Tag Archives: ελληνισμός

Ο «σπόρος»του Νικόλαου Βλαχάκη, όμως, είχε φυτρώσει για τα καλά στη ζούγκλα. Ο αδελφός του εξακολούθησε να μένει στο νησί, τηρώντας την ορθόδοξη πίστη και τις παραδόσεις μέσα στη φάρμα τους και φροντίζοντας να μεταδώσει στα παιδιά του την Ορθοδοξία και τη δέουσα μόρφωση και ανατροφή. «Τα τριάντα δύο παιδιά του –ο Νικόλαος άφησε πίσω του μια κόρη–έφεραν όλα ελληνικά ονόματα, όπως Νικόλαος, Στέφανος, Αθηνά, Ξενοφών, Θέκλα, Κλεοπάτρα, Καλλιόπη, Κωνσταντίνος, Αννα κ.λπ, το ίδιο και τα εγγόνια και τα δισέγγονα, τα πιο πολλά από τα οποία φέρουν τα ονόματα των δύο πρώτων Βλαχάκηδων». Συνέχεια →

Καί μέ τή διαφορά ἀκόμη ὅτι, ἐκτός ἀπό ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις, ἡ ἡγετική μας τάξη, στό κεφάλαιο τῆς ἑλληνικῆς παιδείας, ἔχει μαῦρα μεσάνυχτα! Κοιτάξετε μέ προσοχή τά ἔντυπα πού εκδίδει ἡ ἴδια, ἤ πού προτιμᾶ νά διαβάζει, τά διαμερίσματα ὅπου κατοικεῖ, τίς διασκεδάσεις πού κάνει, τή στάση της ἀπέναντι στή ζωή. Οὔτε μιά σταγόνα γνησιότητας! Πῶς θέλετε, λοιπόν, ν᾿ἀναθρέψει σωστά τή νέα γενιά; Ἀπό τά πρῶτα διαβάσματα πού θά κάνει ἕνα παιδί ὥς τά διάφορα στοιχεῖα πού θά συναντήσει στό καθημερινό του περιβάλλον, καί πού θά διαμορφώσουν τό γοῦστο του, μιά συνεχής καί άδιάκοπη πλαστογραφία καί τίποτε ἄλλο! Θά μοῦ πεῖτε: εἶσαι λογοτέχνης, καλαμαράς, καί βλέπεις τά πράγματα ἀπό τή μεριά πού σέ πονᾶνε. Ὄχι, καθόλου! Καί νά μοῦ έπιτρέψετε νά ἐπιμείνω. Ὅλα τά ἄλλα κακά πού θά μποροῦσα νά καταγγείλω –ἡ ἔλλειψη οὐσιαστικῆς ἀποκεντρώσεως καί αὐτοδιοικήσεως, ἡ ἔλλειψη προγραμματισμοῦ γιά τήν πλουτοπαραγωγική ἀνάπτυξη τῆς χώρας, ἀκόμη καί ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο ἀσκεῖται ἡ ἐξωτερική μας πολιτική– εἶναι ζητήματα βαθύτερης ἑλληνικῆς παιδείας! Συνέχεια →

ο έργο και η ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου (ήταν 33χρόνων όταν πέθανε στις 10 ή 13 Ιουνίου* 323π.Χ) δεν ολοκληρώθηκαν. Αποτελούν όμως μια μεγαλεπήβολη σύνθεση που ξεπέρασε σε δημιουργικότητα το έργο κάθε προηγούμενου και επόμενου ανθρώπου. Συνέχεια →

»Προοδευτικά» κόμματα που αρχίζουν να συγκλίνουν επικίνδυνα στα εθνικά θέματα με την »πατριωτική» Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία – υπό το πέπλο του covid 19 και με επίκεντρο το κυνήγι των αντιεμβολιαστών – τείνει ευήκοα ώτα στην ενισχυμένη διάθεση των γειτονικών λαών (Αλβανών και Τούρκων) – βάσει της έρευνας του ΕΛΙΑΜΕΠ – για βελτίωση των σχέσεών τους με την Ελλάδα, αρκεί να υποχωρήσει αυτή στο θέμα της αποζημίωσης των τσάμηδων και της »συνεκμετάλλευσης» με τους Τούρκους στο Αιγαίο. Συνέχεια →

