Tag Archives: Μανιάτες

Πολεμική αναμέτρηση μεταξύ Ελλήνων και Οθωμανών, στο πλαίσιο της Επανάστασης του 1821. Έλαβε χώρα στη Σπλάντζα ή Σπιάτζα Φαναρίου (σημερινή Αμμουδιά Πρεβέζης) στις 4 Ιουλίου 1822 και έληξε χωρίς νικητή επί του πεδίου της μάχης. Συνέχεια →

Η ιστορία της Παόμια και της κοινότητας αυτής των Μανιατών στην Κορσική, είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Οι σκληροτράχηλοι αυτοί άνθρωποι κράτησαν επί οκτώ γενιές την εθνική τους συνείδηση, τη γλώσσα, τη διαφορετικότητα τους καθώς και την Ορθόδοξη πίστη τους. Αν και όρος για να μεταναστεύσουν ήταν ν’ αποδεχτούν την καθολική εκκλησία και τα πρωτεία του Πάπα, πράγμα που έκαναν εξ’ ανάγκης, συνέχισαν να τηρούν το Ορθόδοξο τυπικό για δύο ολόκληρους αιώνες. Οι ντόπιοι Κορσικανοί ήταν επίσης ένας σκληροτράχηλος και λιτοδίαιτος λαός, με τους οποίους οι λιγοστοί Μανιάτες από την πρώτη στιγμή ήρθαν σε αντιπαράθεση, που συνεχίστηκε στο διηνεκές. Συνέχεια →

Στην λίμνη Παμβώτιδα έγινε το 1379 μεγάλη ναυμαχία με μονόξυλα και βάρκες μεταξύ Αλβανών επιδρομέων και των κατοίκων του Νησιού, στην οποία νίκησαν οι Νησιώτες. Στο μικρό γραφικό Νησί, υπάρχουν τοποθεσίες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο, στην ιστορία, στα γράμματα και τις τέχνες. Συνέχεια →

Με την περιγραφή αυτή παρουσιάζει το BBC στους αναγνώστες του τη Μάνη, χαρακτηρίζοντας τους Μανιάτες «μια κλειστή κοινότητα που λέγεται πως κατάγεται από τους Σπαρτιάτες, τους θρυλικούς πολεμιστές της Αρχαίας Ελλάδας». Συνέχεια →

Ένα ταξίδι από τον Πειραιά προς κάθε νησιωτικό ή στεριανό προορισμό ή και αντιστρόφως στα τέλη του 19ου αιώνα στις αρχές του 20ου, αποτελούσε από μόνο του μια πραγματική Οδύσσεια και μια απόδειξη αντοχής, της άριστης φυσικής κατάστασης αλλά και της διατήρησης της ψυχικής υγείας του ίδιου του ταξιδιώτη. Αναφερόμαστε σε μια εποχή κατά την οποία οι περισσότεροι χερσαίοι προορισμοί εκτελούνταν ακόμα με πλοία, καθώς οι δρόμοι ήταν κακοτράχαλοι, το οδικό δίκτυο ανύπαρκτο, ενώ οι σιδηροδρομικές μεταφορές ήταν υποτυπώδεις. Κάτω από αυτές τις συνθήκες το μόνο μέσο που απέμενε για να πας στο Βόλο, στην Πάτρα, στην Κόρινθο και βέβαια σε όλα τα νησιά, ήταν ο βαπόρι. Συνέχεια →

Σύμφωνα με την μαρτυρία, που μας δίνει ο ίδιος ο Αυτοκράτωρ της Κωνσταντινουπόλεως Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος στο έργο του «ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟΝ ΥΙΟΝ ΡΩΜΑΝΟΝ». οι τελευταίοι των «Ελλήνων» στο θρήσκευμα ήσαν οι Μανιάτες. Συνέχεια →

Τον χειμώνα του 1724 δύο άντρες έφτασαν στην Κωνσταντινούπολη, απεσταλμένοι του Βασιλιά Λουδοβίκου 15ου. Ήταν ο Μισέλ Φουρμόν, Γάλλος ιερωμένος που δίδασκε στο Γαλλικό Κολλέγιο του Παρισίου και ο Φρανσουά Σεβίν, επίσης ιερωμένος και φιλόλογος. Συνέχεια →