Tag Archives: Τούρκοι

Οι Τούρκοι, έρχονται με χρήματα, έτοιμοι, ίσως και με γνώση της αλβανικής γλώσσας στα πρότυπα που απαιτεί η ιθαγένεια. Ας μην ξεχνάμε, η ΕΕ έχει επικρίνει την Αλβανία για τη χορήγηση υπηκοότητας σε 15 χιλιάδες άτομα από την Ασία, ένας ακόμη συναγερμός για την κατάσταση όπου πολίτες τρίτων χωρών δωροδοκούν για αλβανικά διαβατήρια. Ωστόσο, το έδαφος για την προετοιμασία μιας Τουρκικής Κοινότητας που θα είναι παρούσα στην Αλβανία, μπορεί να έχει πάρει επίσημη διαδρομή. Το μεγαλύτερο τζαμί της χώρας χρηματοδοτείται από την τουρκική κυβέρνηση, στα Τίρανα, δίπλα στο κοινοβούλιο της Αλβανίας, μια επένδυση πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Συνέχεια →

Οι Τούρκοι δεν άντεξαν το ελληνικό «γιουρούσι». Πάνω από 200 Τούρκοι και Τουρκαλβανοί σκοτώθηκαν ενώ οι υπόλοιποι με καταρρακωμένο το ηθικό τους επέστρεψαν στο Αγρίνιο. Οι Έλληνες είχαν 20 νεκρούς μεταξύ των οποίων και το πρωτοπαλίκαρο του Καραϊσκάκη Μπακογιάννη. Ο Στουρνάρας αναφέρει επτά Έλληνες νεκρούς, έξι εξαφανισθέντες στη φάση της καταδίωξης και 23 τραυματίες, ενώ ανεβάζει τις τουρκικές απώλειες σε 300 νεκρούς. Συνέχεια →

Έτσι, ο Μακάριος αποφασίζει μετά και την ενθάρρυνση των Άγγλων [3] να επιδώσει τα γνωστά 13 σημεία προς αναθεώρηση του Συντάγματος στην Τουρκοκυπριακή πλευρά. Μια εξ΄ολοκλήρου λανθασμένη κίνηση εκείνη την δεδομένη στιγμή, καθώς χωρίς την στήριξη της Ελλάδα στην οποία η Κυβερνήσεις εναλλάσσονταν η μια την άλλη μετά και την σύγκρουση Καραμανλή και Παλατιού, η αποτυχία του εγχειρήματος αυτού ήταν δεδομένη. Παρά ταύτα, ο Μακάριος αγνοήσας τα δεδομένα, προχωρεί στην κίνηση αυτή η οποία θα οδηγήσει στην έναρξη των αιματηρών συγκρούσεων οι οποίες και θα κρημνίσουν το Ζυριχικό μόρφωμα. Συνέχεια →

Η ηρωΐδα του Γυναικοκάστρου ορθώνει το ανάστημά της στον πιο ψηλό και προτεταμένο πύργο του κάστρου. Το αγέρωχο βλέμμα της χάνονταν στο βάθος της πεδιάδας . Την έβλεπαν οι άνδρες και τα γυναικόπαιδα από τον αυλόγυρο, ολόρθη στις επάλξεις του υψηλού πύργου, με εκείνο το άφοβο, σχεδόν τρελό, ύφος. Ήταν, πια, βέβαιο πως στις φλέβες της κυλούσε βασιλικό αίμα. Αυτό που μουρμούριζαν σε όλο το κάστρο πως η μάνα της, η άλλοτε παλλακίδα, κοιμήθηκε με το βασιλιά δεν ήταν μια ψεύτικη ιστορία των ανδρών. Πώς μπορούσε μια γυναίκα να στέκεται ολόρθη με τους «παρ’ έπαλξιν» και να διατάζει; Συνέχεια →

Η χιονοθύελλα ήταν τόσο δυνατή, ώστε δεν μπόρεσαν να τους καταδιώξουν πέρα από τις τελευταίες πλαγιές τού Παρνασσού. Από τους 1.200 περίπου κατάκοπους Τούρκους που έφθασαν στις κορυφές του βουνού, μόνο 200 μπόρεσαν τελικά να σω­θούν στο μοναστήρι της Ιερουσαλήμ, και από αυτούς οι περισσότεροι με τρομερά κρυοπαγήματα. Οι υπόλοιποι βρήκαν το θάνατο από την παγωνιά. Κατά τη διάρκεια της Μά­χης της Αράχωβας οι Έλληνες είχαν ελάχιστες απώλειες: 4 νεκρούς και 9 ελαφρά τραυματίες.

