Tag Archives: Ισλάμ

Το δε ελληνικό έθνος έχει μεγαλύτερη Ιστορία και δεν φτιάχτηκε σε καμία περίπτωση από «μετανάστες» Δωριείς ή Πέρσες. Αυτοί που ο Σχοινάς αποκάλεσε «μετανάστες που έφτιαξαν τα έθνη» οι αρχαιότεροι και παλαιότεροι ημών τους έβλεπαν ως εχθρούς που απειλούσαν τα έθνη τους και τα εδάφη τους. Δεν «σέβονταν το διαφορετικό», όπως σήμερα, γιατί το διαφορετικό μπορεί να είναι και υποβάθμιση και απειλή. Αυτό που εμείς σήμερα ονομάζουμε «διαφορετικό» οι πρόγονοί μας το ονόμαζαν «βάρβαρο» και το πολεμούσαν. Με αυτούς τους πολέμους προστάτευσαν τον πολιτισμό τους, τον οποίο καλώς θεωρούσαν ανώτερο από αυτόν των βαρβάρων, κάτι που αποδεικνύει άλλωστε και η Ιστορία. Συνέχεια →

Η Ισλαμική Συνομοσπονδία Μιλί Γκιορούς («Εθνικό Όραμα», ένας τίτλος που αναφέρεται χωρίς αμφισημίες στην τήρηση των εθνικο-θρησκευτικών κανόνων), συμβάλλει δυναμικά σε αυτή τη δικτύωση. Ο Νετζμετίν Ερμπακάν δημιούργησε αυτή την οργάνωση βάσει του ευρωπαϊκού δικαίου, το 1969, ως το αντίστοιχο των ισλαμιστικών κομμάτων που ίδρυσε στην Τουρκία, συμπεριλαμβανομένου του Ρεφάχ, στο οποίο θα δραστηριοποιηθεί ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πριν δημιουργήσει το ΑΚΡ. Συνέχεια →

Η μετακίνηση πιστών με στόχο την κυριαρχία του Ισλάμ αποτελεί θεμελιώδη αρχή της μουσουλμανικής διδασκαλίας και επιδίωξη πολλών πιστών. Εξίσου στην καρδιά της πίστης βρίσκεται και η σύνδεση της μετανάστευσης με την «επιθετική τζιχάντ στο όνομα του Προφήτη». Στο Κοράνι λ.χ. η σχετική σύνδεση είναι ολοκάθαρη: «Αυτοί που πίστεψαν κι αυτοί που μετανάστευσαν και πολέμησαν για τους σκοπούς του Αλλάχ – αυτοί θα ευλογηθούν από τον Αλλάχ» (μέρος 2, στίχος 218). Αυτές οι επιταγές που διευκόλυναν του πρώτους μουσουλμάνους να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της τότε ζωής τους προσφέρουν και στους σημερινούς πιστούς καθοδήγηση, συναισθηματική ασφάλεια και σιγουριά. Οπως και συγκεκριμένο παράδειγμα να ακολουθήσουν και να μιμηθούν. Συνέχεια →

Το εβδομαδιαίο Valeurs Actuelles περιγράφει την πόλη Τραπ: «Έχει 32.000 κατοίκους, 70% εκ των οποίων είναι μουσουλμάνοι, 40 με 50 διαφορετικών εθνικοτήτων. Οι περισσότεροι γεννήθηκαν εδώ, φορούν χιτζάμπ, κιαμί, σαρουέλ, τις παραδοσιακές μεσανατολίτικες ενδυμασίες. Η υποταγή είναι πλήρης. Η εκκλησία δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τα πέντε τζαμιά». Ήδη από το 1997, η Le Monde Diplomatique δήλωνε ότι μια πόλη όπως η Ρουμπαί είναι κατά κύριο λόγο μουσουλμανική. Η Le Figaro κάνει λόγο για το Σερβάν, ένα τμήμα του Σεν-Σαιν Ντενί, κατοικία 50.000, το 90% των οποίων είναι ξένοι, και μια γειτονιά, το Επέλ, όπου η πλειονότητα είναι ήδη μουσουλμανική. Συνέχεια →

Ο Αφγανός που περνάει τα ευρωπαϊκά σύνορα δεν παύει να είναι Αφγανός. Πυρήνας της ταυτότητάς του είναι η θρησκευτική του πίστη, η σαρία, το Κοράνι. Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες τού αναγνωρίζουν το δικαίωμα, διότι έχουν κατακτήσει μέσα από τους αιώνες της ιστορίας τους την ανοχή στην ετεροδοξία ή ακόμη και στην αθεΐα. Ο ίδιος όμως δεν αναγνωρίζει καμία άλλη πίστη εκτός από τη δική του. Την κουβαλάει αδιαφορώντας για το περιβάλλον που θα τον υποδεχθεί. Η δημοκρατία τού είναι ξένη, η ισότητα των φύλων τού μοιάζει αποτρόπαιη. Και θεωρεί δικαίωμά του να αυτομαστιγώνεται στους δρόμους του Πειραιά. Συνέχεια →

αμερικανική ελίτ, που καθορίζει τις εξελίξεις, μπορεί να είναι κυνική και ανάλγητη, αλλά δεν είναι ηλίθια. Σε ό,τι πράττει εξυπηρετεί σκοπιμότητες, ενώ ακόμα και όσα φαντάζουν με λάθη είναι «πιρουέτες» σε μια καλοσχεδιασμένη «χορογραφία». Μπορεί τα κίνητρά τους να μην είναι ευκόλως εντοπίσιμα, αλλά τα αποτελέσματα των πολιτικών τους είναι αρκούντως εύγλωττα και ουδείς εχέφρων άνθρωπος μπορεί να ισχυριστεί ότι χαίρεται ακούγοντάς τα. Ακολουθούν οι επεξηγήσεις τριών φωτογραφιών, που ερμηνεύουν ένα κομμάτι από το σκηνικό που βλέπουμε σήμερα: Συνέχεια →

Όποιος θέλει να μείνει προσκολλημένος στην “κουλτούρα” του, μπορεί να το κάνει στη χώρα του. Από τη στιγμή που θα πατάει σε ευρωπαϊκό έδαφος θα πρέπει να είναι υποχρεωμένος να σέβεται τις αρχές και της αξίες της Ευρώπης. Όπως κάνουμε και οι Ευρωπαίοι όταν μεταβαίνουμε σε ισλαμικές χώρες. Συνέχεια →

Μπούργκα, γκαστρωμένες που σπρώχνουν καρότσι, από την κελεμπία που σέρνεται κρατιούνται άλλα δύο τρία κουτσούβελα και κάνα δυο περπατάνε μπροστά και πίσω από τον βλοσυρό πατριάρχη-γεννήτορά τους, με το ίδιο τσαμπουκαλεμένο ύφος με το οποίο αυτός κοιτάζει τις ξετσίπωτες άπιστες με τα λυτά μαλλιά, το ακάλυπτο πρόσωπο και κεφάλι, με σορτς, μίνι και άλλα δαιμονικά σύμβολα της αμαρτίας. Συνέχεια →