Tag Archives: Τουρκία

Η Τουρκία για πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία αμφισβητεί την κυριαρχία κατοικημένων νησιών, απειλώντας ευθέως την Χίο και την Σάμο, αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρεί αυτά τα γεγονότα ανάξια κυρώσεων. Συνέχεια →

Αρχικώς την περασμένη Παρασκευή ο ομότιμος καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και πρώην υφυπουργός Εξωτερικών Χρήστος Ροζάκης δήλωσε στο ραδιόφωνο του Alpha πως η Ελλάδα έχει εξαντλήσει όλα τα περιθώρια, στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών της με την Τουρκία, για αναθέρμανση του διαλόγου, καταθέτοντας προτάσεις, όπως η αποδοχή επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 10, και όχι στα 12 ναυτικά μίλια. Οπως δήλωσε επί λέξει: «Η Ελλάδα είναι καλόπιστη και προχωράει με μια πλήρη σειρά προτάσεων, οι οποίες είναι εποικοδομητικές, με την έννοια ότι δεχόμαστε ίσως και τα 10 ναυτικά μίλια αιγιαλίτιδας ζώνης. Η Τουρκία αρνείται να μας δώσει τη δυνατότητα να έχουμε 10 ή 12 ναυτικά μίλια και στα ηπειρωτικά εδάφη». Συνέχεια →

Παραθέτοντας τους στίχους του Διονύσιου Σολωμού και συγκεκριμένα το εδάφιο που λέει «Ετσι ν’ άκουα να βουίξει τον βαθύν Ωκεανό, και στο κύμα του να πνίξει κάθε σπέρμα αγαρηνό!», προσπαθεί να τεκμηριώσει τον ανυπόστατο ισχυρισμό ότι καλλιεργεί μίσος κατά των Τούρκων. Συνέχεια →

Από τον 6ο π.Χ αιώνα, μέχρι και την κατάρρευση του Μικρασιατικού μετώπου το 1922, ο Πόντος γνώρισε περιόδους δόξας και οικονομικής ευμάρειας, αλλά και δεινά από τις επιδρομές των Αράβων και των Σελτζουκιδών Τούρκων. Η περιοχή ανέδειξε μεγάλες Βυζαντινές οικογένειες, όπως των Κομνηνών, των Γαβράδων, των Καραμάνων, των Ταρωνιτών κ.α. Το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, η οικονομική κατάσταση του πληθυσμού ήταν πολύ ανθηρή και ο Ελληνισμός είχε παρουσιάσει εντυπωσιακή αύξηση (από 260.000 το 1865 έφτασε τις 330.000 μέσα σε λίγα χρόνια, χωρίς να υπολογίζονται όσοι έχασαν τη γλώσσα τους, αλλά διατήρησαν την εθνική τους υπόσταση και συνείδηση). Κι ενώ η οικονομική και πληθυσμιακή άνοδος των Ελλήνων του Πόντου συνεχιζόταν, η είσοδος της Τουρκίας στον Α! Παγκόσμιο Πόλεμο, της έδωσε την ευκαιρία να υλοποιήσει τα σχέδια της για των αφανισμό του Ποντιακού Ελληνισμού και αποτέλεσε την αφετηρία του ξεριζώματος. Εξαπολύθηκαν συστηματικοί και οργανωμένοι διωγμοί. Ακολούθησαν εμπρησμοί χωριών, σφαγές, ανασκαφές κοιμητηρίων, λεηλασίες περιουσιών, βιασμοί γυναικών, δολοφονίες, κάτω από την οργανωμένη καθοδήγηση του επίσημου Οθωμανικού Κράτους κι όλα αυτά, με την ευχέρεια της “νομιμοποίησης” που έδωσε στην Τουρκία η συμμαχία της με τη Γερμανία! Συνέχεια →

Πράγματι, το Πακιστάν είναι μια ισχυρότατη πυρηνική δύναμη που έχει ενσωματώσει τη σύγχρονη τεχνολογία στην εθνική και την κρατική δομή του. Αντιθέτως, η Ελλάδα είναι μια τεχνολογικά αναλφάβητη χώρα λόγω συνειδητών πολιτικών επιλογών, ευρισκόμενη ακόμα στην εποχή της «βαλλίστρας». Συνεπώς το Πακιστάν λόγω του μεγέθους και της ισχύος του δεν απειλείται από καμία άλλη εχθρική χώρα. Δοθέντος όμως ότι σχεδόν το σύνολο των Πακιστανών εισέρχεται στην Ελλάδα από την Τουρκία, θα πρέπει να δεχτούμε ότι η Τουρκία τούς προωθεί επιλεκτικά στην Ελλάδα και επίσης ότι το εγχώριο πολιτικό σύστημα «αγνοεί» την είσοδό τους στη χώρα επειδή δεν επαναπροωθούνται στην Τουρκία ή στη χώρα προέλευσής τους. Σε αυτό το σημείο εμφανίζονται η SADAT και η ΙΗΗ. Συνέχεια →

Σύμφωνα με τον Τύπο της Τουρκίας, μετά τις περσινές εργασίες αποκατάστασης στο εξωτερικό του ναού και ανάδειξης εκ νέου των ανάγλυφων παραστάσεων και των διακοσμητικών στοιχείων που ήταν κάτω από μπετόν, τη νέα χρονιά συνεχίζονται οι προσπάθειες καθαρισμού και των τοιχογραφιών. Συνέχεια →

Δεν θα φέρει αποτελέσματα. Σπαταλάμε τζάμπα πόρους. Και όσο συντομότερα το καταλάβουμε τόσο καλύτερα. Δεν μιλάμε για τη θεσμικά διακηρυγμένη πολιτική του διαλόγου με βάση το διεθνές δίκαιο για την ειρηνική επίλυση προβλημάτων (που όμως είναι σε αδράνεια). Η Τουρκία είναι ήδη μια οιονεί περιφερειακή δύναμη παρά τα οξύτατα οικονομικά της προβλήματα. Και στοχεύει στο να αναδειχθεί σε κάτι περισσότερο – σε ηγεμονική δύναμη στο περιφερειακό σύστημα και επέκεινα ίσως. Αυτό (μας) προκαλεί ιερή αγανάκτηση βέβαια. Συνέχεια →

Η Ισλαμική Συνομοσπονδία Μιλί Γκιορούς («Εθνικό Όραμα», ένας τίτλος που αναφέρεται χωρίς αμφισημίες στην τήρηση των εθνικο-θρησκευτικών κανόνων), συμβάλλει δυναμικά σε αυτή τη δικτύωση. Ο Νετζμετίν Ερμπακάν δημιούργησε αυτή την οργάνωση βάσει του ευρωπαϊκού δικαίου, το 1969, ως το αντίστοιχο των ισλαμιστικών κομμάτων που ίδρυσε στην Τουρκία, συμπεριλαμβανομένου του Ρεφάχ, στο οποίο θα δραστηριοποιηθεί ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πριν δημιουργήσει το ΑΚΡ. Συνέχεια →