Tag Archives: πολιτική

«Η βαρύνουσα επίδραση των ξένων αποτελεί αλάνθαστα διαλυτικό στοιχείο για την ύπαρξη των Κρατών. Αφαιρεί από ένα λαό ό, τι πιο πολύτιμο έχει: την ψυχή του. Όταν οι ξένοι έγιναν πολλοί στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, έπαψε να υπάρχει. Υποθέστε ένα έθνος όπως το δικό μας, όπου ο πληθυσμός παρακμάζει , περιτριγυρισμένο από χώρες των οποίων ο πληθυσμός αυξάνει συνεχώς. Αν ανεχθούμε την μετανάστευση αυτών των ξένων λαών, θα είναι τελικά ολέθρια. Καθόλου στρατιωτική θητεία, λίγοι ή καθόλου φόροι, μια εργασία πιο εύκολη και πιο αποδοτική απ’ ό, τι στη γενέθλια χώρα τους. Οι δισταγμοί τους είναι ακόμη λιγώτεροι, απ’ τη στιγμή που η εκλογή μεταξύ των διαφόρων χωρών δεν τους είναι επιτρεπτή, εφ’ όσον όλοι οι άλλοι τους απωθούν. Η εισβολή ξένων μαζών γίνεται, στην περίπτωση αυτή, πολύ επίφοβη, εφ’ όσον αυτοί που μεταναστεύουν είναι, φυσικά, τα κατώτερα στοιχεία, που είναι ανίκανα να καλύψουν τις ανάγκες τους στη δική τους πατρίδα. Οι ανθρωπιστικές μας αρχές μας καταδικάζουν να ανεχόμαστε μια διογκούμενη εισβολή ξένων…. Συνέχεια →

Ο κομμουνισμός έπεσε παγκοσμίως και δεν ξανασηκώνεται (για την ώρα). Μόνο στην Ελλάδα είναι φαινομενικά ολόρθος, αν και βρίσκεται στη ζωή, στην Εντατική, με σύστημα τεχνητής αναπνοής. Αν οι κρατούντες τού κόψουν την κρατική επιχορήγηση, το κόμμα του λαού θα τινάξει τα πέταλα από έλλειψη ρευστότητας. Και δεν θέλει μόνο φράγκα, θέλει και στοργή και ιδεολογική πουδρίτσα για να μη συγκαίγεται. Θέλει να το προβάλλουν τα ΜΜΕ και να λένε «ιδού υποδείγματα αγωνιστού ψυχοπονιάρη». Απαιτεί επίσης οι (δήθεν) απέναντι να του κάνουν «γούτσου, γούτσου» και να του λένε «είχες δίκιο που ήθελες να μας κάνεις Αλβανία, κρίμα που σ’ την πέσανε στον Γράμμο, είναι νεοναζί όσοι δεν σε γουστάρουν, “φτου κακά” αντικομμουνισμός, η Ακροδεξιά είναι το μόνο άκρο που έχει η Ελλάδα κι είναι πιο επικίνδυνη και από την κακή χοληστερίνη και από τα αυξημένα τριγλυκερίδια». Συνέχεια →

Μπροστά στα σχέδια και στις ενέργειες της Τουρκίας και της τουρκοκυπριακής ηγεσίας (Αμμόχωστος, ΑΟΖ, ισλαμοποίηση, ενσωμάτωση), η ιδεοθύελλα Αναστασιάδη, μοιάζει με αθώο παιδικό παραμύθι. Η Αλίκη και οι εφτά νάνοι. Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων. Η Χιονάτη στο ναυτικό. Τέτοια. Κι όμως, μια χορωδία νεοκυπριακής ασυνειδησίας, δεν σταματά να ταυτίζει ως ισάξιες τις προτάσεις της πλευράς μας με τις ενέργειες της Τουρκίας. Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, λένε, δεν πείσθηκε ότι θέλουμε λύση και γι΄ αυτό δεν επιρρίπτει ευθύνες στην τουρκική πλευρά και παραμένει ουδέτερος.
Συνέχεια →

Η Ευρώπη είναι ανύπαρκτη ως γεωπολιτική υπόσταση, αλλά η Γερμανία, χωρίς να προβάλλει στρατιωτική παρουσία, αν και στο πλαίσιο του ΟΗΕ είναι παρούσα σε αρκετές περιοχές, αναζητά γεωπολιτικό ρόλο με τις οικονομικές παραδοσιακές σχέσεις της με άλλα κράτη. Η Τουρκία είναι μια δύναμη με την οποία «παίζει».
Συνέχεια →

