Tag Archives: Μικρασιατική Καταστροφή

Μολονότι το πολιτικό σύστημα κλονίστηκε, σήμερα φαίνεται να επιβιώνει με όλες τις παλιές αμαρτίες του. Οι διάφοροι ευρωπαϊκοί δείκτες αλλά και οι παγκόσμιοι δείχνουν δυστυχώς μια Ελλάδα που δεν μπορεί να περηφανεύεται για πολλά πράγματα, από τη διαφθορά ώς την ελευθερία του τύπου και τη μείωση του πολιτισμικο-ηθικού της εκτοπίσματος διεθνώς. Η κρίση με τα μνημόνια δεν οδήγησε ουσιαστικά σε κάθαρση, δεν οδήγησε σε νέους δρόμους αλλά καθήλωσε τη χώρα στη μόνιμη εξάρτησή της από τον ξένο παράγοντα και την άσκηση της εξουσίας από συντηρητικές πολιτικές ελίτ που περιορίζουν τις δυνατότητες που της παρέχει η γεωπολιτική της θέση.
Συνέχεια →

Ο εφευρέτης της ραδιοεπικοινωνίας διαψεύστηκε στην πρόβλεψη που έκανε στις αρχές του 20ου αιώνα, καθώς οι παγκόσμιοι πόλεμοι που διεξήχθησαν απέδειξαν ότι οι τηλεπικοινωνίες όχι μόνο γνώρισαν μεγάλη ανάπτυξη λόγω των πολέμων, αλλά και συνέβαλαν στην έκβασή τους, αλλάζοντας την ροή της ιστορίας. Η έκθεση αναδεικνύει το αποτύπωμα των τηλεπικοινωνιών στους βαλκανικούς πολέμους και κυρίως στην Μικρασιατική Εκστρατεία.
Συνέχεια →

Στην ημερίδα συμμετέχουν με ανακοινώσεις τους επαγγελματίες των Μουσείων, ιστορικοί και λαογράφοι, και συνομιλούν, με αφορμή τον ενδυματολογικό πολιτισμό του μικρασιατικού ελληνισμού, από την Ιωνία και τα δυτικά παράλια, την Καππαδοκία και τις νότιες επαρχίες, τον Πόντο, την ευρύτερη περιοχή γύρω από την Κωνσταντινούπολη, και την Ανατολική Θράκη, όπως αυτός διασώζεται στον μουσειακό χώρο, για την ακμή του ελληνισμού πριν από τους διωγμούς, την περίοδο των διωγμών και την ανταλλαγή πληθυσμών (1919-1923), καθώς και την εγκατάσταση και την ενσωμάτωσή του στην Ελλάδα.
Συνέχεια →

Η καταλυτική επίδραση της Μικρασιατικής Καταστροφής στο πνεύμα και την ψυχή της γενιάς που ωρίμασε στα χρόνια του Μεσοπολέμου θα καθορίσει την πνευματική παραγωγή των εκπροσώπων της λεγόμενης Αιολικής αιγαιοπελαγίτικης σχολής της Γενιάς του ’30, όπως και των άλλων προσφύγων πεζογράφων και ποιητών αυτής της περιόδου.

Συνέχεια →

Εν κατακλείδι, παραθέτω απόσπασμα από την επιστολή του Ελευθερίου Βενιζέλου την 12η/01/1934 προς την Σουηδική Ακαδημία, προτείνοντας -άκουσον άκουσον!- τον μέγιστο σφαγέα των Ελλήνων για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης: «Ο άνθρωπος στον οποίο οφείλεται αυτή η πολύτιμη συμβολή στην ειρήνη δεν είναι άλλος από τον πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Μουσταφά Κεμάλ Πασά. Εχω λοιπόν την τιμή, ως αρχηγός της ελληνικής κυβέρνησης το 1930, όταν η υπογραφή του Ελληνοτουρκικού Συμφώνου σηματοδότησε μια νέα εποχή στην πορεία της Εγγύς Ανατολής προς την ειρήνη, να υποβάλω την υποψηφιότητα του Μουσταφά Κεμάλ Πασά για την διακεκριμένη τιμή του Βραβείου Νόμπελ για την Ειρήνη». Συνελόντι ειπείν, τα συμπεράσματα δικά σας. Και διερωτώμαι ευγλώττως: Μήπως εισέτι οι κερκόπορτες εκ της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας παραμένουν ορθάνοικτες και κυβερνώμεθα από τους δολοφόνους του Καποδίστρια και τους απογόνους εν Ελλάδι, συγγενείς του Μουσταφά Κεμάλ; Εν πάση περιπτώσει, εις τον αντίποδα, οι οιμωγές εκ της Μικρασιατικής Καταστροφής των αδελφών μας πυορροούν και όζουν νωπές! Συνέχεια →

Και καταλήγει ο κ. Παπαχρυσός: «Η επαφή αυτή ήταν η αιτία να λάβουμε μία επιστολή από τον υπερήλικα κ. Ματζουράνη Ευστράτιο-Γεώργιο κάτοικο Μασσαλίας ο οποίος μας έστειλε μία σπουδαία φωτογραφία με ημερομηνία 21-11-1923 που απεικονίζει 19 Έλληνες αιχμαλώτους μεταξύ των οποίων είναι και ο Ηλίας Βενέζης». Συνέχεια →