Tag Archives: Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

Το κτίριο δεσπόζει στον κόλπο της Σύρου ως εκ τούτου η διάσωση και η ανάδειξή του, εκτός από την εξασφάλιση των αναγκαίων χώρων για τις εκθεσιακές και πολιτιστικές ανάγκες του νησιού, θεωρείται ότι θα δώσει μεγάλη αναπτυξιακή ώθηση και σε αυτήν την πλευρά της πόλης. Σήμερα εξάλλου αποτελεί περιουσία του Δημοσίου ενώ από το 1978 ήδη έχει κηρυχθεί ως νεώτερο μνημείο. Συνέχεια →

Το «ΞΕΝΙΑ Α’» ή «Ξενία της Λίμνης», όπως ονομάζεται από την τοπική κοινωνία, ήταν ξενοδοχείο δυναμικότητας 25 δωματίων και 49 κλινών το οποίο κατασκευάστηκε το 1953 με σχέδια του αρχιτέκτονα Χαράλαμπου Σφαέλλου και της Μαρίκας Ζαγορησίου, και αποτελεί δείγμα ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής και αισθητικής, ενώ αντιπροσωπεύει την πρώτη περίοδο της κατασκευής των κτηρίων του ΕΟΤ.
Συνέχεια →

Αυτό που μέχρι σήμερα το υπουργείο Πολιτισμού αποκρύπτει, έχει συμβεί, γράφει η εφημερίδα. Η φωτιά που κατέστρεψε ολόκληρο το κτήμα Τατοΐου τελικά έκαψε και τουλάχιστον δύο κοντέινερ με αντικείμενα, από αυτά που είχαν βρεθεί στα κτίρια του κτήματος. Τι αντικείμενα υπήρχαν σε αυτά -και χάθηκαν για πάντα- είναι κάτι που θα φανεί τις επόμενες ημέρες. Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι σχεδόν το σύνολο των αντικειμένων που είχαν βρεθεί στα κτίρια του κτήματος (και προέρχονται από τις κατοικίες της πρώην βασιλικής οικογένειας) παραμένει σε κοντέινερ στην καρδιά του κτήματος. Συνέχεια →

Οι ταινίες βρίσκονταν στο ιστορικό κτίριο της οδού Χίου αρ. 53 στο Μεταξουργείο, το οποίο στο παρελθόν στέγαζε τη Φίνος Φιλμ, και στη συνέχεια εκεί λειτούργησαν κινηματογραφικά εργαστήρια ήχου και εικόνας. Το Σάββατο 24 Ιουλίου, σημειώθηκε διαρροή χημικών στο κτίριο, με αποτέλεσμα να υπάρχει άμεσος κίνδυνος να χαθούν σημαντικά κινηματογραφικά έργα της οπτικοακουστικής μας πολιτιστικής κληρονομιάς. Συνέχεια →

Τον Δεκέμβριο του 2020 οι άμαξες απομακρύνθηκαν από τον Στάβλο και μεταφέρθηκαν σε ειδικά διαμορφωμένο λυόμενο οικίσκο εντός του κτήματος του Τατοΐου. Τοποθετήθηκαν σε νέο αποθηκευτικό χώρο σύγχρονων προδιαγραφών με συνθήκες αποθήκευσης ασφάλειας και προστασίας, ο οποίος κατασκευάστηκε με την χορηγία της ΑΜΚΕ Αιγέας, δίπλα στον χώρο που φυλάσσονται τα αυτοκίνητα. Συνέχεια →

Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα και την σειρά των εργασιών, στο πρώτο δεκαήμερο του Απριλίου ολοκληρώνονται οι καθαρισμοί στο κτήριο. Ηδη έχει γίνει η καταγραφή των σημαντικότερων από τα κινητά αντικείμενα, τα οποία απομακρύνθηκαν από το κτήριο προς φύλαξη. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται τελάρα, έπιπλα, σφραγίδες, υφάσματα, αντικείμενα από το χημείο και χαρτώο υλικό. Μέχρι το τέλος Μαϊου ολοκληρώνεται η αποτύπωση του κτηρίου και καθορίζονται οι μελλοντικές χρήσεις τους, ώστε να συνταχθεί το κτηριολογικό πρόγραμμα. Στη συνέχεια, και μέχρι το τέλος Οκτωβρίου, θα εκπονηθούν οι απαιτούμενες μελέτες (αρχιτεκτονική, στατική, ηλεκτρομηχανολογική) για την πλήρη αποκατάσταση του κτηρίου. Συνέχεια →

