Category Archives: Ιθάκη

Η φτερωτή είχε 8 αντένες, όπου δένονταν τα τριγωνικά πανιά. Ο μυλωνάς, ανάλογα με την ένταση του ανέμου, τύλιγε τα πανιά 1, 2 ή 3 φορές γύρω από τις αντένες (τα έπιανε «μούδες»), για να ρυθμίζει τη δύναμη του μηχανισμού. Η συντήρηση του μύλου απαιτούσε χάραγμα της εσωτερικής επιφάνειας των λιθαριών 2-3 φορές το χρόνο, για να αλέθουν τον καρπό καλύτερα, και λάδωμα του μηχανισμού της περιστρεφόμενης στέγης. Όλη αυτή η διαδικασία που περιγράψαμε απαιτούσε μεγάλη δεξιοτεχνία, την οποία είχε αποκτήσει ο Γιώργος. Συνέχεια →

Σε ολόκληρη την Ιθάκη υπήρχαν συνολικά 31 ανεμόμυλοι. Οι ανεμόμυλοι είχαν το δικό τους όνομα το οποίο το έπαιρναν από το όνομα του ιδιοκτήτη τους ή από την περιοχή στην οποία ευρίσκοταν. Ορισμένοι ανεμόμυλοι λειτούργησαν μέχρι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και σιγά σιγά άρχισαν να φθείρονται και να καταστρέφονται. Σε πολλές περιπτώσεις οι ιδιοκτήτες τους, τους τους κατεδάφιζαν για να πουλήσουν την πέτρα τους, πραγματοποιώντας ένα πολιτιστικό έγκλημα, σ’ αυτά τ’ ανεπανάληπτα μνημεία του λαϊκού πολιτισμού μας. Σήμερα ο μόνος ανεμόμυλος που διατηρείται σε σχετικά καλή κατάσταση είναι ο ανεμόμυλος στην Παναγιά στη σκάλα. Μακάρι να ευαισθητοποιηθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση ή ο ιδιοκτήτης του μύλου και να διατηρηθεί σαν λαογραφικό μνημείο. Συνέχεια →

ΣΑΜΑΡΑΣ: Κάθε σπίτι, είχε το γαϊδούρι του, για τις ανάγκες της οικογένειας και την μεταφορά διαφόρων πραγμάτων, όπως ελιές, ξύλα, αλέσματα για τον μύλο κ.λ.π. Κάθε γαϊδούρι, είχε το σαμάρι του, για το φόρτωμα. Για τα σαμάρια υπήρχαν ειδικοί τεχνίτες, που τα έφτιαχναν και τα διόρθωναν. Για την κατασκευή τους ματαχειρίζονταν ξύλο οξυάς. Πολλές φορές στόλιζαν το σαμάρι με διάφορα στολίδια. Συνέχεια →

Κάποτα στην Αθήνα, νια βλάχα συμπεθέρα πούχαμε από μπάρμπα μεριά, μόλις ήρτε λόος για τσ’ ελιές εξέταξε τον πατέρα μου για το μερδικό του γαμπρού της. Εξαχείλησε το λοιπόνε η μαγκούφω το περιβόητο: «Ου Γιώργους δεν έχει λαδ!!!» Συνέχεια →

Η γέννηση, το μεγάλο και πιο βασικό στοιχείο της ανθρώπινης ζωής, είναι δεμένη με την ύπαρξη, το διαχρονικό και το αιώνιο. Η γέννηση του Θεανθρώπου, που τοποθετήθηκε στα σύνορα παλιού και νέου χρόνου, πέρα απ’ τον απέραντο συμβολισμό της, χαρίζει κάποια καινούργια ή ανανεώνει την παλιά, κουρασμένη ελπίδα. Συνέχεια →

Εξετάζοντας κανείς την παλιά εποχή-από τον Όμηρο και ακόμη- βρίσκει το Δημόσιο Κήρυκα να αποτελεί το βασικότερο τρόπο και μέσον επικοινωνίας της άρχουσας κάθε φορά τάξης με το λαό, που μαζεύονταν στην «αγορά» στον τόπο συνάθροισης δηλαδή του ανδρικού στοιχείου της τότε κοινωνίας, αφού το γυναικείο βρισκόταν ν’ απασχολείται συνεχώς με «τα του οίκου». Συνέχεια →

Ο μύλος της Παναγιάς, ιδιοκτησίας κληρονόμων Ιωάννη Παΐζη-Δανιά και Σπόζη, χτίστηκε το 1864 στο διάσελο μεταξύ Αγίων Σαράντα και Μάρμακα και ακόμα είναι σε καλή κατάσταση, ώστε να μπορεί να αναστυλωθεί και να αποτελέσει μνημείο της προβιομηχανικής εποχής στην Ιθάκη. Συνέχεια →

Πολλά από τα πλανόδια επαγγέλματα στην Ιθάκη, ήταν εισαγώμενα. Οι επαγγελματίες κι οι τεχνίτες ερχόντουσαν από τα γύρω μέρη και ιδιαίτερα, από την Ήπειρο, την Λευκάδα, το Ξηρόμερο κ.α. ΓΥΡΟΛΟΓΟΣ (Πραματευτής): Γύρναγε μ’ έναν μπόγο στην πλάτη, γεμάτον ασπρόρουχα, είδη … Συνέχεια →

«Φεύγω και αποχαιρετώ το Θιάκι το καημένο το νου μου τον αφήνω εδώ και το κορμί μου παίρνω». Ο ανεμόμυλος στην Παναγία στη Σκάλα (Μάρμακας). Τους ανεμόμυλους τους έφτιαχναν στις κορυφές των υψωμάτων, όπου η ταχύτητα του ανέμου είναι μεγαλύτερη, … Συνέχεια →