Tag Archives: χορός

Ο χορός αυξάνει σε ένταση, τα κεράσματα δίνουν και παίρνουν, το οινόπνευμα ανάβει τα αίματα και η χαρά αυξάνει. Κατά το μεσημέρι μεταφέρονται το νυφικό, τα παπούτσια και ό,τι άλλο σχετίζεται με το ντύσιμο και στόλισμα της νύφης. Σε ένα μεγάλο ταψί, όπου βάζουν ρύζι και κουφέτα, τακτοποιούν τα ρούχα της νύφης ( στην τοπική διάλεκτο το λένε πουκλόν). Τα βάζει στο κεφάλι της μια ανύπαντρη φίλη νύφης και με την συνοδεία των οργάνων και κόσμου ξεκινούν για το σπίτι της νύφης. Πριν ξεκινήσουν γίνεται ένας χορός συρτός στην αυλή του γαμπρού με πρώτη αυτή που κουβαλάει το νυφικό και όλοι οι άλλοι την ακολουθούν. Συνέχεια →

Στη μελέτη για τους ποντιακούς χορούς, ο Αμερικανός μουσικολόγος Ντέιβιντ Κιλπάτρικ αναφέρεται και στους ταμζαρά και πατούλα, σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι εκτός της ποντιακής υπάρχει και η τουρκική εκδοχή του χορού, με πολλές παραλλαγές που είναι άγνωστες στους Πόντιους. Συνέχεια →

Η «Γυναίκα της Ζάκυθος» του Διονύσιου Σολωμού σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου κάνει διαδικτυακή πρεμιέρα στις 24 Μαΐου. Η ίδια υπογράφει τον σχεδιασμό του σκηνικού χώρου και τα κοστούμια. Παίζουν οι: Άντζελα Μπρούσκου, Παρθενόπη Μπουζούρη, Δανάη Κατσαμένη. Συνέχεια →

Η τράτα εισήχθη κάποτε στη σχολική διδασκαλία, ενώ περιζήτητες ήταν οι στολές των Μεγάρων τη δεκαετία 1930. Σχεδόν όλοι οι ξένοι πρέσβεις με τις οικογένειές τους, καθώς και οι παρεπιδημούντες περιηγητές έφθαναν στην κωμόπολη των Μεγάρων για να παρακολουθήσουν το υπέροχο θέαμα. Επίσης, πολλοί ήταν εκείνοι που ζητούσαν να αποκτήσουν ένα από αυτά τα αριστουργήματα της λαϊκής τέχνης. Συνέχεια →

Ο χορός δίνει το δικό του ξεχωριστό στίγμα με τη συμμετοχή χορευτών του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής αλλά και του καταξιωμένου Γιώργου Κοτσιφάκη. Ως μια συνομιλία κίνησης και ακινησίας, οι χορευτές θα διηγηθούν καινούργιες ιστορίες πάνω σε χορογραφίες των ίδιων αλλά και των Ιωάννας Πορτόλου, Γιάννη Νικολαΐδη, Χρήστου Παπαδόπουλου και Κωνσταντίνου Ρήγου. Συνέχεια →

Είναι μια πόλη όχι μόνο ανθεκτική, αλλά μια πόλη που ξέρει μέσα από τη δυσκολία, την καταστροφή, να φέρνει ξανά σπινθήρες δημιουργίας. Να γίνεται όλο και καλύτερη. Η Καλαμάτα, η πόλη που παρά το τρομακτικό χτύπημα του σεισμού πριν από δεκαετίες έγινε πόλη-πρότυπο, έγινε φάρος πολιτισμού και μια από τις πλέον γνωστές διεθνείς μήτρες του σύγχρονου χορού, δεν πτοείται ούτε από την πανδημία. Το αγαπημένο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας επιστρέφει λοιπόν για την 26η διοργάνωσή του και απλώνεται σε ανοιχτούς χώρους της πόλης, με το πείσμα και την αποφασιστικότητα των κατοίκων και βέβαια της καλλιτεχνικής διευθύντριας Λίντας Καπετανέα και της ομάδας της. Συνέχεια →

Τι κοινό έχουν ο Τρανός χορός της Βλάστης, η καλλιέργεια της μαύρης (κορινθιακής) σταφίδας, η αμπελοοινική κληρονομιά της Σαντορίνης (Θήρας – Θηρασίας), η υφαντική τέχνη στα Αστερούσια της Κρήτης, η παραδοσιακή τέχνη της πέτρας στα Λαγκάδια Αρκαδίας, η ξυλοναυπηγική και η ψαλτική τέχνη; Συνέχεια →

Το πανηγύρι της γιορτής της Παναγίας, το δεκαπενταύγουστο, συγκεντρώνει τους Σαμαριναίους από τα πιό μακρινά μέρη. Η ίδια βέβαια κινητοποίηση παρατηρείται και στα άλλα Βλαχοχώρια για το μεγάλο πανηγύρι της γενέτειρας. Τα κίνητρα είναι πολλά: βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα, προσήλωση στα πατροπαράδοτα, κοινωνικές και οικογενειακές υποχρεώσεις, νοσταλγίες και καημοί, χάρες και υγιεινό κλίμα του ορεινού χωριού κ.α. Συνέχεια →