Tag Archives: παράδοση

Ενα από τα σχετικά αφανή φαινόμενα των τελευταίων δεκαετιών είναι ο κατά μόνας, συχνά, αγώνας διαφόρων ιστοριοδιφών ή ερευνητών που πασχίζουν να διασώσουν και να αναδείξουν την παράδοση, την ιστορία και την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του τόπου τους. Επιτελούν έργο μέγα και σχεδόν κάθε πόλη αλλά και πολλοί μικρότεροι τόποι έχουν τον προστάτη τους. Στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα υπάρχει συχνά λογοτεχνική παράδοση, ιστορική μνήμη και παρά την κακοποίηση πολλών πόλεων, υπάρχει ενδιαφέρον για τη συνέχεια.
Συνέχεια →

Εργάζονται όλο το χρόνο για μία μέρα, επειδή «Καθαρά Δευτέρα, δίχως χαρταετό δε γίνεται». Κι όσο κι εάν ακούγεται περίεργο, στις μέρες που ζούμε, οι παραγγελίες πέφτουν … βροχή, καθώς ελάχιστα εργαστήρια έχουν απομείνει, αφού η συγκεκριμένη κατασκευή είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου χειροποίητη και απαιτεί πολύωρη εργασία, μαστοριά, προσωπική διάθεση και μεράκι.
Συνέχεια →

Έμπνευση για το υπό ανέγερση μέγαρο από το γραφείο Δοξιάδη στάθηκαν τα βουνά του Πόντου και η Παναγία Σουμελά, ενώ στην απόφαση του Σπύρου Λάτση να χρηματοδοτήσει εξολοκλήρου το έργο αναφέρθηκε ο διευθύνων σύμβουλος της Lamda Development Οδυσσέας Αθανασίου.

Συνέχεια →

Ο θεσμός της οικογένειας υποβαθμίζεται και νέα ήθη με γονέα 1 και γονέα 2 προσπαθούν, πιστεύω μάταια, να επιβληθούν, ενώ οι γάμοι μεταξύ ομοφυλοφίλων είναι προ των πυλών. Βλέπετε, έχουμε λύσει όλα τα άλλα προβλήματά μας. Το να είσαι φυσιολογικός άνθρωπος είναι περίπου έγκλημα, ενώ αν έχεις «κουσούρι» είσαι μια χαρά. Συνέχεια →

Η ιστορία δημιουργεί τους ήρωες. Οι έλληνες ήρωες όμως δεν χρησιμοποιούν μόνο το απαραίτητο ξίφος. Ρομφαία υπήρξε πάντα το πνεύμα. Χωρίς αυτό η σωματική ανδρεία των ολίγων δεν θα μπορούσε να νικήσει τις υπέρτερες στρατιές των πολλών. Χωρίς αυτό δεν θα υπήρχαν Μαραθώνες, Θερμοπύλες. Άπειρα παραδείγματα µας αποδεικνύουν ότι στην απλοϊκή ψυχή του Κ. Τζαβέλα, του Μάρκου Μπότσαρη, του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και των άλλων αγωνιστών του 21 υπήρχε µεγάλη και υψηλή η ιδέα του Ελληνικού πνεύµατος. Ήταν αυτή που ενέπνεε στον αγώνα το αίσθηµα της υπεροχής έναντι του κατακτητή. Αόριστος και ασαφής, αλλά πάντοτε µεγάλη ήταν σ’ αυτούς εµφυτευµένη η ιδέα του Ελληνικού φρονήµατος. «Σταθείτε Πέρσες να πολεµήσουµε», φώναζαν οι οπλαρχηγοί στους Τούρκους, όταν οι τελευταίοι πανικόβλητοι ετρέποντο σε φυγή. Η καταφρόνηση του θανάτου υπαγόρευε στον Καραϊσκάκη, λίγο πριν σφραγίσει ο θάνατος τα µάτια του, κατά τη µαρτυρία του ιστορικού, τα λόγια: «Η τιµή και το καύχηµα των ελλήνων παλικαριών είναι να τους κράζουνε σφαγάδια και όχι ψοφίµια». Συνέχεια →

Στις αίθουσες του Μουσείου εκτίθενται συλλογές αντικειμένων λαϊκής τέχνης με έργα ξυλογλυπτικής, μεταλλοτεχνίας, αγγειοπλαστικής, παραδοσιακές φορεσιές, κεντήματα και χαλιά φτιαγμένα σε αργαλειούς. Ορισμένα εξ αυτών ανήκουν στην Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία, ενώ άλλα προέρχονται από δωρεές ιδιωτών. Ωστόσο στο χώρο βρίσκονται έπιπλα, βιβλία, επιστολές και προσωπικά αντικείμενα της Αγγελικής Χατζημιχάλη, προσφέροντας στον επισκέπτη τη δυνατότητα προσέγγισης της πορείας και του έργου της στην κοινωνική και πνευματική ζωή της Ελλάδας. Συνέχεια →

Πριν από την πληθυσμιακή απίσχναση, είχε επιτευχθεί, από το ίδιο το πολιτικό σύστημα, ένα πλήγμα κατά του Ελληνισμού, το οποίο ουδείς εχθρός και εισβολέας θα μπορούσε να καταφέρει: η νομοθετημένη αποδυνάμωση των νοητικών λειτουργιών του πληθυσμού με την κατάργηση της καθαρεύουσας από επίσημη γλώσσα του Δημοσίου και την κατάργηση του πολυτονικού συστήματος από τη δημόσια και την ιδιωτική εκπαίδευση. Συνέχεια →