Tag Archives: Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν

Η αρμόδια εκπρόσωπος της Κομισιόν για θέματα Εξωτερικών Υποθέσεων, Ναμπίλα Μασράλι δήλωσε πως «κάθε ενέργεια βίας από οποιουσδήποτε παράγοντες στην Μεσόγειο είναι λυπηρή» προσθέτοντας πως «η ΕΕ έχει στρατηγικό ενδιαφέρον για σταθερό και ασφαλές περιβάλλον στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ανάπτυξη μιας σχέσης συνεργασίας και αμοιβαίας επωφελούς σχέσης με την Τουρκίας». Συνέχεια →

Θα επιδιώξει επίσημα, την παραχάραξη της ιστορίας, έχοντας υπόψη του, ότι μπορεί σε πρώτη φάση να προκαλέσει αντιδράσεις η ίδρυση και λειτουργία ενός τέτοιου Ινστιτούτου και να μη γίνουν αποδεκτές οι απόψεις του, αλλά σε βάθος χρόνου και με συστηματική προπαγάνδα και εξαγορά συνειδήσεων, κατά τη γνωστή Τουρκική μέθοδο, θα καταφέρουν μετά από χρόνια να αλλοιώσουν τα ιστορικά δεδομένα και να επικρατήσει η Τουρκική άποψη, που θα αθωώνει τους εγκληματίες. Συνέχεια →

Το εσωτερικό τοπίο αναμένεται να επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο με πιθανές «προβοκάτσιες» των μηχανισμών του τουρκικού Βαθέως Κράτους και παραστρατιωτικών οργανώσεων για την δημιουργία απειλής χάους μέσα στην Τουρκία ώστε να επιτευχθεί «συσπείρωση» γύρω από τον νέο-σουλτάνο, με μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης «για να σωθεί η Τουρκία». Συνέχεια →

Ολλανδία: Το Denk, ένα κόμμα που ιδρύθηκε από τον Τουναχάν Κουζού (Tunahan Kuzu) και τον Σελτζούκ Οζτούρκ (Selçuk Öztürk), εξέλεξε τρεις βουλευτές στο ολλανδικό κοινοβούλιο τον Μάρτιο του 2021. Το κόμμα δεν κρύβει τη σχέση του με την Τουρκία: οι επικρίσεις για την Τουρκία είναι ταμπού καθώς και οι αναφορές στη Γενοκτονία των Αρμενίων. Συνέχεια →

Η Ούρσουλα γιατί δεν γύρισε την πλάτη της στο παρεάκι που είχε αράξει στις πολυθρόνες και δεν αποχώρησε κάνοντας κατανοητό ότι η στάση τους ήταν προσβλητική; Για να μη δημιουργηθεί επεισόδιο, είπαν μετά για να δικαιολογηθούν. Μία φοβική ηγεσία που εκπροσωπεί σχεδόν όλη την Ευρώπη κατάπιε την προσβολή, γιατί δεν ήθελε να γίνει, λέει, επεισόδιο. Κι εμείς περιμένουμε τώρα από ανθρώπους που δεν θέλουν να θίξουν ένα απλό θέμα όπως είναι η υποδοχή μιας γυναίκας με υψηλή θεσμική θέση στην Τουρκία να επιβάλλουν κυρώσεις για την απειλή της εθνικής κυριαρχίας μας. Πώς, αμέ! Συνέχεια →

Το κωμικό είναι πως οι ίδιοι φελλοί και οι ψευτοπροοδευτικές σουρλουλούδες, όπως κάτι δημαρίτισσες που πατάνε το ρο και χαριεντίζονται με στόμφο για «γυναικοκτονίες», είναι που υπερασπίζονται την επέλαση των φορέων αυτής της αρρωστημένης σέχτας. Αυτή την κτηνωδία σε βάρος γυναικών και παιδιών τη θεωρούν «διαφορετικότητα» και βγάζουν με θράσος γλώσσα περί «ρατσισμού», όταν τους υποδείξεις πως η ισλαμοφασιστική βαρβαρότητα είναι εχθρός των ελευθεριών μας και ασύμβατη με τις αξίες και τον νομικό πολιτισμό μας. Ο πανάρχαιος εχθρός που ελλοχεύει δίπλα μας και επιδιώκει τον εποικισμό μας, τη διάλυση του κοινωνικού ιστού μας και τη βίαιη αλλαγή της καθημερινότητάς μας δεν μας απειλεί μόνο με τα όπλα αλλά και με τη βαρβαρότητα των διεστραμμένων «αξιών» του. Συνέχεια →

Το σκηνικό που στήνεται στην περιοχή, είναι σκηνικό επιβολής τετελεσμένων. Η ακραία ρητορική του Ερντογάν και των συνεργατών του δεν απευθύνεται μόνο στο εσωτερικό ακροατήριο. Εκφράζει τους πραγματικούς σκοπούς της ιμπεριαλιστικής Τουρκίας, που θέλει να επεκταθεί, να κερδίσει έδαφος, θάλασσα και να αυξήσει την επιρροή της. Έτσι λειτουργεί η κατοχική δύναμη και καλά κάνουν οι διαχειριστές σε Αθήνα και Λευκωσία να το αντιληφθούν και να αναπροσαρμόσουν τις προσεγγίσεις τους. Στη Λευκωσία, ενόψει της Πενταμερούς πρέπει να απαλλαγούν από φοβικά σύνδρομα και να προτάξουν βασικά ζητήματα, που θα αποτρέπουν και θα ανατρέπουν τις τουρκικές επεκτατικές επιδιώξεις. Συνέχεια →

Αυτή η επαμφοτερίζουσα στάση της Βουλγαρίας έναντι της Χώρας μας που στηρίζεται στο ναι μεν «Είμαστε αδελφοί με την Ελλάδα» αλλά κι η Τουρκία αποτελεί σημαντικό εταίρο στην περιοχή, δεν είναι πρόσφατη. Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν, θα δούμε ότι οι περιπτώσεις που η Βουλγαρία υποστήριξε την Τουρκία στις παράλογες κατά τα άλλα αιτιάσεις της, δεν είναι και λίγες. Κάτι που μπορεί να είναι αποτέλεσμα και των διαχρονικά καλών σχέσεων μεταξύ του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν και του Βούλγαρου Πρωθυπουργού Μπορίσοφ από την εποχή ακόμα που διατελούσαν δήμαρχοι της Κωνσταντινούπολης και της Σόφιας αντίστοιχα, όμως σίγουρα αυτή η συνθήκη στις διεθνείς σχέσεις δεν αρκεί. Συνέχεια →