Tag Archives: ΕΟΚΑ

Οι δύο νέοι έγιναν στο εξής αχώριστο δίδυμο. Στην Ελλάδα, που έδιναν κι έπαιρναν οι διαδηλώσεις για την Κύπρο, άπειρες οδοί και πλατείες σε κάθε μικρή η μεγάλη πόλη, μετονομάστηκαν σε Καραολή και Δημητρίου. Η είδηση της εκτέλεσής τους έκανε το γύρο του κόσμου, ξεσηκώνοντας την κατακραυγή της παγκόσμιας κοινής γνώμης ενάντια στην πάλαι ποτέ βρετανική αυτοκρατορία. Ακόμα περισσότερο στο εσωτερικό της χώρας. Συνέχεια →

Σύμφωνα με ανακοίνωση, «ως ένδειξη τιμής και σεβασμού προς τους ήρωες του απελευθερωτικού αγώνα 1955-59, στελέχη της Διοίκησης Καταδρομών συμμετείχαν σε αγώνα δρόμου συνολικής απόστασης 36 χιλιομέτρων ο οποίος ξεκίνησε από το στρατόπεδο στο Σταυροβούνι και ολοκληρώθηκε στα Φυλακισμένα Μνήματα, με κατάθεση στεφάνων στη μνήμη των θυσιασθέντων αγωνιστών».
Συνέχεια →

Τι σχέση μπορεί να έχει ο Αυξεντίου, ο Μάτσης, ο Παλληκαρίδης και τόσοι άλλοι με τη σημερινή κατάντια; Τι σχέση μπορούν να έχουν οι αγώνες τους με τα όσα συζητούνται σήμερα, που δεν είναι ατόφια ελευθερία, πλήρη απαλλαγή από την κατοχή; Η δικαίωση περνά μέσα από την απαλλαγή από την ξένη εξάρτηση. Την τουρκική κατοχή και τα μετααποικιακά κατάλοιπα, που θέλουν να «μοιράζουν» και παιχνίδι. Το περί χρημάτων, περί πύργων, που είναι το νέο αφήγημα δεν μπορεί να έχει σχέση με εκείνον τον αγώνα. Ούτε και με τον μέλλον της Κύπρου. Συνέχεια →

Ο Βαγορής, όπως ήταν το χαϊδευτικό του, είχε μπει από μικρός στη μύτη των Άγγλων αποικιοκρατών. Το 1953, ξεσηκώθηκε μαζί με άλλους συμμαθητές του στο κολέγιο της Πάφου, διότι οι Άγγλοι ύψωσαν στο σχολείο την Αγγλική σημαία, στα πλαίσια των επίσημων εορτασμών για την στέψη της βασίλισσας Ελισάβετ. Δεκαπεντάχρονος μαθητής τότε ο Ευαγόρας, σκαρφάλωσε στον ιστό, κατέβασε την Αγγλική σημαία και την έκαψε. Συνελήφθη αλλά δεν τιμωρήθηκε λόγω της μικρής του ηλικίας, όμως οι φασαρίες και οι διαδηλώσεις των μαθητών και της Κυπριακή νεολαίας στην περιοχή έφεραν αποτέλεσμα. Συνέχεια →

Μια ομάδα παιδιών, μεταξύ των οποίων και ο Δημητράκης, κατέφυγαν στην οδό Λέοντος του Σοφού, όπου τους προσπέρασε στρατιωτικό αυτοκίνητο με οπλισμένους στρατιώτες και προχώρησε στην οδό Νικολάου Ρώσου, τώρα Δημητράκη Δημητριάδη. Οι στρατιώτες κατέβηκαν από το αυτοκίνητό τους και ταμπουρώθηκαν πίσω από τον τοίχο της γωνιάς του δρόμου. Τα μεγαλύτερα παιδιά αποχώρησαν, φωνάζοντας και στον Δημητράκη να τους ακολουθήσει. Εκείνος όμως εξακολούθησε να λιθοβολεί και ένας από τους στρατιώτες τον σημάδεψε στο κεφάλι. Η σφαίρα πέρασε λίγο πιο πάνω από το δεξί του μάτι. Οι μαθητές τον μετέφεραν στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Συνέχεια →

Σήμερα, 3 του Μάρτη, η θύμηση γυρνά πίσω……….. Γυρνά πίσω στις 3 του Μάρτη του 1957. Σ’ εκείνη τη μέρα, που στα βουνά του Μαχαιρά ένα 29χρονο παλικάρι, ένας φλογερός Έλληνας, ο Γρηγόρης Αυξεντίου, κάηκε σαν λαμπάδα, για την ΛΕΥΤΕΡΙΑ και την ΕΝΩΣΗ, της Κύπρου με την Ελλάδα…. Συνέχεια →

Λίγους μήνες μετά την έναρξη του αγώνα, απευθυνόμενος πάλι προς τον πατέρα του, αποκάλυπτε το ολοκληρωτικό και ενσυνείδητο δόσιμό του στον αγώνα υπέρ της Ελευθερίας της ιδιαιτέρας του πατρίδας. Δίδασκε, σε ηλικία μόλις 16 ετών, με θάρρος και με ευγένεια, τον πατέρα του αλλά και όλους εμάς ένα μάθημα που δεν θα το διδαχτούμε ποτέ σε κανένα Harvard ή Cambridge του κόσμου και σε κανένα σεμινάριο επιμόρφωσης: Συνέχεια →