Tag Archives: ΚΚΕ

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο αστικός κόσμος παρακολουθεί αμέτοχος τα όσα δυσάρεστα συμβαίνουν στην Ελλάδα. Οι αστοί, η συντριπτική πλειονότητα του λαού, δεν έμαθαν τους αγώνες του δρόμου, τις δυναμικές εκείνες κινητοποιήσεις, με τις οποίες ασκήθηκαν επί δεκαετίες οι αριστεροί, όπου και μετρημένοι στα δάχτυλα, επέβαλαν απόψεις, ως ισχυρές ομάδες πίεσης. Συνέχεια →

Τον χειμώνα του 1948 στην ελληνική κυβέρνηση επικρατούσε μεγάλη απογοήτευση, ιδιαίτερα μετά τις επιτυχίες που είχε ο Δημοκρατικός Στρατός την περίοδο αυτή. Μάλιστα ο βασιλιάς Παύλος επιθυμούσε μια κυβέρνηση, της οποίας θα ηγείτο ο Αλέξανδρος Παπάγος και θα περιλάμβανε τον Σπύρο Μαρκεζίνη, που θα κυβερνούσε εξ ονόματός του, χωρίς αναγκαστικά να έχει τη συγκατάθεση ή την υποστήριξη της Βουλής και πίστευε ότι η αμερικανική κυβέρνηση ήταν σύμφωνη. Συνέχεια →

Περί Πωλητικής Σοβιετόψυχοι, μέλη του ΠΑΜΕ, σε «αντιπολεμική» πορεία στη Θεσσαλονίκη έκαναν αυτό που ξέρουν καλά: Λέρωσαν κι έφυγαν. Oι κουκουέδες, αφού μπουρδολόγησαν ανηλεώς, πέταξαν μπογιές στο Γ’ Σώμα Στρατού και την έκαναν με ελαφρά. Κατόπιν τούτων, πρέπει να γίνει … Συνέχεια →

Παρά την κατάληψη του Γράμμου από τον Εθνικό Στρατό το καλοκαίρι του 1948, στο Βίτσι και τις μάχες φθοράς του φθινοπώρου, στις αρχές Φεβρουαρίου του 1949 παρέμεναν στη Δυτική Μακεδονία άθικτες τρεις αντάρτικες μεραρχίες –η ΙΧ, Χ και ΧΙ. Συνέχεια →

Δεν είχαν χτυπήσει ακόμα οι Χριστουγεννιάτικες καμπάνες το 1947 στην ακριτική Κόνιτσα. Αντί για καμπάνες όμως, σε λίγο, ορυμαγδός πολυβόλων, όλμων και πολεμικών ιαχών, δόνησαν ξαφνικά τον αέρα της πόλης και όλης της γύρω περιοχής. Δύο Κομμουνιστοσυμμοριακές Ταξιαρχίες υπό τους αρχισυμμορίτες Σοφιανό και Παλαιολόγο και υπό την γενική Δ/νση του Μάρκου Βαφειάδη είχαν εξαπολύσει οργανωμένη και αιφνιδιαστική επίθεση κατά της πόλης. Συνέχεια →

21 Δεκεμβρίου, ημέρα Πέμπτη. Ξημέρωσε με έναν μολυβένιο ουρανό κι ένα τσουχτερό κρύο. Τη νύχτα ένα μακρινό ουρλιαχτό σκύλου, είχε κρατήσει την Ελένη αρκετή ώρα ξύπνια και την είχε γεμίσει ανησυχία. Αντίθετα με την συνήθειά της, σηκώθηκε πολύ νωρίς και ετοιμάστηκε με ξεχωριστή επιμέλεια. Όχι οτι δεν το συνήθιζε, αλλά τις μέρες εκείνες μπορούσε να θεωρηθεί ίσως σα μια περιττή πολυτέλεια. Αφού έκανε το μπάνιο της, φόρεσε καινούρια εσώρουχα και ένα καινούριο ζευγάρι μεταξωτές κάλτσες. Όταν κατέβηκε να δεί τους δικούς της, φορούσε καφέ φουστάνι, καστόρινα παπούτσια, ένα σκουφάκι που έμοιαζε σαν αυτά που φοράνε οι καθολικοί καπουτσίνοι και γούνινο παλτό. Συνέχεια →