«Σιχαίνομαι τη φρονιμάδα σου. Αν μπορούσα να καταστρέψω μονος μου το κρατος το Ελληνικό θα το έκανα αμεσως. Τι χρησιμεύει ενα κράτος Ελληνικό που αντί κάθε άλλη εξωτερική πολιτική διορίζει προξένους στην Ανατολή και πρεσβεις στη Δυση και τους ξεπροβαδίζει με την μονάκριβη ευχή και οδηγία «προσέχετε να μην γεννάτε ζητήματα». Συνέχεια →

Η αρμόδια εκπρόσωπος της Κομισιόν για θέματα Εξωτερικών Υποθέσεων, Ναμπίλα Μασράλι δήλωσε πως «κάθε ενέργεια βίας από οποιουσδήποτε παράγοντες στην Μεσόγειο είναι λυπηρή» προσθέτοντας πως «η ΕΕ έχει στρατηγικό ενδιαφέρον για σταθερό και ασφαλές περιβάλλον στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ανάπτυξη μιας σχέσης συνεργασίας και αμοιβαίας επωφελούς σχέσης με την Τουρκίας». Συνέχεια →

Η Ελλάδα, όμως, έχει άλλες ανάγκες. Κατ αρχάς τα τελευταία 20 χρόνια ένα δυναμικό, υπολογίσιμο κομμάτι του πολιτικού σώματος έφυγε, ζει και εργάζεται στο εξωτερικό. Δεύτερον, είναι ζήτημα εθνικής στρατηγικής: η διασπορά πρέπει να πιο οργανικά με το κέντρο, και να μεταβληθεί σε παράγοντα ήπιας ισχύος (soft power) για το ελληνικό κράτος. Τρίτον, η συμπερίληψη στο εκλογικό σώμα ενός υπολογίσιμου όγκου ψηφοφόρων που βρίσκονται εκτός πελατειακής εμβέλειας αποδυναμώνει την πολιτική ισχύ που έχει το ρουσφέτι στην εκλογική διαδικασία, και άρα εξαναγκάζει τα κόμματα να ασχοληθούν περισσότερο με την ουσία της πολιτικής.
Συνέχεια →

Και η ελληνική γλώσσα; Οι λέξεις, ο ήχος και η μακραίωνη επιβίωση των ελληνικών; Ο Ελύτης δεν είναι επιστήμονας και γλωσσολόγος ή μελετητής. Βλέπει τα φαινόμενα και τα καταγράφει ως ποιητής και η οπτική του έχει για άλλη μια φορά να κάνει με το θάμβος και με το θαύμα. Η γλώσσα αποκαλύπτει το μυστήριο της γέννησης των πραγμάτων, το ξαφνικό αγκάλιασμα της ψυχής μας με τη δύναμη και το βάθος υποβολής του φθόγγων – από εδώ αντλεί η γλώσσα το ήθος και την ηθική της, από εδώ ανασύρει και τη μεγάλη χρονική της διάρκεια. Γιατί η γλώσσα είναι μεταξύ άλλων ή είναι πρωτίστως ποίηση και επειδή η ελληνική ποίηση, από τη Σαπφώ και τον Όμηρο μέχρι και τις ημέρες μας, έχει καταφέρει να διατηρήσει στο ακέραιο, αν και με εντελώς διαφορετικό τρόπο κάθε φορά, τόσο το μέταλλο όσο και το μέγεθος της φωνής της. Συνέχεια →

Πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις. Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί. Πως και πότε διαπράχθηκε η γενοκτονία; Ο ποντιακός ελληνισμός, από την πτώση της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας ( 1461 ) γνώρισε συνεχείς διωγμούς, σφαγές, ξεριζωμούς και προσπάθειες για το βίαιο εξισλαμισμό και εκτουρκισμό του, με αποκορύφωμα τη συστηματική και μεθοδευμένη εξόντωση – γενοκτονία του αιώνα μας. Συνέχεια →