Tag Archives: Θεσσαλονίκη

Η θέση εντοπίστηκε το 1917/18, από τον αρχαιολόγο Léon Rey, ηγετικό μέλος της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας της Στρατιάς της Ανατολής, η οποία στρατοπέδευσε γύρω από τη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια του μεγάλου πολέμου (εικ. 2). Από την σύντομη ερευνητική ανασκαφή του γνωρίζουμε ότι η τούμπα έχει ανθρωπογενείς επιχώσεις πάχους 4,40μ., οι οποίες περιείχαν μάζες πηλού, καμένα ξύλα και πέτρες, από τους πηλόκτιστους τοίχους των κτισμάτων του οικισμού. Συνέχεια →

«Ας επισκεφθούν όλοι αυτή την εκπληκτική έκθεση για να κατανοήσουν πόσο μεγάλη ήταν η προσφορά του πολεμικού ναυτικού στο έθνος, να διδαχθούν για αυτούς τους μεγάλους Έλληνες, που πολέμησαν για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι». Συνέχεια →

Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η ανεύρεση δύο χάλκινων αντικειμένων, ενός μικρού περίαπτου σε σχήμα διπλού σφυριού και ενός σφυκωτήρα, κοσμήματος δηλαδή για να πιάνουν τα μαλλιά. Επίσης ήρθαν στο φως κεραμικά, όπως πιθαμφορείς, εμπορικοί αμφορείς και οινοχόες. Λιγότερα είναι τα λίθινα αντικείμενα. Συνέχεια →

Κτισμένος τον 7ο αιώνα, πάνω στα ερείπια μεγαλύτερης πεντάκλιτης βασιλικής που καταστράφηκε από τον μεγάλο σεισμό του 620, ο μεγάλος σταυροειδής ναός με τρούλο κοσμείται από λαμπρά ψηφιδωτά, με κορυφαία τη μεγαλειώδη σύνθεση της Ανάληψης του Χριστού στον τεράστιο θόλο (9ος αι.), θαυμάσιες τοιχογραφίες (11ος αιώνας) στους τοίχους και στα παράθυρα του εξωνάρθηκα, μαρμάρινους κίονες και περίτεχνα κιονόκρανα (5ου-6ου αιώνα) που προέρχονται από αρχαιότερο μνημείο της πόλης. Συνέχεια →

Το βορειοανατολικό άκρο της Ακρόπολης καταλαμβάνει το ξακουστό φρούριο του Επταπυργίου (Γεντί Κουλέ), μετασκευή προϋπάρχοντος βυζαντινού φρουρίου, η οποία έλαβε χώρα το 1431, αμέσως μετά την κατάληψη της πόλης από τους Τούρκους. Το πολυγωνικό φρούριο οφείλει την ονομασία του στους επτά ορθογώνιους πύργους που το αποτελούν, μαζί με τον περίβολο και τον κεντρικό πύργο της εισόδου, που έχει σχήμα Π. Συνέχεια →

«Ρίχναμε πρώτα τον σπόρο και έβγαινε το φυτό. Όταν γινόταν μια πιθαμή, βγάζαμε το φυτό με τα χέρια για να οργώσουν οι άνδρες το χωράφι. Βάζαμε τα φυτά σε κοφίνες και τα φυτεύαμε ξανά με το φυτευτήρι μετά το όργωμα. Όταν μεγάλωνε το φυτό και γινόταν ένα μέτρο ψηλό, πηγαίναμε τη νύχτα, μία η ώρα, για να μην μαραθούν τα φύλλα με τη ζέστη, και σπάζαμε τα ώριμα φύλλα με το ένα χέρι, τα βάζαμε το ένα πάνω στο άλλο και τα κάναμε μπόγο. Πηγαίναμε τους μπόγους στο σπίτι, εμείς είχαμε γαϊδουράκια και εκεί καθόμασταν γύρω γύρω από τον μπόγο για να βελονιάσουμε τα φύλλα, για να κρεμαστούν και να ξεραθούν καλύτερα… Μετά τα κρεμούσαμε σε βέργες που τις κόβαμε από το βουνό… Όταν ξεραίνονταν καλά τα μαζεύαμε και τα κάναμε κιοντέδες, αρμαθιές… Το χειμώνα τα κάναμε παστάλια, στοίβες και τα κρεμούσαμε σε δωμάτια στο εσωτερικό των σπιτιών που ήταν από πέτρα. Τα βάζαμε και στην αυλή σε ένα λάκκο και τα φύλλα μαλάκωναν τη νύχτα…», αφηγείται η κ. Μυλωνά. Συνέχεια →

Μίλησε βέβαια και η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, η οποία χωρίς αμφιβολία επίσης θεωρεί τους οπαδούς πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Η κυβέρνηση λοιπόν είπε και έκανε τα ίδια με τις προηγούμενες σε ανάλογες περιπτώσεις αλλά σε υπερθετικό ομολογουμένως βαθμό. Παρενέβη και η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου και λοιπά και λοιπά, ενώ γνωρίζουμε καλά ως νομικοί ότι η ποινική δικαιοσύνη θα εξακολουθεί δυστυχώς να σέρνεται, όπως επίσης πολύ καλά γνωρίζουμε πως δεν υπάρχουν αρκετά σωφρονιστικά καταστήματα για να υποδεχθούν τους καταδικασθέντες. Διακρίνουμε τέλος μια διάθεση της κυβέρνησης να καβαλήσει ένα ακόμη κύμα που σηκώθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως αρέσκεται να κάνει στην μέχρι τώρα θητεία της, που μάλλον ξεκίνησε εντέχνως από την ίδια, περί νέας Θάτσερ που θα πλήξει τον χουλιγκανισμό. Κάτι θα πει, κάτι θα κάνει αλλά στο τέλος το μόνο που θα καταφέρει, και σε αυτόν τον τομέα, είναι να στρέψει τον κόσμο του ποδοσφαίρου εναντίον της. Συνέχεια →

Παρ’ όλα αυτά δεν σκέφτηκε ούτε στιγμή να αλλάξει δουλειά και συνέχιζε να κατασκευάζει άμαξες για τους λάτρεις των τροχήλατων μιας άλλης εποχής, ενώ πολλά μικρά και μεγαλύτερα παιδιά επισκέπτονται με το σχολείο τον χώρο και μαθαίνουν για το επάγγελμα που χάθηκε στο πέρασμα του χρόνου. Συνέχεια →