Tag Archives: Στάλιν

Το ΚΚΕ, την 24η Δεκεμβρίου 1947, είχε αναγγείλει τον σχηματισμό Κομμουνιστικής Κυβέρνησης υπό τον Μάρκο Βαφειάδη. Στην Κυβέρνηση αυτή συμμετείχαν και 2-3 Σλαβομακεδόνες υπουργοί. Ο σχηματισμός της Κυβέρνησης σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη επίθεση κατά της Κόνιτσας αποδεικνύουν ότι το ΚΚΕ πίστευε στη νίκη και στην κατάληψη της Κόνιτσας, την οποία προόριζε για πρωτεύουσα του κομμουνιστικού κράτους. Έτσι θα επιτύγχανε την αναγνώριση του Κράτους του, αρχικά από τη Σοβιετική Ένωση του Στάλιν και στη συνέχεια από όλες τις άλλες χώρες του Κομμουνιστικού μπλοκ, που βρίσκονταν σε αναμονή του αποτελέσματος της μάχης.

Το τότε ΚΚΕ υπολόγιζε αφ’ ενός στις δυνάμεις του, που στα τέλη του 1947 ήταν πανίσχυρες και ασκούσαν πλήρη έλεγχο σ’ όλη την ύπαιθρο χώρα της Ελλάδας, πλην των αστικών κέντρων. Υπολόγιζε βεβαίως, ότι όπισθέν του και παρά το πλευρόν του βρισκόταν το πανίσχυρο κομμουνιστικό μπλοκ. Και υπολόγιζε ακόμα και στην τότε μεγάλη αδυναμία του Ελληνικού Κράτους, στην κακή πολιτική και στρατιωτική κατάστασή του, την δεινή, σκοτεινή και ζοφώδη, χωρίς καμιά ασφάλεια στην ύπαιθρο και με τα βόρεια σύνορα, αφρούρητα και ανοικτά και το μέλλον του παντελώς αβέβαιο.Έτσι το ΚΚΕ έκρινε ότι επέστη η στιγμή για το αποφασιστικό χτύπημα και τη δημιουργία κομμουνιστικού κράτους στην Ελλάδα, που πέραν της άμεσης αναγνώρισης από το κομμουνιστικό μπλοκ, θα ετύγχανε στη συνέχεια και της πλήρους ενίσχυσής του εκ μέρους του, δι’ όλων των μέσων. Συνέχεια →

Κατά τη δεκαετία 1940-1950, η μικρή Ελλάδα, υπό εξαιρετικά τραγικές συνθήκες, υπέστη τεράστιες υλικές ζημιές σε υποδομές, ενώ μεγάλο μέρος του πληθυσμού της έχασε τη ζωή, τις οικογένειές και τις περιουσίες του. Τα σημαντικότερα δεινά αυτής της περιόδου, τα οποία έχει περιγράψει σε πολλούς ογκώδεις τόμους η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού ((ΔΙΣ), θα επιχειρηθεί να συνοψισθούν εδώ σε λίγες γραμμές. Είναι προφανές ότι τα διαθέσιμα στοιχεία γιά νεκρούς, τραυματίες και υλικές καταστροφές είναι κατά προσέγγιση, δεδομένου ότι υπό τις δυσμενέστατες περιστάσεις, δεν τηρούντο πλήρη αρχεία. Συνέχεια →

Στο πλαίσιo μίας γεωστρατηγικής ανάλυσης για να μελετηθεί το μέλλον των Βαλκανίων είναι απαραίτητο να εξεταστούν διεξοδικά τα ιστορικά και γεωπολιτικά στοιχεία της περιοχής. Ο έμπειρος πολιτικός Γουίνστον Τσώρτσιλ (Winston Churchill), που είναι από τους θεμελιωτές της σήμερα υπάρχουσας κατάστασης στα Βαλκάνια, έχει πει προφητικά: «όσο πιο πίσω πηγαίνουμε στο παρελθόν, τόσο πιο μακριά βλέπουμε στο μέλλον». Σε αυτή τη βάση θα εξεταστεί η κατάσταση στα Βαλκάνια, όπως εξελίσσεται στις μέρες μας. Συνέχεια →

