Tag Archives: αρχαιολογική έρευνα

Στις παρυφές του λόφου «Άγιοι Ασώματοι», ανατολικά του υδραγωγείου, αποκαλύφθηκαν τα πρώτα κατάλοιπα του προϊστορικού οικισμού της Τενέας. Συγκεκριμένα ανασκάφηκαν οδικές αρτηρίες που ανήκαν σε ένα ευρύτερο πολεοδομικό πρότυπο όπου οι οικίες διαμορφώνονταν εκατέρωθεν (εικ. 7). Αποκαλύφθηκαν τα τμήματα δύο τοίχων στον άξονα Α/Δ, διαστάσεων έκαστος 6,50 μ. μήκος και 0,55 μ. πλάτος και 5,30 μ. μήκος και 0,50 μ. πλάτος, κατασκευασμένοι από αργούς λίθους μεσαίου μεγέθους με συνδετικό υλικό χώμα. Χαρακτηριστική είναι η μεγάλη συγκέντρωση οπτοπλίνθων τετράγωνης κυρίως διατομής με διαμορφωμένα μέτωπα στις 4 πλευρές τους, που πιθανότατα αποτελούν την ανωδομή των τοίχων.
Συνέχεια →

Στη συνάντηση αυτή θα παρουσιαστούν παλαιότερες και πρόσφατες ανασκαφικές και άλλες έρευνες, με στόχο να επιχειρηθεί η ανάδειξη των χαρακτηριστικών και των ιδιαιτεροτήτων της βόρειας κλιτύος, που αποτελεί ένα αρχαιολογικό παλίμψηστο με ζωή από τους προϊστορικούς χρόνους έως τη σύγχρονη εποχή. Συνέχεια →

Το κοινό που συμμετείχε και παρακολούθησε το εργαστήριο είχε μία σπάνια ευκαιρία να ενημερωθεί για τις επιστημονικές μεθόδους που διέπουν μια αρχαιολογική έρευνα σε ένα αρχαίο νεκροταφείο με την αποκάλυψη τάφων και αρχαιολογικού υλικού (κινητές αρχαιότητες και σκελετικά κατάλοιπα). Συνέχεια →

Η επιφανειακή έρευνα που θα συνεχιστεί τους επόμενους μήνες γίνεται στο πλαίσιο του πενταετούς Αρχαιολογικού Προγράμματος Γρεβενών, που έχει στόχο να προωθήσει την έρευνα σε ζητήματα που άπτονται της διαχρονικής ιστορικής παρουσίας της Περιφερειακής Ενότητας Γρεβενών, να φωτίσει πτυχές της ιστορικής της εξέλιξης μέσα από τη μελέτη των αρχαιολογικών και ιστορικών πηγών και να καταδείξει τα νέα στοιχεία που θα εμπλουτίσουν τη γνώση για το ρόλο και τη σημασία μιας άγνωστης αρχαιολογικά περιοχής.
Συνέχεια →

«Η διαδικασία της σταδιακής καταβύθισης του οικισμού του Αγίου Πέτρου στον ομώνυμο κόλπο αποτελεί μία απολύτως φυσική διαδικασία που σχετίζεται με τη συνεχή άνοδο της θαλάσσιας στάθμης και συνήθως όχι εξαιτίας κάποιων δραματικών γεωλογικών φαινομένων. Αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει κυρίως να διαπιστώσουμε είναι ο ρυθμός ανόδου της και, ακόμα περισσότερο, ποια ήταν η αντίδραση των κατοίκων του οικισμού στις ευστατικές και κλιματολογικές αλλαγές που συνέβησαν στα χρόνια που έζησε ο οικισμός. Ολα δείχνουν ότι η συνήθως σταδιακή αλλά και συχνά ραγδαία άνοδος της θάλασσας τους ώθησε στην οικιστική μετακίνησή τους σε ψηλότερα σημεία της περιοχής. Αυτό ήταν που οδήγησε και στη βύθιση των χαμηλότερων τμημάτων του οικισμού του Αγίου Πέτρου, με αποτέλεσμα σήμερα το μεγαλύτερο μέρος του οικισμού να βρίσκεται 5 με 7 μ. κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας», πληροφορεί το ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Νίκος Ευστρατίου. Συνέχεια →

Μετά το πέρας των ομιλιών θα ακολουθήσει θεματική ξενάγηση στα ευρήματα του αρχαιολογικού χώρου Ζώνης, που εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης. Συνέχεια →

Στην ίδια περιοχή ανασκάφηκε σημαντικό νεκροταφείο με χρήση από την πρώιμη εποχή σιδήρου μέχρι τα ελληνιστικά χρόνια, οργανωμένο σε δύο τμήματα, με τους τάφους σε συστάδες. Αποκαλύφθηκαν 67 τάφοι, οι περισσότεροι λακκοειδείς. Περιείχαν ενταφιασμούς και τέσσερις καύσεις. Κάποιοι καλύπτονταν με λιθοσωρό. Οι νεκροί ήταν κτερισμένοι, κάποιοι με ιδιαίτερα πλούσια κτερίσματα, μαρτυρώντας το υψηλό βιοτικό και πολιτισμικό επίπεδο των κατοίκων. Το Κάστρο Αναρράχης – Εμπορίου αποτελεί πιθανότατα τον σημαντικό εκείνο οικισμό με τον οποίο θα πρέπει να συνδεθεί. Συνέχεια →

Αν πούμε όμως, ότι τα τυχαία ευρήματα έκαναν τη διαφορά δεν θα είναι υπερβολή. Ένα μικρό ταυράκι από την αρχαία Ολυμπία, γλυπτά και αγάλματα από την αρχαία Επίδαυρο, την Παιανία, την Βέροια ή από τη θαλάσσια περιοχή της Πρέβεζας ήρθαν να θυμίσουν, ότι αυτή η γη βγάζει αρχαία και από μόνη της! Στην επιλογή που ακολουθεί ωστόσο, δεν υπάρχει αξιολογική κατάταξη. Όλα είναι σημαντικά και όλα έχουν τη θέση τους. Από Βορρά προς Νότο λοιπόν: Συνέχεια →

Η ανασκαφή της Μεγάλης Τούμπας έχει σημαντική συμβολή και στο λεγόμενο ζήτημα της ελληνικότητας των Μακεδόνων. Θα σταθώ σε μια ομάδα ευρημάτων της, όχι από χρυσό ή ασήμι αλλά από λίθο (μάρμαρο ή πώρο). Πρόκειται για τις σπασμένες επιτύμβιες στήλες, στις οποίες ήδη αναφερθήκαμε. Πολλά από τα θραύσματα αυτά διασώζουν τα ονόματα των νεκρών, τα οποία στη συντριπτική πλειονότητά τους είναι αμιγώς ελληνικά, όπως Αλκέτας, Αρπαλος, Δημαίνετος, Δημήτριος, Θεόδωρος, Θεόκριτος, Νικόστρατος, Ξενοκράτης, Πευκόλαος, Φιλώτας. Σημειώνω ότι το πρώτο ενεπίγραφο θραύσμα από το «εύρημα» αυτό είχε γίνει γνωστό από τον ίδιο τον Ανδρόνικο, ήδη από το 1949. Επισκεπτόμενος τη Βεργίνα ως πρωτοδιορισμένος επιμελητής αρχαιοτήτων, αντίκρισε στον αυλόγυρο του σχολείου ένα μαρμάρινο κομμάτι με την επιγραφή ΘΕΥΚΡΙΤΟΣ ΘΕΥΦΑΝΟΥΣ, που είχε περισυλλεγεί από τη Μεγάλη Τούμπα.
Συνέχεια →