Στην είσοδο της σπηλιάς υπάρχει ένας πεσμένος βράχος όπου σ’ ένα τμήμα του, διασώζεται σε καλή κατάσταση κομμάτι αρχαίας επιγραφής του 4ου π.Χ. αιώνα. Χοντροί σταλαχτίτες κρέμονται από την οροφή της, που μοιάζουν με κώρυκες (ασκιά).
Στο βάθος του σπηλαίου, οι σταλαχτίτες κι οι σταλαγμίτες δημιουργούν ένα δάσος με έργα «αφηρημένης τέχνης»! Η σπηλιά είναι μυστήρια και απόκοσμη και με καταπληκτική θέα. Οι αρχαίοι πίστευαν πως μέσα από τη σπηλιά υπήρχε δρόμος, που μπορούσε κανείς να επικοινωνήσει με τον Άδη.
Το Κωρύκειο Άντρο είναι το πιο αξιοθέατο από όλα τα σπήλαια που είδα, σημειώνει ο Παυσανίας, που το επισκέφθηκε τον 1 ο αιώνα μ.Χ. Ο ίδιος μας λέει ότι υπήρχε τότε τρεχούμενη πηγή μέσα στη σπηλιά.
Στις ανασκαφές που έγιναν το 1970-1971, βρέθηκαν χιλιάδες κότσια βοδιών, κατσικιών και προβάτων μαζί με άλλα αφιερώματα, που χρησίμευαν για μαντικούς σκοπούς.
Οι ντόπιοι ονομάζουν το σπήλαιο και «Σαρανταύλι» λόγω της εκπληκτικής ακουστικής που έχει στον πρώτο μεγάλο θάλαμό του.
ΕΛΛΑΣ
ΕΛΛΑΣ 