Tag Archives: Τούρκοι

Πολεμική αναμέτρηση μεταξύ Ελλήνων και Οθωμανών, στο πλαίσιο της Επανάστασης του 1821. Έλαβε χώρα στη Σπλάντζα ή Σπιάτζα Φαναρίου (σημερινή Αμμουδιά Πρεβέζης) στις 4 Ιουλίου 1822 και έληξε χωρίς νικητή επί του πεδίου της μάχης. Συνέχεια →

Το επίσημο κράτος εξακολουθεί να τις αγνοή, μη εμπνεόμενο από τον τρισμέγιστο θρύλο τους, και κανένας Πανεπιστημιακός Διδάσκαλος δεν εμελέτησε στα σοβαρά τις γιγαντομαχίες Βέργας, Διρού και Πολυαράβου, που αν δεν τις παραδέχεται ως ασύγκριτες και ανώτερες όλων των άλλων του Ιερού μας Αγώνος, είναι τουλάχιστον ισάξιες των μαχών του Βαλτετσίου, της Γραβιάς, των Βασιλικών και των Δερβενακίων. Συνέχεια →

Η μεγάλη ιστορική μέρα δεν άργησε να έρθει. Στις 20 Ιουνίου του 1824 ο τουρκικός στόλος αποτελούμενος από 200 περίπου μικρά και μεγάλα πλοία έκανε την εμφάνισή του στο βόρειο μέρος του νησιού, στον όρμο Κάναλο. Αμέσως αρχίζουν οι προσπάθειες απόβασης οι οποίες ήταν ανεπιτυχείς. Όλες οι τουρκικές επιθέσεις αποκρούονται χάρη στην ανδρεία που επιδεικνύουν οι υπερασπιστές. Την επόμενη μέρα ο κανιοβολισμός είναι σφοδρότερος αλλά και πάλι δεν κάμπτει την άμυνα. Όμως οι Τούρκοι βρίσκουν όχι καλά φρουρούμενη την ανατολική πλευρά του κάβου Μαρκάκη και ειδοποιούν. Σιγά σιγά αποβιβάζονται, ανεβαίνουν τις απόκρημνες πλαγιές, περικυκλώνουν τους αμυνόμενους στον Κάναλο και αρχίζουν τη φονική μάχη. Τώρα πλέον κύματα Τούρκων στρατιωτών αποβιβάζονται κάμπτοντας την ηρωική αντίσταση που προβάλλεται. Συνέχεια →

Πότε γεννήθηκε ο Δασκαλογιάννης; Ξέρουμε ακριβή ημερομηνία θανάτου του δεν ξέρουμε όμως ακριβή ημερομηνία της γέννησής του. Άλλοι αναφέρουν ότι γεννήθηκε το 1722 κι άλλοι το 1730. Οι χρονολογίες αυτές συμπερασματικές και κατ΄ εκτίμηση από άλλα γεγονότα αφού καμιά ληξιαρχική πράξη δεν τις βεβαιώνει. Βέβαιο όμως είναι ότι γεννήθηκε στην Ανώπολη Σφακίων, ένα ορεινό χωριό σε ύψος 600μ., περί τα δύο χιλιόμετρα από τη θάλασσα, στη θέση της αρχαίας ομώνυμης πόλης, φέουδο των Σκορδιλών κατά τη Βυζαντινή περίοδο. Συνέχεια →

Η περισυλλογή των κειμηλίων άρχισε το 1991 με τη φροντίδα της μικρασιάτισσας Φιλιώς Χαϊδεμένου, που παρότι ξεκίνησε την προσπάθεια σε προχωρημένη ηλικία, αφού είχε ξεπεράσει τα 90 της χρόνια, δούλεψε ακούραστα για να δει την ιδέα της να πραγματοποιείται. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να ταξιδέψει στα Βουρλά της Μικράς Ασίας, τη γενέτειρά της, για να φέρει χώμα και σκόνη από την Αναξαγόρειο Σχολή με σκοπό να τα εκθέσει στο μουσείο. Εκτός από αυτό το ταξίδι, η γιαγιά Φιλιώ όργωσε την Ελλάδα για να ενημερώσει τους απανταχού Μικρασιάτες για το μουσείο. Η ανταπόκριση υπήρξε συγκλονιστική, αφού Ελληνες από κάθε γωνιά της Γης επικοινώνησαν μαζί της και προσέφεραν προσωπικά αντικείμενα για να εκτεθούν στο μουσείο. Συνέχεια →

Οι Τούρκοι προέλασαν στη Λακωνία και καταρχήν επιτέθηκαν στους πύργους της Καστάνιτσας όπου αμύνονταν 400 άνδρες και γυναίκες υπό τον Κωνσταντή Κολοκοτρώνη και τον Παναγιώταρο Βενετζιανάκη. Οι Έλληνες πολέμησαν ηρωικά επί 12 ημέρες, αποκρούοντας τους Τούρκους. Τελικά όμως υποχρεώθηκαν να πραγματοποιήσουν έξοδο. Στις συγκρούσεις χάθηκαν 300 από τους 400 Έλληνες. Συνέχεια →

Ο Πόντος στην Ελληνική μυθολογία ήταν υιός της Γαίας θεός της θάλασσας. Ανήκε στους Πρωτόγενους και υπήρξε πατέρας των περισσοτέρων θαλάσσιων θεοτήτων συμπεριλαμβανομένων του Νηρέα, του Φόρκεως και της Κητούς. Αργότερα στην κλασσική αρχαιότητα επισκιάστηκε από άλλες θεότητες όπως ο Ποσειδώνας και η Αμφιτρίτη. (Ησίοδος “Θεογονία” – Εύμελος ο Κορίνθιος “Τιτανομαχία” – Απολλόδωρος “Βιβλιοθήκη”). Συνέχεια →

Στις 30 Μαρτίου 1822 ο Τουρκικός στόλος (46 πλοία και 7000 στρατιώτες) φτάνει στο βόρειο τμήμα του νησιού. Λίγες ώρες μετά ενώνονται με άλλους ομοεθνείς τους που βγήκαν από το κάστρο και ξεκινούν τη σφαγή , τις λεηλασίες και το κάψιμο της πόλης. Ο Λογοθέτης και ο Μπουρνιάς αποχώρησαν προς το εσωτερικό του νησιού , λέγοντας το σύνθημα « ο σώζων εαυτό σωθήτω». Συνέχεια →

Βλέποντας ο Καραϊσκάκης την κρισιμότητα της κατάστασης, επιχείρησε αντιπερισπασμό, το οποίο όμως αντιλήφθηκε ο Κιουταχής και χώρισε τις δυνάμεις του στα δύο. Η ηρωική αντίσταση των υπερασπιστών του μετοχίου καθήλωσε τους Τούρκους, οι οποίοι αργότερα αναγκάστηκαν να τραπούν σε φυγή, όταν εμφανίστηκε το ιππικό του Χατζημιχάλη Νταλιάνη, που τους προξένησε βαρύτατες απώλειες. Λίγο αργότερα έφθασαν ενισχύσεις από την Καστέλα, ολοκληρώνοντας την ήττα του Κιουταχή. Οι απώλειες των Τούρκων ήταν σημαντικές για τη δύναμη που παρέταξαν. Οι νεκροί ανήλθαν σε 300 και οι τραυματίες σε 500 άνδρες. Οι Έλληνες έχασαν 3 άνδρες, ενώ τραυματίστηκαν περί τους 25. Συνέχεια →