Tag Archives: νερό

Με αυτούς τους τρόπους, με τον μύθο και την τελετουργία, ενσαρκωνόταν φαντασιακά ένας θάνατος συνδεδεμένος με το γαμήλιο μεταβατικό στάδιο και εκφραζόταν το συναίσθημα αγωνίας των κοριτσιών για τον επικείμενο θάνατο της παιδικότητας και την έλευση του νέου βιώματος της παντρεμένης γυναίκας. Η μεταιχμιότητα, νεκρική και γαμήλια, και η αντίσταση της νύφης, όπως αυτή εκδηλώνεται στις αρπαγές, οφείλει και πρέπει να είναι μόνο προσωρινή, όπως αυτό δηλώνεται και με την μοναδική εξαίρεση ατιμώρητης παρατεταμένης μεταιχμιότητας της Περσεφόνης. Η απόρριψη του γάμου από την πλευρά των κοριτσιών, όπως στην περίπτωση των Προιτίδων ή των Δαναΐδών, και η προσκόλληση στην πατρική οικογένεια, κάτι που αναιρεί την αναδημιουργία της ζωής μέσω του γάμου, επισείει τιμωρίες· η ίδια η πόλις «τιθασεύει» τα κορίτσια της για να παντρευτούν. Συνέχεια →

Ειδικά στην περιοχή του Σουλίου, η κατάσταση στην οποία είχαν περιέλθει τα άλογα ευαισθητοποίησε κατοίκους και ενημέρωσαν την Διεύθυνση Πολιτικής Προστασίας της Περιφέρειας, η οποία το περασμένο Σαββατοκύριακο οργάνωσε αποστολής νερού με τέσσερις υδροφόρες προκειμένου να γεμίσει τις ομβροδεξαμενές και να ξεδιψάσουν τα άγρια άλογα. Συνέχεια →

Καθώς μπορεί να αναρριχάται και να ζει και ανεξάρτητα από το νερό, όπως και οι φρύνοι, θα μετακινηθεί σε απόσταση που μπορεί να φτάνει το ένα χιλιόμετρο από το μέρος που γεννήθηκε (οι φρύνοι μετακινούνται πολύ περισσότερο – αλλά δεν αναρριχώνται). Συνέχεια →

Σε κάποια μικρή ορεινή πόλη της αρχαίας Ελλάδας, οι κάτοικοι αποφάσισαν να κάνουν μια θυσία στο θεό Απόλλωνα. Όμως, μιας και το ιερό νερό που χρησιμοποιούσαν στις θυσίες τους, βρίσκονταν ανάμεσα σε δύσβατα φαράγγια, έπρεπε να στείλουν κάποιον για να το φέρει. Ψάχνοντας κάποιον πρόθυμο να αναλάβει την αποστολή, συνάντησαν έναν κόρακα, ο οποίος προθυμοποιήθηκε να αναλάβει την αποστολή. Συνέχεια →

Όπως είναι φυσιολογικό, μόλις η πολιτεία ασχολήθηκε σοβαρά με την υπόθεση η απάτη αποκαλύφθηκε. Από αναλύσεις που έγιναν αποδείχθηκε πως το νερό αυτό όχι μόνο δεν είχε κάτι το θαυματουργό, αλλά ήταν και επικίνδυνο, αφού περιείχε ραδιενέργεια σε ποσοστό 35-38%. Συνέχεια →

Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουν μερικοί άνθρωποι είναι ότι πιστεύουν πως μπορούν να αντικαταστήσουν το νερό με άλλα ποτά και έτσι δεν πίνουν όσο νερό πραγματικά χρειάζονται. Αλλά το πόσο νερό χρειάζεται οργανισμός σας εξαρτάται από το σωματικό σας βάρος. Συνέχεια →

Ένα ζήτημα το οποίο σπανίως αναφέρεται που αφορά επίσης στην δυσκολία επιβίωσης την δύσκολη περίοδο της κατοχής, είναι και το μέγα ζήτημα του νερού! Ενώ όλοι μιλούν για τη δυσκολία εξεύρεσης φαγητού, ουδείς συνήθως αναφέρεται στο μέγα θέμα της ύδρευσης. Ήδη με την κήρυξη του πολέμου τον Οκτώβριο του 1940, η Υπηρεσία Αντιαεροπορικής αμύνης συνιστούσε αφενός να υπάρχει νερό σε καταφύγια και σε σπίτια, καθώς δεν απέκλειε διακοπές στην υδροδότηση. Ήταν πολύ πιθανό μια εναέρια επίθεση να προκαλούσε την καταστροφή των σωλήνων ύδρευσης. Έπρεπε κάθε σπίτι να φροντίσει να αποθηκεύσει εντός δοχείων και σκευών νερό. Τα παρατημένα στην άκρη Αιγινήτικα κανάτια γνωρίζουν νέες μέρες δόξας. Μέχρι το βράδυ δεν υπήρχε διαθέσιμη στάμνα προς πώληση σε μπακάλικα και άλλα μαγαζιά. Συνέχεια →

Οι άνθρωποι μπορούν να αντεπεξέλθουν στις πιο δυσμενείς συνθήκες, να ξεπεράσουν τεράστια προβλήματα υγείας, να κάνουν πραγματικούς άθλους. Ολα αυτά, αν έχουν πρόσβαση σε κάποια στοιχεία… ζωτικής σημασίας. Συνέχεια →

Το νερό της πηγής τρέχει ακόμη και σήμερα και συλλέγεται σ’ αυτό το αρχαίο υδραγωγείο. Το νερό τροφοδοτεί την αρχαία δεξαμενή που βρίσκεται στο υπόγειο ξωκλησιού στο χωριό Αγιάδες Σάμου. Συνέχεια →

Ενα από τα σπουδαία τεχνικά έργα της αρχαίας Αθήνας ήταν το Αδριάνειο Υδραγωγείο. Ενα τεχνολογικό επίτευγμα που ξεκίνησε το 125 μ.Χ., στα χρόνια του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού, και αποπερατώθηκε το 140 μ.Χ. από τον διάδοχό του Αντωνίνο Πίο, παρέχοντας επί 1.800 και πλέον χρόνια νερό στην Αθήνα. Οι σήραγγές του ξεκινούσαν από την πηγή της Κιθάρας στους πρόποδες της Πάρνηθας και, συνεχίζοντας στη Μεταμόρφωση, στο Ηράκλειο, στη Νέα Ιωνία, στην Κηφισίας, έφθαναν στους Αμπελοκήπους και κατέληγαν στη Δεξαμενή του Λυκαβηττού, στο σημερινό Κολωνάκι. Συνέχεια →