Tag Archives: Τούρκοι

Η θέση της μάχης των Γιαννιτσών στην ιστορία των Βαλκανικών πολέμων είναι εξέχουσα. Η κρίσιμη και αποφασιστική μάχη, για την απελευθέρωσή τους, είναι η σπουδαιότερη των πολέμων αυτών. Ο Ελληνικός στρατός εξόρμησε στις 5 Οκτωβρίου από τα Θεσσαλικά σύνορα, προς Ελασσόνα και Σαραντάπορο όπου σημειώνεται η πρώτη λαμπρή νίκη του. Μια εβδομάδα αργότερα, καταλαμβάνονται και απελευθερώνονται τα Σέρβια, Κοζάνη, τα Γρεβενά, η Κατερίνη και η Εδεσσα. Ο Ελληνικός στρατός βρίσκεται στις 19 Οκτωβρίου δυτικά των Γιαννιτσών.

Το Ελληνικό Στρατηγείο περίμενε να συναντήσει του Τούρκους οχυρωμένους στην Ανατολική όχθη του Αξιού. Οι Τούρκοι όμως αποφάσισαν να δώσουν μάχη, στις φυσικές οχυρές θέσεις των λόφων, δυτικά της πόλης, που άρχιζαν από τις παρυφές της λίμνης και κατέληγαν στους πρόποδες του Πάϊκου. Οι λόγοι που προτίμησαν να δώσουν μάχη στα Γιαννιτσά και όχι στην ανατολική όχθη του Αξιού ήταν η οχυρή θέση στο στενό πέρασμα στη λίμνη και στο Πάϊκο και κυρίως η υπεράσπιση της ιερής πόλης τους, που φιλοξενούσε τον τάφο του Γαζή Εβρενός Μπέη του πρώτου Τούρκου κατακτητή της Ευρώπης και των απογόνων του. Ο Στρατός μας αιφνιδιάστηκε γιατί υπήρχε έλλειψη στρατηγικού επιτελικού σχεδίου, και γιατί βασίστηκε σε αυτοσχεδιασμούς της τελευταίας στιγμής.

Οι Τούρκοι διέθεταν 25.000 στρατό, στηριζόμενο σε ισχυρό πυροβολικό και 30 πυροβόλα. Κατείχαν ισχυρές θέσεις και πολλές “φωλιές” πολυβόλων που μπορούσαν να θερίζουν κυριολεκτικά κάθε στρατιώτη στο πεδινό έδαφος. Ο Ελληνικός στρατός διέθετε σε πυκνή διάταξη τις Μεραρχίες του :τρίτη-δεύτερη-τέταρτη-έκτη από τη λίμνη μέχρι το Πάϊκο και πίσω από αυτές την πρώτη ως εφεδρεία. Συνέχεια →

Ξαφνικά, μία ρωσική οβίδα πλήττει το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία και άλλη, που προερχόταν από το ρωσικό πολεμικό «Μπελίκη» χτυπά και καταρρίπτει τον ιστό με την μεγάλη ελληνική πολεμική Σημαία. Συνέχεια →

Από τις 24 μέχρι και τις 28 Ιουνίου έλαβαν χώρα συγκρούσεις μεταξύ Βουλγάρων και Ελλήνων μέσα στις Σέρρες. Οι Έλληνες κάτοικοι της πόλης είχαν την υποστήριξη ενός Οθωμανού αξιωματικού που στάλθηκε μαζί με τους στρατιώτες του από την Αθήνα όπου και είχε φυλακιστεί με το πέρας του Α’ Βαλκανικού Πολέμου. Μέχρι και την 28η Ιουνίου αυτές οι μάχες ήταν ασταμάτητες. Συνέχεια →

Σε μια εποχή όπου οι ηθικές αξίες διέρχονται παρατεταμένη κρίση, αξίζει να μένουμε σε ιστορικές στιγμές σαν τη σημερινή όπου κυριαρχούν η αδελφοσύνη, η γενναιότητα, η αυταπάρνηση, η θυσία για τα ιδανικά και την ελευθερία. Σήμερα υψώνεται μπροστά μας η «Ολόμαυρη Ράχη». Είναι ο ιερός βράχος που θα στέκεται στους αιώνες, σιωπηλός μάρτυρας της μεγάλης θυσίας, επιβλητικό και αθάνατο μνημείο του ολοκαυτώματος, αιώνιο σύμβολο της αδούλωτης ελληνικής ψυχής. Συνέχεια →

Οι Τούρκοι πληροφορήθηκαν το γεγονός της άφιξης των ελληνικών πλοίων έξω από το νησί, κάλεσαν τους Δημογέροντες (Μικές Βλαστός, Ιωάννης Πατρικούσης και Χατζή Πολυχρόνης Διοματάρης), για να τους πάρουν πληροφορίες. Οι Δημογέροντες αρνήθηκαν ότι γνωρίζουν κάτι σχετικά και οι Τούρκοι τους ζήτησαν να καλέσουν και άλλους πρόκριτους.  Στη συνέχεια ήρθαν 10 πρόκριτοι και ο μητροπολίτης Πλάτων με το διάκονό του Μακάριο Γαρρή. Οι Τούρκοι τους φυλάκισαν στη σκοτεινή φυλακή του κάστρου. Επιπλέον οι Τούρκοι ζήτησαν από τους Χιώτες να παραδώσουν ό,τι όπλα είχαν και να μην κυκλοφορούν τις βραδινές ώρες. Συνέχεια →