Tag Archives: διατροφή

Μια από τις πιο σπουδαίες ανακαλύψεις των τελευταίων χρόνων είναι ο εντοπισμός αλεσμένων δημητριακών, ηλικίας 4.000 χρόνων, πιθανόν βύνης που έχουν υποστεί μια επεξεργασία ζυθοποίησης. Τα αρχαιοβοτανικά κατάλοιπα φυτρωμένων σπόρων δημητριακών και θραύσματα αλεσμένων σπόρων, μαζί με μικρές μάζες που ερμηνεύονται ως υπολείμματα ζυθοποίησης, βρέθηκαν σε δύο σπίτια της Εποχής του Χαλκού, στο Αρχοντικό Πέλλας και στην Άργισσα της Λάρισας. Συνέχεια →

Σημαντική ήταν η καλλιέργεια της ελιάς, όπως επιβεβαιώνουν οι πρόσφατες ανακαλύψεις κορμών και φύλλων του δέντρου, εγκλωβισμένων σε ελαφρόπετρα στις παρυφές της καλντέρας. Η ύπαρξη θρυμματισμένων ελαιοπυρήνων και όχι ολόκληρων των κουκουτσιών μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι ελιές χρησιμοποιούνταν κυρίως για την παραγωγή λαδιού. Το λίθινο λιοτρίβι που βρέθηκε σε αρχαίο ορυχείο της Σαντορίνης δηλώνει παραγωγή λαδιού σε αξιοσημείωτη κλίμακα. Στην εικόνα ανεπτυγμένου εμπορίου λαδιού συντείνει και το πλήθος των λεγόμενων ψευδόστομων αμφορέων που είχαν σχεδιαστεί ακριβώς για τη μεταφορά λαδιού. «Στο Ακρωτήρι οι ψευδόστομοι αυτοί αμφορείς αντιπροσωπεύουν τα 2/3 του συνόλου τέτοιων αγγείων στο Αιγαίο, ενώ η έκταση του εξαγωγικού εμπορίου λαδιού επιβεβαιώνεται από αναφορά του σε μία από τις δύο πινακίδες της Γραμμικής Α που βρέθηκαν εκεί».
Συνέχεια →

Οι μέλισσες προστατεύουν τη βασίλισσα και ο καλός μελισσοκόμος προστατεύει ολόκληρο το σμήνος. Έχει φροντίσει, προτού πιάσουν τα κρύα, να τοποθετήσει στις κυψέλες κηρόπανο και σε μία τρύπα, ακριβώς πάνω από τη μελισσόσφαιρα, να βάλει ζαχαροζύμαρο. Το κηρόπανο προστατεύει την κυψέλη από το κρύο και το ζαχαροζύμαρο δίνει στις μέλισσες την απαραίτητη ενέργεια, ώστε να μην χρειάζεται να εγκαταλείψουν τη θέση τους για ν’ αναζητήσουν τροφή σε ψυχρότερα τμήματα της κυψέλης. Οι μέλισσες καταναλώνουν πολλή ενέργεια για να διατηρήσουν σταθερή τη θερμοκρασία στη μελισσόσφαιρα και έχουν ανάγκη από δυναμωτική τροφή. Χωρίς το ζαχαροζύμαρο θα πέθαιναν από εξάντληση και χωρίς το κηρόπανο θα πέθαναν από το κρύο. Συνέχεια →

Ο Γιάννης ο Μπριόλας ήταν από το Μεσολόγγι, είχε πελάδα, γι’ αυτό βάφτισε την ταβέρνα του έτσι. Μπριόλας δεν ήταν το πραγματικό του όνομα, αλλά το παρανόμι που του είχαν κολλήσει στα νιάτα του, γιατί έβαζε μπριγιόλ στα μαλλιά του, για να είναι περιποιημένος. Ήταν ψηλός και όμορφος, περπατούσε κι έκανε στράκες! Συνέχεια →

Παρά το γεγονός ότι πριν από οκτώ χιλιάδες έτη οι σκύλοι άρχισαν να τρώνε τα πάντα έπρεπε να περάσουν περίπου χίλια έτη ώστε να μπορεί ο οργανισμός τους να παράγει σε υψηλά επίπεδα την αμυλάση, το ένζυμο που μπορεί να μετατρέπει το άμυλο σε υδατάνθρακες. Μάλιστα η μελέτη των ερευνητών δείχνει ότι υπήρχαν στους σκύλους κάποια μικρόβια στο γαστρεντερικό τους σύστημα τα οποία τους επέτρεπαν να καταναλώνουν και χωνεύουν το άμυλο πολύ πριν το DNA τους προσαρμοστεί και αρχίζει να παράγει περισσότερη αμυλάση.
Συνέχεια →

Ο λόγος πίσω από το επιτακτικό αυτό αίτημα για μείωση της παραγωγής βοείου κρέατος είναι ότι οι αγελάδες παράγουν μεθάνιο μετά την πέψη του χόρτου, ένα στοιχείο που είναι 28 φορές ισχυρότερο στην παγίδευση θερμότητας στην ατμόσφαιρα από το διοξείδιο του άνθρακα. Συνέχεια →