Tag Archives: λαογραφία

Σε συνεργασία με τους πολιτιστικούς συλλόγους τα μέλη της ερευνητικής ομάδας καταγράφουν μνήμες, παραδόσεις, ήθη και έθιμα σε κάθε χωριό του Μαλεβιζίου. Δημιουργούν έτσι ένα ψηφιακό αρχείο με συνεντεύξεις και οπτικοακουστικό υλικό, ηχητικές καταγραφές (podcast), φωτογραφικό αρχείο και γραπτά τεκμήρια, τα οποία θα έχουν τη δυνατότητα να εμπλουτίζουν σταδιακά οι ίδιοι οι πολίτες σε συνεργασία με τον Δήμο Μαλεβιζίου και τις αρμόδιες δημοτικές υπηρεσίες διαχείρισης του αποθετηρίου. Συνέχεια →

Πολλές είναι οι δεισιδαιμονίες και οι προλήψεις που έχουν αποκτήσει τη μορφή εθίμων. Για παράδειγμα, με την έλευση του νέου έτους πολλοί σπάνε το ρόδι, δίνουν ευχές και δέχονται τον επισκέπτη που θα τους κάνει το «ποδαρικό» για να τους πάει καλά η χρονιά. «Τα σπίτια τα οποία επισκέφθηκε κάποτε ο θάνατος, η αρρώστια ή μια καταστροφή, είχαν επίσης κάνει ποδαρικό την Πρωτοχρονιά, το οποίο όμως δεν τους φύλαξε. Αυτό είναι κάτι που οι άνθρωποι το βλέπουν και το ξέρουν. Παρόλα αυτά υπάρχει ένας φόβος στο πίσω μέρος του μυαλού τους, εδραιωμένος από την πολύ παλιά εποχή που λέει “μωρέ κι αν…;” Κι ενώ κανένας λογικός άνθρωπος σήμερα δεν πιστεύει ότι θα πάει καλά η χρονιά του, αν του κάνουν ποδαρικό, παρόλα αυτά το κάνει, και μάλιστα δεν επιλέγει κάποιον δυστυχισμένο ή χαροκαμένο, αλλά πιθανότατα ένα παιδάκι», δηλώνει ο κ. Βαρβούνης, μιλώντας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Συνέχεια →

Ατέλειωτα τα μανιάτικα μοιρολόγια και ατέλειωτα όσα θα μπορούσαν να ειπωθούν γι’ αυτά. Όσοι έχουν ζήσει την ατμόσφαιρα και το πάθος από ένα «μανιάτικο κλάμα», πραγματικά τους φαίνονται αστεία αυτά που εμφανίζονται σε διάφορες παραστάσεις σαν… αρχαίες τραγωδίες. Είναι σαν να έχεις γνωρίσει το φως του ήλιου και να αντικρύζεις ύστερα έναν λαμπτήρα ηλεκτρικό. Συνέχεια →

Στις αίθουσες του Μουσείου εκτίθενται συλλογές αντικειμένων λαϊκής τέχνης με έργα ξυλογλυπτικής, μεταλλοτεχνίας, αγγειοπλαστικής, παραδοσιακές φορεσιές, κεντήματα και χαλιά φτιαγμένα σε αργαλειούς. Ορισμένα εξ αυτών ανήκουν στην Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία, ενώ άλλα προέρχονται από δωρεές ιδιωτών. Ωστόσο στο χώρο βρίσκονται έπιπλα, βιβλία, επιστολές και προσωπικά αντικείμενα της Αγγελικής Χατζημιχάλη, προσφέροντας στον επισκέπτη τη δυνατότητα προσέγγισης της πορείας και του έργου της στην κοινωνική και πνευματική ζωή της Ελλάδας. Συνέχεια →

Η λατρεία του Αγίου Φανουρίου φαίνεται ότι ξεκινά από τη Ρόδο, όπου κατά την παράδοση βρέθηκε η εικόνα του, όταν έσκαβαν σε ερείπια παλαιού ναού έξω από τα τείχη της πόλης. Η αμφίεσή του παρέπεμπε σε στρατιωτικό Άγιο. Συνέχεια →

Πτυχές της έρευνας αφορούν στην οικοτεχνική παραγωγή και επεξεργασία του υφάσματος, σε σύνδεση με την τοπική οικονομία, τις καταναλωτικές συνήθειες και το ρόλο της γυναικείας εργασίας. Η εφαρμογή της τυπολογικής κατάταξης αφορά πρωτίστως τα ενδυματολογικά σύνολα των Μαστιχοχωρίων, και ειδικότερα του Πυργιού, της Καλαμωτής και των υπόλοιπων χωριών που εξετάζονται με βάση τη γεωγραφική τους θέση,και κατ’ επέκταση τα ενδυματολογικά σύνολα των Βορειόχωρων (Βολισσός, Καρδάμυλα, Αμάδες). Μέσω της τυπολογικής προσέγγισης επιτυγχάνεται η παρουσίαση των πτυχωτών «φουστανιών» σε διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, αφού αυτά υιοθετούνται, σε διάφορους τύπους και παραλλαγές, και από τις εκπροσώπους των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων της Χώρας, αλλά και από εκείνες του αγροτικού κόσμου.
Συνέχεια →

Το απλό θα ήταν να μοιραστούν οι 365 μέρες στους 12 μήνες κι ο καθένας να έχει από 30 ή 31 μέρες. Όταν όμως άρχισαν να μοιράζονται στους μήνες, που ήταν αφιερωμένοι στους θεούς, ξεκίνησαν με τον Μάρτιο και του έδωσαν 31 μέρες και στον επόμενο, τον Απρίλιο 30 μέρες. Συνέχισαν εναλλάξ (Μάιος 31, Ιούνιος 30, Ιούλιος 31) αλλά όταν έφθασαν στον Αύγουστο, που ήταν αφιερωμένος στον αυτοκράτορα, θεωρήθηκε σωστό να έχει κι αυτός 31 μέρες. Η κατανομή των ημερών συνεχίστηκε (Σεπτέμβριος 30, Οκτώβριος 31, Νοέμβριος 30, Δεκέμβριος 31) μέχρι που έφθασε στον Ιανουάριο, που ήταν αφιερωμένος στον Ιανό. Δεν μπορούσαν παρά του παραχωρήσουν 31 μέρες. Έτσι, για τον Φεβρουάριο έμειναν οι υπόλοιπες 28 μέρες. Αυτό όμως δεν κακοφάνηκε σε κανέναν, μια κι ο μήνας αυτός ήταν αφιερωμένος στους νεκρούς και οι Ρωμαίοι έπρεπε να κάνουν εξαγνισμούς και καθαρισμούς για τον εαυτό τους. Αυτό άλλωστε σημαίνει και τ΄ όνομά του. Συνέχεια →