Tag Archives: εγκλήματα

“EU Nation-Breaking”, του Michael Copeland / ΚΟ Με έκπληξη οι κάτοικοι μας κοινότητας στη Βαυαρία το 2014, είδαν να παραδίδονται κρεβάτια σε ένα διαμέρισμα σε ένα μικρό κτιριακό συγκρότημα: δώδεκα κρεβάτια, τακτοποιημένα σαν σε κοιτώνες, σε ένα διαμέρισμα δύο υπνοδωματίων … Συνέχεια →

Τα εκθέματά του, μάλλον μακάβρια και σίγουρα για «σκληρά» στομάχια. Νεογνά, βρέφη ή διάφορα ανθρώπινα μέλη, κεφάλια και κρανία μέσα σε γυάλες με φορμόλη, κεφάλια ληστών, όπως αυτό του Γιαγκούλα, ναρκωτικές ουσίες, δηλητηριώδη μανιτάρια, όπλα, η μοναδική γκιλοτίνα (λαιμητόμος) που υπήρξε στην Ελλάδα καθώς και ο μουμιοποιημένος σκελετός που βρέθηκε στην σπηλιά του Νταβέλη, είναι μερικά από τα 1.500 εκθέματα που υπάρχουν στο Μουσείο Εγκληματολογίας. Συνέχεια →

Μετά την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών τα μέλη του «Ουράνιου Τόξου» πολλαπλασιάζουν τις δημόσιες τοποθετήσεις τους, στις οποίες αναφέρονται στην ύπαρξη «μακεδονικής μειονότητας».

Η Τουρκία χώρα που δεν έχει ιστορία αλλά ποινικό μητρώο γεμάτο με σφαγές αμάχων, Γενοκτονίες και εγκλήματα δείχνει ότι έχει “κόψει αλυσίδα”. Η συμπεριφορά της τα τελευταία 24ωρα συμπίπτει με την στροφή του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος μάλλον αδιαφορεί για το θάρρος που δίνει σε μια χώρα που κυβερνάται από ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Συνέχεια →

Δυσοίωνες είναι οι εκτιμήσεις των ειδικών για την επέκταση και τη βιαιότητα με την οποία εκδηλώνεται το οργανωμένο έγκλημα στις μέρες μας, με τις εγκληματικές ενέργειες πλέον να έχουν χτυπήσει «κόκκινο» σε όλη την επικράτεια. Η στυγερή δολοφονία πριν από λίγες ημέρες στο κέντρο της Αθήνας του γνωστού ποινικολόγου Μιχάλη Ζαφειρόπουλου από αλλοδαπούς δράστες, όπως όλα δείχνουν, αλλά και τα δεκάδες στυγερά εγκλήματα που συγκλονίζουν την κοινή γνώμη συνοψίζουν τις συνέπειες της ασκούμενης για χρόνια αντιεγκληματικής πολιτικής. Συνέχεια →

Τι να πρωτομετρήσει κανείς. Επαναστατικά δικαστήρια, αντί για τα κανονικά που δίκαζαν με το παραδοσιακό εθιμικό δίκαιο, καταδίκασαν σε θάνατο κάπου 17.000 ανθρώπους μέσα σ’ ένα χρόνο· δεν μετράω το βασιλιά, που τέλος πάντων είχε και μια ευθύνη, αλλά ας πούμε είναι γνωστή η τραγική ιστορία της Μαρίας Αντουανέτας (βιβλίο του Τσβάιχ, ταινία της Κόπολα). Άλλοι 20 με 30.000 τουφεκισμένοι (οι άλλοι καρατομήθηκαν), και βέβαια οι δεκάδες χιλιάδες πνιγμένοι της Νάντης, οι εκτελεσμένοι δίχως δίκη χωρικοί της Βανδέας (κάπου 200.000 όλοι μαζί). Δεν πρόσθεσα τους νεκρούς από τους πολέμους που προκάλεσε (κάπου 700.000 επί Δημοκρατίας, αλλά το σωστό είναι να προσθέσουμε και τους Ναπολεόντειους – άλλοι 2.500 με 3.500.000, ίσως και πέντε εκατομμύρια). Συνέχεια →

Παλιά κάθε κριτική στα κομμουνιστικά καθεστώτα αντιμετωπιζόταν με κατηγορίες περί «πρακτόρων της Ιντέλιτζενς Σέρβις» (αργότερα CIA), περί «γερμανοτσολιάδων» (γνήσιων ή απογόνων), ή με την προσφώνηση «φασίστας». Η συκοφαντική αυτή πρακτική ήταν τόσο αποτελεσματική που ακόμη και ακροδεξιά κόμματα φοβούνταν. Ανάμεσα στα κόμματα που το 2009 δεν ψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο την καταδίκη των εγκλημάτων κομμουνισμού ήταν ο ΛΑΟΣ. Το ψήφισμα πέρασε με 553 υπέρ, 44 κατά, 33 αποχές. Συνέχεια →

Στην δεκαετία του ’70 κυριάρχησε το σύνθημα «λήθη στο παρελθόν», έμπνευση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, μετά την νομιμοποίηση του Κ.Κ.Ε και σε μια προσπάθεια εθνικής συμφιλίωσης. Αυτό βόλεψε τους κομμουνιστές, την Αριστερά εν γένει, η οποία το μετέφραζε σε λήθη εκ μέρους των άλλων για όσα είχε διαπράξει, αλλά εκείνη να διατηρεί στο ακέραιο την μνήμη της. Γι’ αυτό είχε πει ο Χαρίλαος Φλωράκης «όχι λήθη, όχι συγχώρεση έτσι», δηλαδή υπό όρους, να κάνουν ό,τι θέλουν! Συνέχεια →