Tag Archives: τουρισμός

Σκοπός της επίσκεψής μας στο Μουσείο ήταν να αποσπάσουμε από την έκθεση «Αμαθούς – Πόλις Κύπρου Αρχαιοτάτη», που επιμελήθηκε ο ίδιος ο Γιάννης Βιολάρης, τις θεωρητικές εκείνες γνώσεις που μπορούν να καταστήσουν έναν επισκέπτη του ενάλιου πάρκου αρκετά εφοδιασμένο για μία ανεπανάληπτη εμπειρία. Αλλά και τον πεζοπόρο, τον κολυμβητή, ακόμη κι εκείνον που από έναν από τους χώρους εστίασης της περιοχής ρεμβάζει προς τον άθικτο από το γύρω όργιο δόμησης λόφο του αρχαίου βασιλείου, ώστε να μπορέσει να μεταφερθεί νοερά απένατι από το σκηνικό της εισόδου και εξόδου των αρχαίων πλοίων, «παρακολουθώντας» όχι μόνο τα εμπορεύματα και τα πρόσωπα να πηγαινοέρχονται, αλλά και τις ιδέες και τους μύθους, που επηρέασαν και προσέδωσαν χαρακτήρα στην προκάτοχο πόλη της Λεμεσού.
Συνέχεια →

Στα Αρμάθια της Κάσου και την παραλία Μάρμαρα ο πήχης του τέλειου καλοκαιριού μπαίνει πολύ ψηλά. Είναι αναμφισβήτητα μία από τις ωραιότερες παραλίες της Ελλάδας, και σε αυτό ασφαλώς συμβάλλει η αίσθηση της απόλυτης απομόνωσης. Τον Αύγουστο, βέβαια, δεν θα είστε μόνοι σας, καθώς τα εκδρομικά σκάφη πηγαινοέρχονται από την Κάσο, ωστόσο η αίσθηση δεν αλλοιώνεται. Το νησί δεν ήταν, ωστόσο, πάντα ακατοίκητο. Συνέχεια →

Η περίτεχνη, λυρική γραφή του στις «Κυκλάδες» των αδερφών Πεχλιβανίδη είναι ένας άγνωστος θησαυρός της ταξιδιωτικής μας φιλολογίας. Παρέα με τις εξαιρετικές εικόνες των μεγάλων φωτογράφων και τη φτιαγμένη με τόσο πολλή προσοχή, τεχνική κι αγάπη έκδοση των σπουδαίων εκδοτών, συνιστά μια καλλιτεχνική συνάντηση δημιουργικών γιγάντων της εποχής και μια ελεγειακή ωδή στη χαμένη αθωότητα του Αιγαίου. Μια ωδή που, σήμερα, εξήντα ολόκληρα χρόνια μετά τη δημιουργία της, μοιάζει ακόμα επίκαιρη και επείγουσα.
Συνέχεια →

Από την αυγή του δυτικού πολιτισμού το Αιγαίο εμπνέει ποιητές και φιλοσόφους. Τα νησιά του είναι το λίκνο της Ελλάδας. Στις ακρογιαλιές του γεννήθηκε η Ευρώπη. Ο μεγαλύτερος ιατρός της αρχαιότητας, ο Ιπποκράτης, ήταν από την Κω. Ο Πυθαγόρας και ο Ανακρέων από τη Σάμο. Η Χίος θέλει τον Oμηρο να έχει γεννηθεί εκεί. Η Σαπφώ ήταν από τη Λέσβο. Ο Απολλώνιος από τη Ρόδο. Ο Αρχίλοχος από την Πάρο. Ο Αλκαίος από τη Μυτιλήνη. Απ’ τον Ομηρο έως τον λόρδο Βύρωνα και από τη Σαπφώ έως τον Ελύτη, το Αιγαίο υπήρξε ο χώρος όπου η ανθρώπινη σκέψη (και η ποίηση) αδιάλειπτα συνέχισε να διαμορφώνει την ταυτότητα της Ελλάδας, δίνοντας στον κόσμο την Αιτία, τον Λόγο, την Επιστήμη, τις Τέχνες. Οι Κυκλάδες είναι στο κέντρο του Αιγαίου. Ξετυλίγονται στο Αιγαίο. Κυματίζουν ελεύθερα στα γαλανά του νερά. Οι άνεμοι της Ιστορίας δεν τις αφήνουν σε ησυχία. Στους αρχαίους χρόνους η Δήλος ήταν το ιερό νησί. Σήμερα, απέναντι από τη Δήλο, η Τήνος διεκδικεί τα σκήπτρα του Ορθόδοξου προσκυνήματος λόγω της Παναγίας της Ευαγγελίστριας, η εικόνα της οποίας το 1823 ανασύρθηκε από τα χώματά της. Συνέχεια →

Όλα τα ποτάμια έχουν κρύο νερό, ο Βοϊδομάτης όμως νομίζω κρατάει τα σκήπτρα αν και το καλοκαίρι η στάθμη του πέφτει αρκετά. Ωστόσο είναι ένα υπέροχο ποτάμι για καλοκαιρινές βουτιές γιατί η φύση τριγύρω είναι συγκλονιστική. Από τα πιο εύκολα και γνωστά σημεία για κολύμπι στον Βοϊδομάτη είναι η γέφυρα που ενώνει την Αρίστη με το Πάπιγκο λίγο πριν αρχίσουν οι στροφές για το Μεγάλο Πάπιγκο. Εκεί θα βρείτε αρκετή άπλα για να απολαύσετε τα δροσερά νερά του ποταμιού ενώ μπορείτε να ανακαλύψετε και άλλα σημεία περπατώντας λίγο περισσότερο. Συνέχεια →

Δεν έχουν απομείνει ψαράδες στον Νάμμο, παρατηρεί ο αρθρογράφος. Έχουν όλα πωληθεί σε επιχειρήσεις εκμετάλλευσης ακινήτων. Και δεν είναι το μόνο μέρος στο νησί που έχει μεταμορφωθεί για να καλύψει τις απαιτήσεις των υπερ-πλούσιων. Το 2015, οι Γερμανοί φίλοι Thomas Heyne και Mario Hertel αγόρασαν το μπαρ Scorpios σε ένα ακρωτήριο πέρα ​​από τον κόλπο από το Nammos και αναγκάστηκαν να το μετατρέψουν σε άλλο σούπερ-πολυτελές προορισμό για πάρτυ, προσφέροντας επίσης δραστηριότητες ευεξίας, συμπεριλαμβανομένων των μαθημάτων γιόγκα. Συνέχεια →

Όπως και να’ χει, ο Ν.Παναγιωτόπουλος προσπάθησε να εμφανίσει το θέμα της «συνεκμετάλλευσης» ωσάν να περιορίζεται αυτό μόνο στα ενεργειακά. Προφανώς, αδυνατεί να κατανοήσει ότι η αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας διευρύνεται στα πάντα. Σε εδάφη, θάλασσες, εναέριο χώρο, εκμετάλλευση υποθαλάσσιου πλούτου, δικαιώματα στην επιφάνεια της θάλασσας και στον πλούτο της, γεωπολιτική και στρατιωτική επέκταση. Συνέχεια →