Tag Archives: ελληνισμός

Όποιος τα σημάδια των καιρών μπορεί και αφουγκράζεται… όποιος λογιάζει τον εαυτό του δημιουργό της μοίρας του… όποιος αρνείται να χρησιμοποιήσει ως εργαλείο ανάλυσης και μέσο κατανόησης της αγωνίας της σύγχρονης κοινωνίας τη μεταφυσική ομφαλοσκοπία ή ένα μονοδιάστατο και διαστρεβλωτικό υλισμό, αυτός σίγουρα μπορεί και διακρίνει μία σημαντική στροφή που αρχίζει και προβάλλει ως αναγκαιότητα της παγκόσμιας κοινότητας: στροφή στην Ελληνική αντίληψη και τα Ελληνικά πρότυπα και Αξίες. Συνέχεια →

Ο καταξιωμένος και βραβευμένος φωτορεπόρτερ Βασίλης Κουτρουμάνος, από Δήμητρα Γορτυνίας, σε συνεργασία με την Ελληνική Φωτογραφική Εταιρεία, διοργανώνει μια ιστορική έκθεση με τίτλο: «Η ειρηνική Μαριούπολη των Ελλήνων». Συνέχεια →

Πριν από τον πόλεμο, περισσότεροι από 5.000 επισκέπτες κάθε χρόνο έφθαναν στην πλατεία Ελλήνων για να περάσουν την πόρτα ενός μουσείου που αποτελεί τοπόσημο για τον ελληνισμό της περιοχής. Η ιστορική είσοδος της κατοικίας που στεγάζει το Μουσείο Φιλικής Εταιρείας βρίσκεται στην οδό Κράσνι Περεούλοκ 18. Πρόκειται για το σπίτι του Ελληνα εμπόρου Γρηγορίου Ιωάννη Μαρασλή, πατέρα του εθνικού ευεργέτη Γρηγορίου Γρ. Μαρασλή, ο οποίος επίσης διετέλεσε επί πολλά χρόνια δήμαρχος της πόλης. «Η παρουσία του ελληνισμού είναι συνυφασμένη με την ίδρυση της Οδησσού», εξηγεί ο ιστορικός. «Στη συγκεκριμένη κατοικία, όπως γνωρίζουμε, συνεδρίαζαν τα μέλη της Φιλικής Εταιρείας». Συνέχεια →

Και καταλήγοντας επισημαίνει: «Όσο η Ελλάδα μεριμνά για την ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας, χωρίς να διεκδικεί και να εξασφαλίζει δικαιώματα των Ελλήνων Βορειηπειρωτών, τόσο τα Τίρανα αποθρασύνονται και θα αφανίσουν τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου μέσω της σαλαμοποίησης».
Συνέχεια →

Και είχε η μάχη αυτή τα δικά της θύματα. Στην πρώτη γραμμή τους στυλοβάτες και φωτοδότες των ελληνικών γραμμάτων. Εκατοντάδες δάσκαλοι και ιερείς φυλακίστηκαν. Δεκάδες απ’ αυτούς πέθαναν στις φυλακές ή εκτελέστηκαν. Και γιατί; Ποιο ήταν το μεγάλο τους αμάρτημα; Ποια ήταν η προδοσία που έπρεπε να την πληρώσουν με την ίδια τους τη ζωή; Η μόνη τους «αμαρτία» και το μοναδικό τους «αδίκημα» ήταν η υπομονή και η επιμονή να διδάξουν την ελληνική γλώσσα, να δείξουν το μεγαλείο της από γενιά σε γενιά, παρά τις δυσκολίες, τις παρακολουθήσεις και τις πιέσεις των μυστικών και κρατικών υπηρεσιών, παρά της έλλειψης του διδακτικού υλικού. Συνέχεια →

Η Σμύρνη με τα τριάντα σχολεία (την Ευαγγελική Σχολή, το Κε­ντρικό Παρθεναγωγείο, το Ομήρειο Ίδρυμα κλπ), με τα τέλεια οργανωμένα νοσοκομεία (με πρώτο και καλύτερο το Γκραικικόν) και τους αρρώστους που καταφθάνουν από παντού για να θεραπευτούν, με τα δραστήρια φιλανθρωπικά της ιδρύματα (το Άσυλο των Αστέγων, το Λαϊκό Κέντρο, το Ορφανοτρο­φείο, τη Φιλόπτωχη Αδελφότητα, το Ταμείο Φτωχών, την Αδελφότητα “Ευσέβεια”, το Σύλλογο Κυριών κ.ά.), με τους δημιουργικούς πνευματικούς συλλόγους της (όπως ο Φι­λολογικός Σύλλογος “Όμηρος”, ο Καλλιτεχνικός, ο δημοσιογραφικός κ.α.), με τα αθλη­τικά σωματεία της (όπως ο Πανιώνιος και ο Απόλλων) και τις λέσχες της, που συγκέντρωναν όλη την “εκλεκτή κοινωνία”, με τα πολυτελή θέατρα (όπως η Νέα Σκηνή, το Θέατρο Σμύρνης, το Σπόρτιγκ Κλαμπ, το Κράιμερ ή το Γκαίυ) και τους δώδεκα κινηματογρά­φους της, με τις κατάμεστες τράπεζες…και προπαντός η ονειροπόλα Σμύρνη με τον απελευθερωτικό ελληνικό στρατό και με τις δεκαέξι πανέμορ­φες ορθόδοξες εκκλησίες της υποδέχεται τον Αϊ-Βασίλη και τον καινούριο χρόνο…. Συνέχεια →