Ομως η διαχείριση των μουσείων και η στελέχωση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας είναι δύο μόνο πτυχές ενός ευρύτερου ζητήματος. Αρχαιολογική εκπαίδευση, μουσειολογία, συντήρηση αρχαιοτήτων και ξενάγηση αποτελούν μια ενότητα που απαιτεί ενιαία αντιμετώπιση. Τα ελληνικά ΑΕΙ, από τα οποία προέρχονται στη συντριπτική τους πλειονότητα τα στελέχη της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, υποφέρουν επί δεκαετίες από ανεπαρκή χρηματοδότηση και απουσία στοιχειώδους συντονισμού στη διδασκαλία των σχετικών γνωστικών αντικειμένων. Η διαχρονική πολιτική των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων να ιδρύουν πανεπιστημιακά τμήματα υπό την πίεση βουλευτών και δημάρχων και όχι με βάση τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, έχει ως αποτέλεσμα αρχαιολογικά αντικείμενα να διδάσκονται σήμερα σε 10 ελληνικά ΑΕΙ: στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Αιγαίου, Θεσσαλονίκης, Θεσσαλίας, Θράκης, Ιωαννίνων, Κρήτης, Πάτρας (στο Αγρίνιο, Μουσειολογία στον Πύργο), Πελοποννήσου και εν μέρει στο Διεθνές Πανεπιστήμιο. Ενώ κάποια τμήματα έχουν προσπαθήσει να δημιουργήσουν ιδιαίτερο προφίλ –π.χ. το Πανεπιστήμιο του Αιγαίου δίνει έμφαση στην αρχαιομετρία και την περιβαλλοντική αρχαιολογία–, η έλλειψη προσωπικού στα περισσότερα τμήματα οριακά μόνο επιτρέπει την κάλυψη της βασικής ύλης. Συνέχεια →

Και συνεχίζει: «Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό εύρημα. Να φανταστείτε ότι σώζεται η πύλη του Κάστρου του 6ου και 7ου αιώνα μ.Χ. πρώτη φορά εντοπίζεται τόσο πρώιμη πύλη στο κάστρο της Μυτιλήνης. Δεν είχε βρεθεί μέχρι σήμερα κάτι τέτοιο. Τα μεσαιωνικά κατάλοιπα που έχουμε στο κάστρο είναι τα παλαιότερα στον 14ο αιώνα. Μιλάμε για την πρώιμη φάση του κάστρου που αναιρεί και τα μέχρι σήμερα δεδομένα που είχαμε. Εθεωρείτο ότι το κάτω μέρος του κάστρου ήταν ατοίχιστο. Όμως αυτό αναιρείται από τα αρχαιολογικά δεδομένα. Να φανταστείτε ότι αυτή η πύλη που είναι από καταπληκτικό μάρμαρο σε δεύτερη χρήση από αρχαιότερο υλικό σώζεται σε ύψος δυο μέτρα και συνεχίζει κάτω από το οθωμανικό λουτρό και φτάνει στην αλάνα αυτή που υπάρχει σήμερα στο κάτω Κάστρο αυτή που παλιά γινόταν η γιορτή του ούζου και όπου έκανε και η Εφορεία Αρχαιοτήτων διάφορες εκδηλώσεις. Ταυτίζουμε λοιπόν για πρώτη φορά αρχαιολογικά τον βυζαντινό οικισμό του Μελανουδίου που είναι γνωστός από τις μεσαιωνικές πηγές ο οποίος καταστράφηκε την περίοδο της οθωμανικής εισβολής που έγινε στη Λέσβο. Επομένως έχουμε καινούργια στοιχεία που ταυτίζουν τοπογραφικά σημεία της βυζαντινής πόλης για την οποία γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα Συνέχεια →