Tag Archives: φωτογραφίες

Εχοντας ελληνική συνείδηση, όταν δημιουργήθηκαν τα εθνικά κράτη, η σκέψη τους ήταν να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Ο Γιαννάκης τα κατάφερε. Επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη το 1939 όπου πέθανε το 1964. Ο Μίλτος «εγκλωβίστηκε» στην πρώην Γιουγκοσλαβία, διατηρώντας ωστόσο ισχυρές σχέσεις με την οικογένειά του στην Αβδέλλα. Τιμήθηκε για το έργο του από τον Τίτο. Πέθανε στο Μοναστήρι σε ηλικία 82 ετών χωρίς να πραγματοποιήσει το όνειρο της επιστροφής. Οι εθνογραφικές τους μαρτυρίες σε χιλιάδες φωτογραφίες και ταινίες, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου βρίσκεται στο Μοναστήρι, αποτελούν πολύτιμη κληρονομιά για τη σύγχρονη Ιστορία και τους λαούς των Βαλκανίων. Συνέχεια →

Παρά το μικρό του μέγεθος, με τα νερά του ο Λούσιος ποτίζει εκτάσεις καλλιεργειών, σχηματίζει καταρράκτες και δημιουργεί συνθήκες ιδανικές για τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής. Η άγρια ομορφιά του φαραγγιού με τα απόκρημνα βράχια συνδυάζεται με πλούσια βλάστηση που γοητεύει τον επισκέπτη- το ποτάμι ενδείκνυται για διάφορα σπορ στο νερό ή στις όχθες του. Ανατολικά και βόρεια, τα έλατα αποτελούν απόληξη του δάσους του Μαινάλου. Συνέχεια →

Τι συνέβη στους Νεολιθικούς χρόνους και τα σπήλαια κατακλύστηκαν με νερό; Και πώς κατάφερε να διασωθεί αρχαιολογικό υλικό παρότι επί χιλιάδες χρόνια τα σπήλαια ήταν καλυμμένα με νερό; Σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες, η Μικρή και Μεγάλη Πρέσπα, μαζί με τη λίμνη Αχρίδα σχηματίστηκαν πριν από τρία εκατ. χρόνια και συγκαταλέγονται στις αρχαιότερες σωζόμενες λίμνες της Ευρώπης, ενώ οι υδρογεωλόγοι θεωρούν ότι αποτελούν ένα ενιαίο υδραυλικό σύστημα της Βαλκανικής. Εξάλλου είναι γνωστό ότι μέρος των υδάτων της Μεγάλης Πρέσπας, μέσω υπόγειων διαύλων, εκβάλλουν στη λίμνη Αχρίδα. Συνέχεια →

Μέσα από την έκθεση σκιαγραφείται το προφίλ τόσο της Δημητσάνας που εξελίσσεται όσο και του φωτογράφου-πρωταγωνιστή που την απαθανατίζει. Ταυτόχρονα, γίνεται αντιληπτή η σημασία της τέχνης της φωτογραφίας για τη διαφύλαξη της συλλογικής μνήμης, ενώ δίνεται στους επισκέπτες το ερέθισμα να αναστοχαστούν τη σύγχρονη πολιτιστική ταυτότητα της Δημητσάνας.
Συνέχεια →

Στο ανατολικό ήμισυ του σκάμματος αποκαλύφθηκε εν μέρει ισχυρή κατασκευή που συνιστούσε τον στερεοβάτη αρχαίου ναού, ο οποίος θεωρούμε ότι ταυτίζεται με τον γνωστό από τις επιγραφές ναό της Αθηνάς Πολιάδος. Είναι κατασκευασμένος από μεγάλες σχιστολιθικές πλάκες σε επάλληλες στρώσεις και διατηρείται σε ύψος περίπου 80εκ. Η λατρεία της Αθηνάς στον λόφο καθιερώθηκε από την αρχαϊκή περίοδο, ωστόσο ο στερεοβάτης πρέπει να ανήκει σε ναό της ρωμαϊκής ή και ελληνιστικής εποχής. Τη συγκεκριμένη χρονολόγηση ενισχύει μαρμάρινο άγαλμα της Αθηνάς, που βρέθηκε εντοιχισμένο ως οικοδομικό υλικό στα θεμέλια του δυτικού πεσσού του Μπεζεστενίου. Αυτό χρονολογείται στην Αδριάνεια περίοδο (117-138) και αποτελεί ένα από τα καλύτερα αντίγραφα του λεγόμενου τύπου Ince, τα πρότυπα του οποίου ανιχνεύονται σε πρωτότυπες κλασικές δημιουργίες του 5 ου αι. π.Χ. Συνέχεια →