Συνέχεια →

Δούλεψε όλη τη μέρα, ώσπου τα κάρα, οι νταλίγκες και οι πλάβες σώθηκαν. Τότε ζήτησε ο Γιώργης να φέρουν βαρέλια και σκάφες και πινακωτές από τα σπίτια. Ό,τι ξύλινο είχε κάθε σπιτικό στα κατώγια. Μαζεύτηκαν τα βαρέλια και οι σκάφες. Μάκραινε κι ο δεύτερος δρόμος μέχρι που τέλεψε κι αυτός. Οι δυο γέφυρες ήταν έτοιμες πάνω από το ποτάμι. Μέχρι να σκοτεινιάσει κι η δεύτερη μέρα, όλος ο στρατός είχε περάσει στην αντίπερα όχθη και βάδιζε ολοταχώς τα δεκαοχτώ – είκοσι χιλιόμετρα που τον χώριζαν από την όμορφη πόλη. Από την άλλη μεριά, από τα ανατολικά, ένας άλλος στρατός βάδιζε με τη δική του ταχύτητα, με την ίδια λαχτάρα προς τη Θεσσαλονίκη. Ήταν κι εκείνη μια απ’ αυτές τις μοναδικές μονομαχίες στην ιστορία, όπου μέσα σε λίγες ώρες ή και σε λεπτά της ώρας ακόμα, παίζεται η μοίρα ενός τόπου κι ενός λαού. Συνέχεια →

Έτσι, ενώ η Τουρκία είχε πανηγυρικά παραιτηθεί από οποιοδήποτε δικαίωμα στην Κύπρο με τα άρθρα 20 και 27 της Συνθήκης της Λοζάνης του 1923 (σχετικό με το θέμα είναι το άρθρο μας 11ης Φεβρουαρίου 2014 με τίτλο «Κυπριακό: Ευκαιρία ή παγίδα;»), η Βρετανία όχι μόνο φρόντισε να την επαναφέρει σαν ισότιμο συνομιλητή στο αίτημα αυτοδιάθεσης της μεγαλονήσου οργανώνοντας στο Λονδίνο την τριμερή διάσκεψη για το Κυπριακό (Αύγουστος 1955), αλλά έκανε και επίμονες συστάσεις στους Τούρκους να δείξουν «αποφασιστικότητα». Συνέχεια →

Τότε μας φώναξε ο Λοχαγός Σταυριανάκος και είπε, θυμάμαι, το εξής:
«Φοβάστε ρε τ’ άρματα; Τ’ άρματα δεν μπορούν να μας κάνουν τίποτα. Και το όρυγμα να περάσει, περνάει από πάνω. Εσείς θα ρίχνετε στο πεζικό που έρχεται από πίσω. Δεν θα εγκαταλείψετε επ’ ουδενί. Είμαστε Έλληνες, και αυτή τη στιγμή πολεμάμε για την Ελλάδα.» Συνέχεια →

Η κατάληψη της πόλης της Αμμοχώστου κατά τον Αττίλα ΙΙ αποτελεί από μόνη της ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην εθνική τραγωδία του 1974. Συνέχεια →

Τις παραµονές του «ΑΤΤΙΛΑ 2», το µεγαλύτερο µέρος της ΕΛΔΥΚ βρέθηκε σε χώρους διασποράς, νότια του στρατοπέδου και πολύ κοντά σε αυτό. Στις 13 Αυγούστου συµπτύχθηκε προς το χωριό Λακατάμια. Στο στρατόπεδο παρέμειναν τρεις (κατ’ άλλους δύο) λόχοι, υπό τον αντισυνταγματάρχη Παναγιώτη Σταυρουλόπουλο. Η πρώτη τουρκική επίθεση εκδηλώθηκε στις 14 Αυγούστου, αργά το πρωί, αφού προηγήθηκε προσβολή του στρατοπέδου από την αεροπορία και το πυροβολικό. Συνέχεια →