’ το νερό του αυλακιού ήτανε ξαπλωμένος.
Για σύρε, Δήμο μου πιστέ, στην ποθητή πηγή μου
και φέρε μου κρύο νερό να πλύνω την πληγή μου. Συνέχεια →