Category Archives: ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Μετά ακριβώς δώδεκα ημέρες από την ημέρα της αυτοκτονίας του, το πτώμα του, που το έσπρωχναν τα κύματα ήλθε και πάλι στην ακτή. Το ρολόϊ του έδειχνε 11 και 3 λεπτά. Μέσα στην τσέπη της φανέλας του βρέθηκε ο οβολός που θα έδινε στον Χάροντα για να τον περάσει από την Αχερουσία στα Ηλύσια. Η ταφή του έγινε στο νεκροταφείο της Ελευσίνας, μεταξύ δύο γραφικών λόφων. Συνέχεια →

Είμαι εγώ, που κεντρίζω τους κοιμισμένους, τους επαναπαυμένους, τους βολεμένους. Είμαι ο Επαναστάτης!

Είμαι εγώ, που καλύπτω τους κουρασμένους, τους λαβωμένους μέχρι να ξαποστάσουν. Είμαι ο Συναγωνιστής! Συνέχεια →

Τα Πανεπιστήμια θα γίνουν ακίνδυνα. Η αντικατάσταση της κλασσικής Παιδείας. Η μόρφωση και το επάγγελμα. Οι Σχολές όργανα του κυβερνώντος. Κατάργηση της ελεύθερης Παιδείας. Οι νέες θεωρίες. Η ανεξαρτησία της σκέψης. Η διδασκαλία με τις παραστάσεις.

Συνέχεια →

Εάν συμφωνήσατε ότι οι Ινδοί δεν είναι Ευρωπαίοι, τότε αυτόματα θα απαντήσετε επίσης πως δεν υπάρχει καμία φυλή που μπορεί να είναι Ινδοευρωπαϊκή. Ταυτόχρονα, όμως, θα υποστηρίξετε πώς δεν υπάρχει ούτε «ινδοευρωπαϊκή γλώσσα» ούτε καμία «ινδοευρωπαϊκή ομοεθνία». Συνέχεια →

Τὶς ἐπαναστάσεις τὶς κάνουν οἱ ἰδεολόγοι! Τὶς κάνουν αὐτοὶ ποὺ ἔχουν νὰ χάσουν καὶ δὲν τοὺς νοιάζει νὰ χάσουν τὰ πάντα! Τὶς κάνουν αὐτοὶ ποὺ τολμοῦν νὰ μὴν ζητοῦν τίποτα γιὰ τὸν ἑαυτόν τους καὶ νὰ διεκδικοῦν τὰ πάντα γιὰ τὴν Πατρίδα!!! Συνέχεια →

Στην Εθνικιστική οικογένεια επικρατεί πνεύμα ΜΟΝΑΔΟΣ! Η καινούργια οικογένεια είναι για τον Εθνικιστή, πιό αγαπημένη από την φυσική του οικογένεια, γιατί μοιραία στις φλέβες του και στις φλέβες των Συναγωνιστών του τρέχει το πολύτιμο αίμα που ανακατεύτηκε στο στίβο της Εθνικής τιμής! Έτσι η βοήθεια ή η θυσία του για τον Συναγωνιστή του είναι φυσική και αυτονόητη. Συνέχεια →

«Ναι, το βλέπω πως η Ευρώπη ενώνεται, πως τα έθνη και οι φυλές ζυγώνουν η μία την άλλη. Αλλά εγώ είμαι ένας και εγώ θα ακουμπήσω επάνω στους γύρω μου ανθρώπους. Και αυτοί είναι οι Έλληνες». Συνέχεια →

Ακρίτες ονομάζονταν οι υπερασπιστές των άκρων, των ακραίων δηλαδή ανατολικών συνόρων της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ήδη από την εποχή του Ιουστινιανού (527-565) αναπτύχθηκαν αλλεπάλληλες σειρές οχυρωματικών έργων με ισχυρά τειχισμένες και οχυρωμένες παραμεθόριες πόλεις και με ευρύτατο σύστημα φρουρίων σε στρατηγικά σημεία που αξιοποιούσαν τα φυσικά εμπόδια (όρη, ποτάμια, έρημες εκτάσεις κλπ.) για να φυλάνε τις στρατηγικές διαβάσεις και να ελέγχουν με μεγαλύτερη άνεση τις κινήσεις των εχθρών της αυτοκρατορίας στα ανατολικά, κυρίως, σύνορά της. Ο όρος «ακρίτας» (ακρίτες, λατινικά limitanei) ή «ακρίτης» αναφέρεται για πρώτη φορά τον 10ο αιώνα από τον αυτοκράτορα και λόγιο Κωνσταντίνο του Πορφυρογέννητο στο έργο του «Περί Βασιλείου Τάξεως». Συνέχεια →

Πέραν, έξω, και μακράν, από εθνοτσιρίδες υποτιθέμενων και καλοβολεμένων εθνοκοινοβουλευτικών, άναρθρες κραυγές εξαλλοσύνης καναπεδάτων εθνοαπελευθερωτών, βοτανολογικά σκευάσματα του τύπου «εθνοκαθαρτικόν», «τουρκοαπωθητικόν», και «εθνοψηφοθηρικόν», επιληπτικά και επιλήψιμα ξεσπάσματα εθνικοφροσύνης, καταστροφικές βιαιότητες που μεταμορφώνουν άσημα όντα σε ήρωες της αριστεράς, και ανεμίσματα ελληνικών σημαιών που πίσω τους, αντί ιθυνόντων, ευφυών, ανιδιοτελών και ενάρετων εγκεφάλων, λυσσομανάει αέρας κοπανιστός. Συνέχεια →

Ο Δραγούμης εκίνησε το Έθνος, όσον ολίγοι, Ύστε­ρα από την ταπείνωση του 97 αισθάνθηκεν ότι είναι μόνος ανάμεσα σ’ έναν κόσμον ηττημένων. Κινούμενος από την αλληλεγγύη τη φυλετική κι’ από την υποχρέωση του δυνατού να επιβάλη τη θέληση του, είπεν εν τη καρδία αυτού, ότι το σκόρπιο και άβουλο πλήθος των ηττημένων, θα το μεταβάλη σε λαό νικητών. (Από το βιβλίο Ίων Δραγούμης, σελ 13-18, Θεσσαλονίκη 1938). Συνέχεια →