Tag Archives: Θεσπρωτία

Από τους χώρους των οικοδομημάτων, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει δωμάτιο με πολύ καλά διατηρημένο σύστημα υπόκαυστων, το οποίο θα μπορούσε να ανήκει σε λουτρό ή αποτελεί ένα είδος κεντρικής υποδαπέδιας θέρμανσης. Συνέχεια →

Η οποιαδήποτε υπεράσπιση του λεγόμενου «Τσάμικου ζητήματος» δεν αφορά τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερα από υποστήριξη φασιστών, ναζιστών και εγκληματιών πολέμου. Υπ’ όψιν δε ότι η μεταπολεμική έννομη τάξη υπό την αιγίδα του Διεθνούς Στρατοδικείου, έχει ιδρύει νομολογιακές παραδοχές, όπου παρόμοια εγκλήματα όπως εκείνα των Τσάμηδων δεν μπορεί να γίνονται ανεκτά από το σύγχρονο νομικό και πολιτικό πολιτισμό. Πέραν δε της δίκης της Νυρεμβέργης, υπάρχουν και οι λεγόμενες (ορθώς) «επακόλουθες δίκες». Ήδη δε από το Δεκέμβριο του 1946 μέχρι τον Απρίλιο του 1949, Αμερικανοί δημόσιοι κατήγοροι καταδίκασαν 97 κατηγορούμενους φασίστες και ναζιστές. Συνέχεια →

Οι ιστορίες της Βάβως Γράφει για την paramythia-online.gr η Αλεξάνδρα Παυλίδου Θωμά, συγγραφέας, ποιήτρια, βραβευμένο μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλος της Διεθνoύς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Μπροστά στο παραθύρι η όμορφη κοπέλα με τις καστανές πλεξίδες τραγουδούσε χτυπώντας το … Συνέχεια →

-Παιδί μου, τα παπούτσια σου είναι δυο νούμερα πιο μικρά από τα πόδια σου, πως τα φοράς;
-Δεν έχω άλλα παπούτσια και ξυπόλυτος δεν πάω στο σχολείο, κι αν πάρω απουσίες θα με πάρει από το σχολείο ο πατέρας μου.
-Πας τώρα, αγοράζεις παπούτσια και θα τον βρούμε το λογαριασμό. Συνέχεια →

Ο αρχαίος οικισμός διαθέτει ισχυρή φυσική οχύρωση, καθώς περιβάλλεται στις τρεις πλευρές από τον ποταμό Καλαμά. Πολυγωνικά τείχη, μήκους 2.500 μ., περιβάλλουν την έκτασης 280 στρεμμάτων πόλη, της οποίας ο πληθυσμός την περίοδο της ακμής της υπολογίζεται στις έξι χιλιάδες κατοίκους. Συνέχεια →

Ο νεόκοπος θεσμός φιλοξενούσε και κάτι ιδιαίτερα πολύτιμο. Τρεις εικόνες του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου που έτυχε να βρεθούν στον Λια. Ο Μυτιληνιός τις είχε φιλοτεχνήσει το 1920 στο Πήλιο ύστερα από παραγγελία του Λιάτη Βασίλη Τσαλιβίδη. Εκείνος τις μετέφερε στο χωριό, μπήκαν στην εκκλησία και η παρουσία τους σχεδόν ξεχάστηκε για πολλά χρόνια. Τη δεκαετία του 1990 τράβηξαν την προσοχή των ειδικών που τις ταυτοποίησαν ως έργα του Θεόφιλου. Εκτοτε υπήρχε η ανησυχία για την ασφάλειά τους, ένα ζήτημα που ήρθε να λύσει η δημιουργία του μουσείου. Ομως δεν πρόλαβαν να μείνουν για πολύ κρεμασμένες στους τοίχους του μιας και χρειάστηκε να φύγουν για συντήρηση. Η επιστροφή τους καθυστέρησε τρία χρόνια, καθώς ορισμένοι πίστευαν ότι δεν θα έπρεπε να παρουσιάζονται στον Λια αλλά στην Ηγουμενίτσα. Συνέχεια →

Πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα και εντυπωσιακότερα μέρη, αφού το τοπίο με θέα που κόβει την ανάσα και τον ποταμό Αχέροντα να περνά ανάμεσα από τα λευκά βράχια είναι κάτι το μοναδικό.

Μάλιστα, οι θρύλοι που κουβαλά «ο ποταμός του θανάτου» όπως αποκαλούσαν τον Αχέροντα, έρχονται να προσθέσουν ένα πέπλο μυστηρίου στο όλο σκηνικό. Συνέχεια →

Για τη μεγάλη μάχη της Μενίνας, που ήταν η πιό δυσχερής από όλες τις άλλες μάχες των ανταρτών του Ζέρβα εναντίον των στρατευμάτων κατοχής, έχουν γραφεί στη διάρκεια των ετών που πέρασαν αρκετά. Παρά ταύτα πρέπει να τονίζεται πάντοτε η τιτανομαχία εκείνη για να μη λησμονούν όσοι ζούνε ακόμα από αυτούς που πρωταγωνίστησαν στο πεδίο της μάχης και να μαθαίνουν οι νέες γενιές πως οι Έλληνες πολεμούσαν στα χρόνια της ξενικής κατοχής πάνω και από τους ήρωες. Συνέχεια →