Δεν είχαν χτυπήσει ακόμα οι Χριστουγεννιάτικες καμπάνες το 1947 στην ακριτική Κόνιτσα. Αντί για καμπάνες όμως, σε λίγο, ορυμαγδός πολυβόλων, όλμων και πολεμικών ιαχών, δόνησαν ξαφνικά τον αέρα της πόλης και όλης της γύρω περιοχής. Δύο Κομμουνιστοσυμμοριακές Ταξιαρχίες υπό τους αρχισυμμορίτες Σοφιανό και Παλαιολόγο και υπό την γενική Δ/νση του Μάρκου Βαφειάδη είχαν εξαπολύσει οργανωμένη και αιφνιδιαστική επίθεση κατά της πόλης. Συνέχεια →

Τον χειμώνα του 1948 στην ελληνική κυβέρνηση επικρατούσε μεγάλη απογοήτευση, ιδιαίτερα μετά τις επιτυχίες που είχε ο Δημοκρατικός Στρατός την περίοδο αυτή. Μάλιστα ο βασιλιάς Παύλος επιθυμούσε μια κυβέρνηση, της οποίας θα ηγείτο ο Αλέξανδρος Παπάγος και θα περιλάμβανε τον Σπύρο Μαρκεζίνη, που θα κυβερνούσε εξ ονόματός του, χωρίς αναγκαστικά να έχει τη συγκατάθεση ή την υποστήριξη της Βουλής και πίστευε ότι η αμερικανική κυβέρνηση ήταν σύμφωνη. Συνέχεια →

Δεν είχαν χτυπήσει ακόμα οι Χριστουγεννιάτικες καμπάνες το 1947 στην ακριτική Κόνιτσα. Αντί για καμπάνες όμως, σε λίγο, ορυμαγδός πολυβόλων, όλμων και πολεμικών ιαχών, δόνησαν ξαφνικά τον αέρα της πόλης και όλης της γύρω περιοχής. Δύο Κομμουνιστοσυμμοριακές Ταξιαρχίες υπό τους αρχισυμμορίτες Σοφιανό και Παλαιολόγο και υπό την γενική Δ/νση του Μάρκου Βαφειάδη είχαν εξαπολύσει οργανωμένη και αιφνιδιαστική επίθεση κατά της πόλης. Συνέχεια →

Ας πάμε τώρα στα παρασκήνια του «Κόκκινου Δεκέμβρη» και στην στάση των ξένων δυνάμεων. Κατ’ αρχάς, είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι ο Στάλιν τήρησε τις συμφωνίες με τους Άγγλους. Έτσι, αρκετόν καιρό πριν από τα Δεκεμβριανά, βρισκόταν στην Ελλάδα 6μελής σοβιετική στρατιωτική αποστολή, υπό τον Συνταγματάρχη Ποπώφ, η οποία διέμενε στην «Μεγάλη Βρετανία», μαζί με τους «μοναρχοφασίστες» και «τυράννους του ελληνικού λαού» υπουργούς της κυβερνήσεως Παπανδρέου, και τους Εγγλέζους της Στρατιωτικής Διοικήσεως. Συνέχεια →

Τον χειμώνα του 1948 στην ελληνική κυβέρνηση επικρατούσε μεγάλη απογοήτευση, ιδιαίτερα μετά τις επιτυχίες που είχε ο Δημοκρατικός Στρατός την περίοδο αυτή. Μάλιστα ο βασιλιάς Παύλος επιθυμούσε μια κυβέρνηση, της οποίας θα ηγείτο ο Αλέξανδρος Παπάγος και θα περιλάμβανε τον Σπύρο Μαρκεζίνη, που θα κυβερνούσε εξ ονόματός του, χωρίς αναγκαστικά να έχει τη συγκατάθεση ή την υποστήριξη της Βουλής και πίστευε ότι η αμερικανική κυβέρνηση ήταν σύμφωνη. Συνέχεια →

Η Σοβιετική Κυβέρνησις θεωρεί την συμπεριφοράν της Πολωνικής Κυβερνήσεως έναντι της ΕΣΣΔ εντελώς ανάρμοστον και παραβαίνουσαν όλους τους κανόνας και τους τύπους των αμοιβαίων σχέσεων μεταξύ δύο συμμαχικών κρατών. Συνέχεια →