Ως εκ τούτου η κυβέρνηση στερείται επιχειρημάτων και επιδιώκει διά της τηλοψίας να επιβάλει την αδήριτη αναγκαιότητα των πειραματικών εμβολίων. Έτι περαιτέρω, εν προκειμένω, η έλλειψη κράτους δικαίου και η διττή υποκρισία εκδήλωσης ενδιαφέροντος δήθεν περί της δημόσιας υγείας τη στιγμή την οποία οι μη εμβολιασμένοι τιμωρούνται με την κατάργηση ενός ισόκυρου συνταγματικής περιωπής δικαίωμα, το οποίο δεν είναι άλλο από την εργασία και την εξάρτηση της υγείας εκ της εργασίας, γεγονός το οποίο στραγγαλίζει τιμωρώντας τους μη εμβολιασμένους, ωθώντας τους εμμέσως πλην σαφώς και δη εξαναγκαστικώς να υποκύψουν ακουσίως προς μία ιατρική πράξη αμφιβόλου αποτελεσματικότητας. Προσέτι, η κυβέρνηση κωφεύει και εθελοτυφλεί, αδιαφορώντας πλήρως για τους αιτιωδώς πληγέντες εκ του εμβολιασμού, ουδεμία μέριμνα περί αυτούς, καίτοι το ίδιο ως οιονεί αυτουργός του ενθάρρυνε προς τοιαύτη πράξη, άρα, για ποια δημοκρατία, για ποιο κράτος δικαίου και για ποια υγεία εν προκειμένω ευαγγελιζόμαστε. Συνέχεια →

Είναι οι ίδιοι (αυτοχριζόμενοι και αυτοδιαφημιζόμενοι ως σωτήρες) που κάνουν τις συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, για τα «ψηφαλάκια», ενώ ταυτόχρονα θρασύτατα κραυγάζουν πως θα σώσουν τον τόπο (Από ποιους; Μήπως από τους ίδιους;). Συνέχεια →

Φευ!.. Αυτό θα έπρεπε να το λέμε εμείς οι Έλληνες για πολλαπλάσιους λόγους, καθώς έχουμε δεσμούς αίματος με την Μεγαλόνησο, πέραν του ότι είμαστε εγγυήτρια δύναμη της ακεραιότητάς της και κουβαλάμε την ευθύνη του χρέους για τη σύγχρονη τραγωδία της. Όπερ σημαίνει ότι θα πρέπει να θεωρούμε μονόδρομο την αμφίδρομη, αδιάλειπτη και αδιαπραγμάτευτη αλληλεγγύη μεταξύ μας. Συνέχεια →

Ο πρωθυπουργός άφησε άφωνους τους παρευρισκόμενους ισχυριζόμενος ότι »σε κάποιους τομείς, όπως το εμπόριο, η προστασία του περιβάλλοντος και ο τουρισμός, είναι δυνατή η αμοιβαία επωφελής συνεργασία» με την Τουρκία! Όλα αυτά την ώρα που οι τούρκοι όχι μόνο έχουν κάνει την Ελληνική εθνική κυριαρχία σουρωτήρι, αλλά διαπράττουν εισβολή μέσω του παράνομου μνημονίου που έχουν υπογράψει με την Λιβύη! Συνέχεια →

Είναι περισσότερο από φανερό ότι η συντελεσμένη πια και παγιωμένη, αυτονόητη για τους πολλούς μεταλλαγή της ταυτότητας των Ελλήνων δεν αναχαιτίζεται ούτε, βέβαια, «βελτιώνεται» η ιστορικά δεδομένη αλλοτρίωση με υπουργικές αποφάσεις που αντιπαλεύουν περιπτωσιολογία. Εχει οριστικά χαθεί, μέσα σε σαράντα μόλις χρόνια (Βερυβάκης, 1981) η συνέχεια της γλώσσας (εφοδιασμένος σήμερα ο Ελλαδίτης με πτυχίο και μεταπτυχιακά, ακούει τον στίχο «τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια» και δεν «πιάνει νόημα», ενώ ο αγράμματος προπάππος του ριγούσε). Ακούει ο σημερινός για άμεση δημοκρατία «αυτοδιαχειριζόμενων κοινοτήτων» και ανακαλεί προσλαμβάνουσες γελοιωδών συνελεύσεων πολυκατοικίας! Συνέχεια →

Οι αλήθειες είναι πως: 1) Ο Ερντογάν μπορεί να έχει εκλεγεί δημοκρατικά αλλά δεν είναι δημοκράτης, 2) η Τουρκία στην εξωτερική πολιτική έχει συνέχεια και εάν φύγει ο Ερντογάν δεν θα αλλάξει τίποτα ως προς τους στόχους (ως προς τον τρόπο διεκδίκησης ίσως) και 3) δεν πρόκειται κανένας πολιτικός να θελήσει να την οδηγήσει σε φιλελεύθερο δημοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης διότι γνωρίζει πως εξαιτίας των σημαντικών διαφορών στον πληθυσμό της (που τη χωρίζουν και γεωγραφικά) και της ιδιαίτερης γεωγραφίας αυτό θα είναι η αρχή του τέλους της. Πάντα θα έχει κάποιον να την κυβερνά με πυγμή και πάντα θα διεκδικεί από την Ελλάδα. Συνέχεια →