Tag Archives: Σούνιο

Ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς, ιδανικός για μονοήμερη απόδραση από την πόλη, είναι ο Μαραθώνας Ανατολικής Αττικής. Μόλις 43,5 χιλιόμετρα απόσταση με το αυτοκίνητο από το κέντρο της Αθήνας, η διαδρομή μέχρι να φτάσουμε στην περιοχή είναι σχετικά σύντομη, και σίγουρα ευχάριστη. Καθώς πλησιάζουμε, το βλέμμα «στέκεται» στο πράσινο αλλά και πιο πίσω, στο γαλάζιο της θάλασσας. Αυτή η εκδρομή στη φύση τα συνδυάζει όλα: κολύμπι σε οργανωμένες παραλίες με πολλές επιλογές για να περάσουμε όλες τις ώρες της ημέρας στην ξαπλώστρα (όπως μπαρ με μουσική και άλλες θαλάσσιες δραστηριότητες) ή λιγότερο οργανωμένες και απομακρυσμένες. Ιδιαίτερα δημοφιλής για μπάνιο είναι η παραθαλάσσια περιοχή του Σχινιά (ή Σχοινιά) που εντυπωσιάζει με τη μεγάλη έκταση, τις παραλίες με χρυσή αμμουδιά αλλά και το πευκόδασος τριγύρω, ενώ για τους αθλητικούς τύπους το Moraitis Beach Bar είναι ο καλύτερος προορισμός για θαλάσσια σπορ. Αν θέλουμε να μοιράσουμε τις δραστηριότητες, το μπάνιο που μπορεί να συνοδευτεί από μια επίσκεψη στους αρχαιολογικούς χώρους του Μαραθώνα, θα δώσει μια ολοκληρωμένη εμπειρία στην εξόρμήσή μας. Το Αρχαιολογικό Μουσείο Μαραθώνα στον Βρανά, στεγάζει –μεταξύ άλλων– ευρήματα από τη Μάχη του Μαραθώνα. Είναι ανοιχτό καθημερινά από τις 8.30 έως τις 3.30 εκτός Τρίτης, όπως ανοιχτοί με είσοδο είναι και οι χώροι Πρωτοελλαδικό Νεκροταφείο στο Τσέπι, ο Τύμβος Αθηναίων. Κοντά στην παραλία Ραμνούντα με τους βράχους και τα βότσαλα αντί της άμμου και ανάμεσα σε δύο όρμους, βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος Ραμνούντος που καταλαμβάνει έναν λόφο ύψους 30 μέτρων και περιμένει τους επισκέπτες καθημερινά εκτός Τρίτης από τις 8.30 μέχρι τις 3.30: η τελευταία είσοδος για την αρχαία πόλη είναι στις 2 το μεσημέρι. Δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο υπάρχει η παραλία γυμνιστών Ραμνούντα με καταγάλανα νερά. Μπορεί η πρόσβαση να είναι δύσκολη, αλλά η εκπληκτική ομορφιά του τοπίου αποζημιώνει. Συνέχεια →

Από την 3η π.Χ. χιλιετία φαίνεται ότι κατοίκησαν οι άνθρωποι την περιοχή του ακρωτηρίου, όπως μαρτυρούν τάφοι της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού που έχουν έρθει στο φως. Αλλά το πρώτο ιερό θα ιδρυόταν πολύ αργότερα, στην Αρχαϊκή εποχή. Θεωρείται, μάλιστα, ότι οι Αθηναίοι αφιέρωσαν στον Ποσειδώνα αυτό το ιερό, όχι μόνο για να αγναντεύει το πέλαγος -βασίλειο του θεού- αλλά και σε αντιστοιχία με τον ναό της Αθηνάς στην Ακρόπολη, καθώς, όπως γνωρίζουμε, εκείνη είχε κερδίσει στη διαμάχη μεταξύ τους για την κηδεμονία της πόλης.
Συνέχεια →

Η Ηετιώνεια Πύλη είναι ο μεγαλύτερος αρχαιολογικός χώρος της πειραϊκής ακτής, με έκταση περίπου 20 στρέμματα. Η σημασία της είναι διττή, γιατί αφενός ήταν ο προμαχώνας του λιμανιού και μία από τις δύο εισόδους του τειχισμένου Πειραιά (η δεύτερη ήταν οι Αστικές Πύλες) και αφετέρου διασώζει σημαντικές πληροφορίες για την οχυρωματική αρχιτεκτονική, όπως αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε κατά την κλασική περίοδο. Στα τείχη και στους πύργους διαβάζονται τα χνάρια διαφορετικών χρονολογικών περιόδων, από την αρχική οικοδομική φάση του 5ου αι., που ανάγεται στον Θεμιστοκλή, μέχρι το τέλος του 3ου αι. π.Χ.
Συνέχεια →

Σε απόσταση 50 περίπου χιλιομέτρων από την Αθήνα, βρίσκεται ο δρυμός του Σουνίου, σχεδόν άγνωστος στους περισσότερους κατοίκους της. Ιδρύθηκε το 1971 και είναι ο μικρότερος δρυμός της Ελλάδας.Ο πυρήνας του δρυμού έχει έκταση 5.250 στρέμματα κι η περιφερειακή ζώνη προστασίας του, είναι περίπου 42.500 στρέμματα. Στα όρια αυτής της ζώνης βρίσκεται το χωριό Άγιος Κωνσταντίνου ή Καμάριζα. Συνέχεια →

Στα βράχια αλλά στο βυθό της θάλασσας έχουν καταλήξει, με το πέρασμα των χρόνων, αρχιτεκτονικά μέλη του Ιερού Ναού του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Συνέχεια →

Στο ακρωτήρι του Σουνίου οι Αθηναίοι οικοδόμησαν ένα ιερό περιβαλλόμενο από τείχος. Το ιερό περιελάμβανε ναούς αφιερωμένους στους θεούς της πόλης. Ο κυριότερος ναός ήταν αφιερωμένος στον Ποσειδώνα, το θεό της θάλασσας. Πρόκειται για ένα ναό δωρικού ρυθμού και είναι ο μόνος ναός που έχει διασωθεί μέχρι σήμερα.
Συνέχεια →

Ο ναός στην ελληνική αρχαιότητα ήταν η κατοικία του θεού, το κτήριο που στέγαζε το λατρευτικό άγαλμα μιας ή περισσότερων θεοτήτων, και όχι ο χώρος συνάθροισης των πιστών, όπως στο χριστιανικό κόσμο. Συνέχεια →