Monthly Archives: Αύγουστος 2021

Μόνο έτσι θα κοπεί το χαμόγελο, π.χ., στον επιδοματία τσικουλάτα τσικιτά, που με τσιλιαδόρο γυναίκα και παιδιά μπουκάρει μέρα μεσημέρι σε σπίτια και κλέβει μόνο μετρητά και κοσμήματα. Και τα παιδιά να τα πάρει η Πρόνοια, να τα αποκόψει από την κακοποιό υποκουλτούρα. Και, φυσικά, κόψιμο κάθε επιδόματος. Οποιος θέλει να πάει να δουλέψει, όχι να ζει στην καμπούρα μας για να έχει και χρόνο να πλιατσικολογεί. Αλλιώς, φυλακή, διότι και ο παρασιτικός βίος πρέπει να είναι έγκλημα. Συνέχεια →

Συγκεκριμένα, η ελληνική πλευρά είχε ζητήσει τη χρηματοδότηση με 15.800.000 ευρώ της ελληνικής Ακτοφυλακής προκειμένου να καλυφθούν πάγια έξοδα για τον αυξημένο αριθμό περιπολιών που θα χρειαστούν και εν όψει των αναμενόμενων μεταναστευτικών κυμάτων από το Αφγανιστάν. Όμως η Ευρωπαία επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων Ιλβα Γιόχανσον τονίζει ότι η Κομισιόν έχει θέσει ως προϋπόθεση για την ικανοποίηση του ελληνικού αιτήματος την καθιέρωση ενός ανεξάρτητου μηχανισμού στην Ελλάδα για την παρακολούθηση της τήρησης των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ότι ήδη έχει συσταθεί σχετική ομάδα εργασίας. Με απλά λόγια, δηλαδή, η κυρία Γιόχανσον εκβιάζει τη χώρα μας ότι δεν θα εγκρίνει τη χρηματοδότηση, εάν δεν επιτρέψει σε κάποιους «τύπους» να αποκτήσουν έλεγχο επί των συνόρων μας. Συνέχεια →

Ότι δηλαδή, όπως φαίνεται να καταδεικνύουν αρκετά αρχαία κείμενα, όχι μόνο οι πρόγονοί μας, γνώριζαν απλά για την μεγάλη ήπειρο πέρα από τον ατλαντικό, αλλά είχαν ταξιδέψει έως εκεί και ενδεχομένως δίδαξαν τους ντόπιους ή μπορεί να άφησαν και απογόνους… Συνέχεια →

Ο Αλέξανδρος Σούτσος, εις μνήμην του αδελφού του, θα δημιουργήσει το 1843 το «Άλσος Ιερολοχιτών». Δύο χρόνια αργότερα και επειδή κάποιοι ισχυρίσθηκαν πως είχε κατασκευάσει το μνημείο με συνεισφορές αναγκάστηκε να διανείμει γραπτή δήλωση αναφέροντας τα εξής: «Κατά το 1843 έτος ίδρυσα εν Αθήναις ιδία δαπάνη εν κενοτάφιον προς μνημόσυνον των Ιερολοχιτών επιγράψας τα εξής “Τω Ιερώ Λόχω και τοις εκατοντάρχοις Δημητρίω Σούτζω τω Βυζαντίω και Σπυρίδωνι Δρακούλη τω Ιθακησίω γενναίως εν Δραγατζανίω της Δακίας υπέρ Ελλάδος αγωνισαμένοις Αλέξανδρος Σούτσος εκ τω ιδίων ανέθηκεν, όπως η πατρίς ελευθέρα φίλα μεν οστά θάλπη καλόν δ’ ηρώον τοις Ελλησιν επιδεικνύη”».
Συνέχεια →

Το 1923 η μόνη ακολούθησε την τραγική μοίρα του υπόλοιπου Ελληνισμού του Πόντου και της Μικράς Ασίας. Ο μοναχός Διονύσιος Αμαραντίδης κατά την έξοδο από τη μονή, διέσωσε και μετέφερε στην Ελλάδα στη μονή της Αγίας Τριάδος στις Σέρρες την εικόνα του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου. Η ιστόρηση της βασιλικής, πατριαρχικής και σταυροπηγιακής μονής Αγίου Ιωάννη Βαζελώνα, επιχειρείται στον Άγιο Δημήτριο Ελλησπόντου Κοζάνης από το σωματείο «Αγίου Ιωάννη Βαζελώνα». Το 1970, η εικόνα της αποτομής του Αγίου Ιωάννη τοποθετήθηκε με τιμές στον Ιερό Ναό Προδρόμου και Βαπτιστού Αγίου Ιωάννη, στον Άγιο Δημήτριο, όπου γίνεται πανηγυρικός εορτασμός κάθε χρόνο στις 24 Ιουνίου. Συνέχεια →

