Πώς τα ίδια τα Τίρανα έχουν διαψεύσει τα περί γενοκτονίας των Αλβανοτσάμηδων

Γράφει ο Ορφέας Μπέτσης

Για άλλη μια χρονιά η προπαγάνδα των Αλβανο-Τσάμηδων – καθοδηγούμενων από πολιτικό σχηματισμό που χειραγωγεί η Άγκυρα που επιδιώκει την καλλιέργεια ανθελληνικού ρεύματος στην αλβανική κοινή γνώμη – επανεμφανίστηκε σε εκδηλώσεις για την «γενοκτονία του ελληνικού κράτους σε βάρος των Μουσουλμάνων της Θεσπρωτίας»! Πρέπει να επισημάνουμε τα εξής για τις φετινές προκλητικές εκδηλώσεις τους.

Πρώτον, πως για ακόμα μία φορά χρησιμοποιήθηκε η Αίθουσα της αλβανικής Βουλής για μια φολκλορική παράσταση μίσους και αναληθειών από τους Μουσουλμάνους Τσάμηδες. Δεύτερον, στα γερμανικά γήπεδα όπου εξελίσσεται το Euro, όποτε έπαιζε η Εθνική Αλβανίας οι οπαδοί της αναρτούσαν πανό και κασκόλ με συνθήματα για την “Μεγάλη Αλβανία” και την επέτειο της “γενοκτονίας στην Τσαμουριά”…

Ανεξαρτήτως των όσων διατείνονται οι Miranda Vickers και James Pettifer – Βρετανοί σύγχρονοι ιστορικοί που εκπόνησαν τη δεκαετία του ’90 για λογαριασμό του Βασιλικού Υπουργείου Αμύνης, έρευνα για τους Αλβανούς στη Βαλκανική – είναι βέβαιο ότι γνωρίζουν, πλην όμως σκοπίμως αποκρύπτουν, ότι οι συγκρούσεις με τους Μουσουλμάνους Τσάμηδες στη Θεσπρωτία σχετίζονταν με τον αντιναζιστικό Συμμαχικό αγώνα.

Στα πλαίσια της κωδικοποιημένης επιχείρησης “Mincemeat” (άνοιξη 1943) των βρετανικών στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών – που στόχο είχε την παραπλάνηση των ναζιστικών δυνάμεων αναφορικά με την απόβαση στη Σικελία – είχαμε την κλιμάκωση των πολεμικών δραστηριοτήτων του ΕΔΕΣ και του ΕΛΑΣ στη Δυτική και Βόρεια Ελλάδα. Ως συνέπεια οι Ναζί κατακτητές προχώρησαν σε αντίποινα, αξιοποιώντας μεταξύ άλλων τους συνεργούς τους και δη στην Θεσπρωτία του Μουσουλμάνους Τσάμηδες, με επικεφαλής τους αδελφούς Ντίνο. Για την ιστορία, τον Νουρί Ντίνο εκτέλεσε δια απαγχονισμού ο ίδιος ο Ενβέρ Χότζα, σε πλατεία του Δελβίνου το 1945.

Ήταν αδύνατο να ανεχτούν οι Βρετανοί – και στο πλαίσιο του γενικότερου πολεμικού σχεδιασμού τους – αυτό το προγεφύρωμα των Γερμανών στα Στενά της Κέρκυρας. Για αυτό και δεν ενέκριναν απλώς το σχέδιο πολεμικής δράσης, αλλά συνέδραμαν και σε αυτό. Το σχέδιο αφορούσε την ήττα των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων και κατά συνέπεια των ντόπιων συμμάχων τους, των Μουσουλμάνων Τσάμηδων στην Θεσπρωτία. Αυτή είναι η ιστορία.

Όταν επήλθε η ήττα, οι προύχοντες των Μουσουλμάνων που είχαν αναμειχθεί σε εκτελέσεις και λεηλασίες εις βάρος του ελληνικού στοιχείου της περιοχής – αλλά και σε ενέργειες που αποσκοπούσαν στην απόσχιση της περιοχής από την ελληνική επικράτεια, με την εύνοια αρχικά των ιταλικών και μετέπειτα των γερμανικών κατοχικών αρχών – παρακίνησαν σχεδόν το σύνολο του μουσουλμανικού πληθυσμού να ακολουθήσει τα γερμανικά στρατεύματα, κατά την αποχώρηση τους από την Θεσπρωτία. Ορισμένοι από αυτούς απέβλεπαν σε αμνηστία και στην επιστροφή τους στην Θεσπρωτία με τους δικούς τους όρους, όμως τα γεγονότα δεν εξελίχθηκαν έτσι… Διαβάστε την συνέχεια στην πηγή

This entry was posted in ΑΛΒΑΝΙΑ, ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ, ΕΛΛΑΔΑ, ΕΛΛΑΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΤΟΥΡΚΙΑ, ΤΣΑΜΗΔΕΣ and tagged , , , , , . Bookmark the permalink.

Σχολιάστε