Tag Archives: Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Ἡ Πρόεδρος γνωρίζει μόνον ὅτι ὁ ἦχος τοῦ τσαρουχιοῦ τήν ἐνοχλεῖ. Δέν τήν ἀφήνει νά κοιμηθεῖ. Ἔτσι εἶναι κάτι μῆνες τώρα, πού ἔδωσε ἐντολή ἀπό τίς ὀκτώ τό βράδυ μέχρι τίς ὀκτώ τό πρωί νά μήν βροντοῦν τά τσαρούχια. Νά μήν δίδεται τό μεταφυσικό μήνυμα πρός τούς πεσόντες τοῦ Ἔθνους. Νά μήν κάνουν τίς προβλεπόμενες κινήσεις οἱ Εὔζωνοι πού φρουροῦν τό Προεδρικό Μέγαρο. Οἱ Εὔζωνοι πού φρουροῦν τήν διαχρονική συνέχεια τῆς ἀνωτάτης ἡγεσίας τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους. Καί αὐτό, γιατί ἡ Πρόεδρος θέλει νά κοιμᾶται. Καί τά τσαρούχια ταράσσουν τόν ὕπνο της! Συνέχεια →

Πάνω απ’ όλα μη χαλάσει η “σούπα” της πολιτικής ορθότητας. Που είναι η φωνή της Προέδρου της Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Αν την ακούσατε εσείς, την ακούσαμε και εμείς. Αν θέλουμε να ξύσουμε λίγο την επιφάνεια, πρέπει να εξοργιστούμε για την αφόρητη υποκρισία τους, που αγγίζει τα όρια του σκανδάλου! Συνέχεια →

Ξεπερασμένο το εθνικό κράτος!

Πίσω από αυτή την πολιτική υπήρχε ισχυρή δόση ιδεοληψίας. Ο Γιώργος Παπανδρέου και το επιτελείο του θεωρούσαν ότι το εθνικό κράτος είναι ξεπερασμένο και έκαναν ό,τι μπορούσαν για να το ξεφορτωθούν και να μετατρέψουν την ελληνική κοινωνία σε πολυπολιτισμική. Λίγο πριν είχα γράψει άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο “Ελλάδα: Χώρα ή χώρος;” (Επίκαιρα, αρ. 11, 31/12/2009). Ένας τίτλος που στη συνέχεια έκανε τη δική του καριέρα στη δημόσια σφαίρα. Συνέχεια →

Υπάρχουν κάποιοι νομικοί, ηθικοί και εθιμικοί περιορισμοί στις ήδη περιορισμένες αλλά υπαρκτές ευθύνες που έχει, διότι κάποιες έχει. Δεν χρειάζεται να κάνει τίποτε αεροπλανικά, εθιμικές διαδικασίες είναι τα περισσότερα, αν όχι όλα, όμως μέσα στο πλαίσιο που ορίζουν μια παράδοση, το πρωτόκολλο και κυρίως η επίγνωση του ποίου Έθνους άρχει, διότι μάλλον δεν το έχει πάρει χαμπάρι και δεν βλέπω τον Μητσοτάκη να έχει διάθεση να της θυμίσει πως δεν ορκίστηκε «στη ζωή του Μπιθικώτση». Ο πρωθυπουργός έχει γνωστές πεποιθήσεις, που μπάζουν πολύ από μεταμοντέρνα «πολιτική ορθότητα» και μπερδεύει την μπέρδα του με αυτά που επιτάσσουν η παράδοση και η ευπρέπεια της θέσης ενός Ανωτάτου Άρχοντος. Αν συνεχιστεί αυτό, θα μας κάνει βασιλόφρονες στα γεράματα η κυρία Πρόεδρος. Συνέχεια →

Συνεπώς, η κυρία Σακελλαροπούλου είδε το σύνθημα στον τοίχο και δέχτηκε πρόθυμα να απαθανατιστεί να σερβίρει φαγητό σε τσεμπεροφορούσες ισλαμίστριες εποίκους, στέλνοντας σαφέστατο μήνυμα σε όσες και όσους σκέφτονται να έρθουν κατά δω: «Ελάτε! Σας περιμένει δωρεάν ζωή και μπορεί ακόμα και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας να σερβίρει το φαγητό σας». Ούτως ή άλλως, το σερβίρισμα κράτησε αρκετή ώρα και η κυρία Σακελλαροπούλου δεν έδειξε να δυσαρεστείται, ούτε ζήτησε να αλλάξει το σημείο διανομής του φαγητού. Συνέχεια →

Καθότι η παρακμή μας δεν αρκεί να υπάρχει, πρέπει και να φαίνεται. Και πρόκειται για παρακμή ιστορικών διαστάσεων. Πρόκειται για ένα Ματζικέρτ στη Λήμνο, τη Σάμο,τη Χίο και όλο το Αιγαίο, πρόκειται για μία δημογραφική θνησιμότητα που επιπλέον επικουρείται από τη μετανάστευση των νεαρών Ελλήνων στην Εσπερία, πρόκειται για την καθήλωση της εργασίας και της παραγωγικότητας στις μνημονιακές νόρμες και προδιαγραφές. Συνέχεια →

Πόσες φορές έχουμε ακούσει τη φράση «η κυριαρχία ανήκει στο λαό»; Όλοι επικαλούνται τον «κυρίαρχο λαό» και την «βούληση του λαού που πρέπει να γίνει σεβαστή» και την «νωπή λαϊκή εντολή» κλπ. Υποτίθεται με τις εκλογές αποτυπώνεται η «βούληση του λαού» και αποδεικνύεται η «κυριαρχία του λαού» ή η «λαϊκή κυριαρχία». Αυτή υποτίθεται είναι η έννοια της δημοκρατίας. Η «λαϊκή ετυμηγορία» που προκύπτει από τις εκλογές αποτελεί την ραχοκοκαλιά κάθε κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Η ετυμολογία άλλωστε, της λέξης δημοκρατία, γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι ότι ο λαός (δήμος) είναι αυτός που έχει την δύναμη (κράτος). Πρόκειται, δηλαδή, για ένα σύστημα κυβέρνησης στο οποίο η κυριαρχία ασκείται, έμμεσα, από τον λαό. Συνέχεια →