Tag Archives: Τουρκία

. Όπως είπε στον κρίσιμο δίαυλό από Δαρδανέλια στο Αιγαίο και από εκεί προς Σουέζ ή Γιβραλτάρ μαζί με τον απόλυτα νευραλγικό ρόλο της Κύπρου, πολλοί θα ήθελαν Ανατολικά του 25ου μεσημβρινού Ελληνική κυριαρχία επί των νήσων αλλά Νατοϊκή διαχείριση σε κρίσιμους θαλάσσιους διαύλους, που είναι όμως εθνική κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Συνέχεια →

Λίγο έξω από τον αρχαιολογικό χώρο της Τροίας, βρίσκεται το χωριό Τσιπλάκ (Çıplak) που έχει μετατραπεί σε «Εθνο-Χωριό», προβάλλονται δηλαδή ιστορικά και πολιτιστικά στοιχεία της περιοχής. Εξωτερικοί τοίχοι σπιτιών έχουν γεμίσει με ζωγραφιές, αναδεικνύεται και έχει γίνει επισκέψιμο ένα σπίτι που φιλοξενούσε εργάτες της ανασκαφής της Τροίας τον περασμένο αιώνα, ενώ ως τόπος όπου βρίσκονται ίχνη της παραδοσιακής γεωργίας, σχεδιάστηκε ένας χώρος διαβίωσης που μεταφέρει την ιστορία του χωριού στους επισκέπτες με αυθεντικά θέματα. Συνέχεια →

Αυτά τότε. Ισχύουν ακριβώς τα ίδια και σήμερα; Η απάντηση είναι όχι. Μπορεί και σήμερα οι Τούρκοι να θέτουν ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης, αλλά γνωρίζουν ότι καμία ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να αφοπλίσει τα νησιά. Γιατί το θέτουν τότε; Το θέτουν όχι τόσο για να πάρουν κάποιο αντάλλαγμα κάπου αλλού, όσο επειδή ελπίζουν ότι υπό το κράτος του φόβου η Αθήνα μπορεί να αποσύρει σιωπηλά από τα νησιά τα λεγόμενα “επιθετικά” όπλα, δηλαδή οπλικά συστήματα που μπορούν να πλήξουν στόχους στη ζώνη των μικρασιατικών ακτών. Με άλλα λόγια δεν τους ενδιαφέρουν οι στρατιώτες, αλλά οι πύραυλοι. Συνέχεια →

Ο τελικός στόχος της στρατηγικής δημογραφικής αλλαγής της Άγκυρας θα μπορούσε να είναι να καταστούν οι ελεγχόμενες από την Τουρκία περιοχές φυσική προέκταση της νότιας Τουρκίας. Το μελλοντικό σχέδιο θα μπορούσε να είναι η πολιτογράφηση εκατοντάδων χιλιάδων εποίκων και η χρήση των ψήφων τους σε ένα δημοψήφισμα στο οποίο υποτίθεται ότι ο τοπικός πληθυσμός έχει την επιλογή να αποφασίσει εάν θέλει να γίνει μέρος της Τουρκίας, όπως ακριβώς είχε γίνει και με την Αλεξανδρέττα, το 1934 από τον Μουσταφά Κεμάλ. Συνέχεια →

Η άρση του αμερικανικού εμπάργκο σηματοδοτεί την πλήρη ανατροπή της εξωτερικής πολιτικής της Κύπρου διά της οριστικής πρόσδεσής της στο αμερικανικό άρμα, όπως ακριβώς έπραξε και η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Πρόκειται, δηλαδή, για στρατηγική εγκατάλειψη από τη Λευκωσία μιας πολιτικής οιονεί ουδέτερης και ίσων αποστάσεων, και πλήρη ταύτισή της με την αμερικανική. Συνέχεια →

Τέλος, θα πρέπει να συνεχιστεί η εθνική ομοψυχία επί του τουρκικού κινδύνου που μας απειλεί και να συγκροτηθεί επιτέλους ένα Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, όχι απλώς μία θέση απλού Συμβούλου. Αυτό το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας, στελεχωμένο από προσωπικότητες εγνωσμένου κύρους, να χαράξει ενιαία εθνική γραμμή. Ο ελληνικός λαός πρέπει να ενημερωθεί πλήρως για την πραγματική κατάσταση, για τις εθνικές απειλές, ώστε να είμαστε έτοιμοι και για το χειρότερο. Και να είμαστε έτοιμοι να αντιδράσουμε σε αυτό που μας ετοιμάζουν και όλοι αντιλαμβάνονται, με κάθε τρόπο. Με την επιθετική διπλωματία μας, την στρατιωτική μας ισχύ, τις ισχυρές συμμαχίες που έχουμε και να κάνουμε γνωστό σε εχθρούς και φίλους την αποφασιστικότητά μας, βάζοντας στην αποτρεπτική μας φαρέτρα, ακόμη και το «δαιμονοποιημένο» από τις γνωστές ριψάσπιδες εσωτερικές ελίτ, το προληπτικό πρώτο πλήγμα, αφού ήδη μας απειλούν με αυτό: «Θαρθούμε κάποια νύκτα ξαφνικά». Απαντάμε ότι και εμείς μπορούμε να πάμε κάποια μέρα ή και νύκτα ξαφνικά, αν χρειαστεί.
Συνέχεια →

Οι πολεμικές ιαχές και υλακές Ερντογάν δεν πρέπει να εκλαμβάνονται αψήφιστα. Ούτε να υποτιμώνται. Οι Τούρκοι πάντα φωνάζουν αυτά που σχεδιάζουν. Τίποτε δεν πρέπει να αποκλείεται, ιδιαίτερα στους μήνες πριν από τις εκλογές στην Τουρκία (18/6/2023). Οι σημαντικότεροι λόγοι για τους οποίους ο Τούρκος Πρόεδρος έχει εκμανεί και εξοργιστεί με την Ελλάδα είναι οι στενές, στρατηγικές και αμυντικές σχέσεις που οι ΗΠΑ έχουν αναπτύξει και εμβαθύνει με την Αθήνα. Συνέχεια →