Ο Πεισθέταιρος συνδιαλέγεται με Θεούς και ανθρώπους, συνάπτει ή απορρίπτει συμμαχίες, επιβάλλει τους δικούς του κανόνες-ακόμα και με τη βία- πάντα στο όνομα της Δημοκρατίας, παντρεύεται τη κόρη του Δία και ανακηρύσσεται παντοκράτορας. Η νέα Πολιτεία είναι μια ουτοπία που διέπεται από λογικούς κανόνες και λειτουργεί ως φανταστικό πείραμα. Τι θα γινόταν αν η ανθρώπινη λογική δοκίμαζε τα όρια της πιο αδιαμφισβήτητης(;) εξουσίας; Ο Αριστοφάνης με εργαλεία του τη σάτιρα και τη φαντασία, καταφέρνει να μετουσιώσει την πίκρα και την αγανάκτηση σε κωμικότητα και να αναδείξει ακόμα μια φορά τη λυτρωτική λειτουργία του γέλιου. Συνέχεια →

Το ζήτημα της ρουμανικής προπαγάνδας πρέπει επίσης να απασχολήσει την επίσημη ελληνική διπλωματία. Φίλη η Ρουμανία, αλλά φιλτάτη η ιστορική αλήθεια. Οι Βλαχόφωνοι της Βορείου Ηπείρου, όπως και οι Βλαχόφωνοι της Ελλάδος και του κράτους των Σκοπίων είναι γηγενείς Έλληνες που μιλούν ένα ελληνολατινικό ιδίωμα από την εποχή της Ρωμαιοκρατίας. Δεν είναι Ρουμάνοι. Ούτε η βλάχικη διάλεκτος είναι ίδια με τη Ρουμανική γλώσσα, όπως απέδειξε ο δάσκαλός μου και διαπρεπής Βαλκανιολόγος Αχιλλεύς Λαζάρου.
Συνέχεια →

Μέχρι το 1354 που ο Καντακουζηνός εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από τον θρόνο, αφήνοντας την εξουσία στον Ιωάννη Ε’ η βλάβη για την Αυτοκρατορία ήταν, πλέον, μη αναστρέψιμη, ειδικά μετά το 1359, όταν ο Οθωμανός σουλτάνος Ορχάν πέθανε και τον διαδέχτηκε ο γιος του Μουράτ Α’. Και την ώρα που ο Μουράτ συγκέντρωνε χιλιάδες Τούρκων και Τουρκομάνων, στην Καλλίπολη, με σκοπό να συντρίψει την Αυτοκρατορία, αυτή δεν διέθετε παρά μερικές εκατοντάδες τακτικών στρατιωτών, καθώς λόγω των εμφυλίων συγκρούσεων, αλλά και των αλλεπάλληλων εισβολών των ξένων στρατευμάτων στα εδάφη της, κατόπιν πρόσκλησης των διεκδικητών του θρόνου, και το σύστημα της πρόνοιας είχε καταπέσει. Η ύπαιθρος είχε λεηλατηθεί και μόνο γύρω από μερικές πόλεις υπήρχε οικονομική ζωή. Συνέχεια →

Μπορεί να μην μας αρέσει να κάνουμε ανίχνευση προθέσεων, αλλά επειδή το “έργο” αυτό έχει παιχτεί πολλές φορές, δεν υπάρχει άλλη λύση από τη συστηματική έκθεση όχι των εικαζόμενων κινήτρων, αλλά το που οδηγούν τέτοιες απόψεις. Ας σημειωθεί, πάντως, ότι τα ίδια πρόσωπα που υπηρέτησαν τα συστήματα εξουσίας που χρεοκόπησαν την Ελλάδα, επιχειρηματολογούν πλέον με πάθος εναντίον μιας προοπτικής που θα μπορούσε να την ξεχρεώσει. Συνέχεια →