Tag Archives: φωτογραφίες

«Είναι ένας ναός του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα. Μπορεί να αποκατασταθεί, δεν είναι τίποτε ανεπανόρθωτο», διαβεβαίωσε ο κ. Σκιαδαρέσης, εξηγώντας ότι κάηκαν τα ξύλινα στοιχεία του ναού -παράθυρα, πόρτες- και ο ξύλινος φορέας της στέγης, που κατέρρευσε, όπως και η οικοσκευή, ωστόσο, όλα ήταν νεότερα, των τελευταίων δεκαετιών και «δεν υπήρχαν αγιογραφίες, ή τέμπλο, δεν υπήρχαν κειμήλια, όλες οι εικόνες ήταν νεότερες», ενώ «οι κάτοικοι των διπλανών χωριών που συντηρούν τον ιερό ναό τόσα χρόνια είναι τώρα έτοιμοι να βοηθήσουν στην αποκατάσταση». Συνέχεια →

Το έργο ενός από τους πλέον αξιόλογους Έλληνες φωτογράφους της μεταπολεμικής περιόδου, του Κώστα Μπαλάφα, παρουσιάζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τιμώντας ταυτόχρονα τη μνήμη και την προσφορά του, στην πολύ ενδιαφέρουσα φωτογραφική έκθεση που από την προηγούμενη εβδομάδα φιλοξενείται στον πολυχώρο πολιτισμού της ΑμΚΕ ΚΥΚΛΩΨ δίπλα στο αρχοντικό Αναστασιάδη.
Συνέχεια →

Με αυτόν τον τρόπο, η φωτογράφος καταθέτει ένα έργο που επαναδιαπραγματεύεται τις κυρίαρχες αφηγήσεις που προβάλλονται πάνω στις μειονοτικές κοινότητες, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύει τις κοινωνικές, θρησκευτικές και πολιτισμικές προεκτάσεις, διερευνώντας τον απόηχο της μυθικής φύσης της πολυδιάστατης πομακικής ταυτότητας.
Συνέχεια →

“Ειδικότερα, σε απόκρημνο σημείο πυκνής δενδρώδης βλάστησης, στα όρια του εν λόγω ιστορικού οικισμού, εντοπίστηκε κιβωτιόσχημος τάφος μήκους περίπου 1,5 m. Σε σχέση με την αρχιτεκτονική του τάφου, ο τάφος είναι σκαμμένος σε μαλακό βράχο και φέρει εσωτερική επένδυση από λίθινες πλάκες, ενώ το σχήμα του είναι ορθογώνιο. Σύμφωνα με πληροφορίες ντόπιων ο τάφος ήρθε στο φως κατά το παρελθόν ύστερα από εκδήλωση μικρού κατολισθητικού φαινομένου ως απόρροια ελλιπούς ευστάθειας των πρανών του εδάφους της περιοχής. Υποστηρίζεται ακόμη ότι, κατά το παρελθόν είχαν εντοπιστεί ανθρώπινα οστά στο σημείο του τάφου. Συνέχεια →

Από τη στάθμη αυτή και κάτω, διαμορφώνεται η κεντρική αλέα των κήπων, η οποία έχει κεντρικό ρόλο στη χωρική οργάνωση των κήπων, ενώ εκατέρωθεν, διαμορφώνονται μονοπάτια διατεταγμένα σε ομόκεντρους κύκλους. Πάνω σε αυτή την αξονική χάραξη αρθρώνονται και τα επιμέρους στοιχεία. Η μεγάλη κυκλική πορεία που χωροθετείται με κέντρο τη μέση της αλέας και περιλαμβάνει δευτερεύουσες κινήσεις που καταλήγουν ακτινωτά στην περίμετρο του μονοπατιού. Στις θέσεις όπου διασταυρώνονται οι εγκάρσιες πορείες με την κυκλική διάταξη, προκύπτουν επιμέρους κυκλικοί κόμβοι.
Συνέχεια →

«Δεν έπρεπε να σταλεί στη χώρα αυτή το Ειδικό Τμήμα Αλεξιπτωτιστών (ΕΤΑ). Δεν υπήρχε λόγος να εμπλακεί. Μην ξεχνάτε πως η Λιβύη δεν αποτελεί φιλική χώρα προς την Ελλάδα, ούτε σύμμαχο χώρα, ούτε έχουμε αναπτύξει στο παρελθόν ή τουλάχιστον τις τελευταίες δεκαετίες κάποιες σχέσεις. Συνεπώς, κατά την άποψή μου δεν θα έπρεπε να έχουμε στείλει στρατιωτικό τμήμα και, αν αποφασίζαμε να στείλουμε, θα έπρεπε να έχει προηγηθεί εκτίμηση του κινδύνου, που προφανώς δεν έγινε. Είναι προφανές πως η όλη κατάσταση δεν εκτιμήθηκε σωστά. […] Στην Ελλάδα όλα γίνονται για το θεαθήναι. Νομίζω ότι πλέον έχουμε γίνει Στρατός που ζει σε μεγάλο βαθμό για τη φωτογραφία. Επίσης, και το λέω ευθέως, πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια βλέπω να δημοσιεύει τόσες φωτογραφίες ο κ. Α/ΓΕΕΘΑ. Αυτό δεν συμβαίνει σε κανέναν άλλο στρατό. Στον υπόλοιπο κόσμο δημοσιεύονται πέντε φωτογραφίες για κάποια πολύ σοβαρή δραστηριότητα και όχι για το οτιδήποτε». Συνέχεια →

Το στοιχείο εκείνο που το κάνει εντελώς ξεχωριστό, συγκριτικά με τα υπόλοιπα χωριά του νησιού, δεν είναι άλλο από τα περίφημα «σύρματα» –λευκά, παραδοσιακά δίπατα σπιτάκια με χρωματιστές πινελιές στα πορτοπαράθυρα– των ψαράδων που αγγίζουν σχεδόν τη θάλασσα. Πρόκειται για κτίσματα που είχαν διττή λειτουργία, καθώς στον κάτω όροφο οι ψαράδες αποθήκευαν τις βάρκες τους κατά την διάρκεια του χειμώνα και στον πάνω διατηρούσαν την κατοικία τους. Συνέχεια →

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον βέβαια παρουσιάζει το Μουσείο Μπουμπουλίνας, το οποίο στεγάζεται στο αρχοντικό σπίτι της ηρωίδας, που ήδη από το κατώφλι του νιώθει κανείς ότι ταξιδεύει πίσω στον χρόνο. Συνέχεια →