Η Σοφία Λεμπρέν, γνωστή στο ευρή κοινό με την ονομασία Δούκισσα της Πλακεντίας, γεννήθηκε στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα στην πολιτεία Πενσυλβάνια το 1785. Ωστόσο, οι γονείς της ήταν Γάλλοι και εκείνη ποτέ δεν θεωρήθηκε Αμερικανίδα. Το ψευδώνυμο Δούκισσα της Πλακεντίας το απέκτησε μετά τον γάμο της με τον στρατηγό Κάρολο Λεμπρέν οποίος ήταν υπασπιστής του Ναπολέοντα και δούκας της Πλακεντίας, ενός νομού της Ιταλίας. Με τον Κάρολο η Σοφία απέκτησε μία κόρη την Ελίζα με την οποία οι δύο τους μετακομίσαν στο Ναύπλιο μετά το διαζύγιο της Δούκισσας.
Το 1834 εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα όπου η Σοφία Λεμπρέν αγόρασε μεγάλες εκτάσεις στην Πεντέλη και έχτισε δύο μέγαρα, το ένα (το γνωστότερο) στη βάση του λόφου κοντά στο αστεροσκοπείο και στη μονή που είναι αφιερωμένη στην κοίμιση της Θεοτόκου και το άλλο δίπλα στο σημείο όπου στεγάζεται σήμερα το Βυζαντινό Μουσείο. Εκτός από τα δύο μέγαρα έχτισε και ένα πιο απλό σπίτι που χρησιμοποίησε κυρίως σαν ξενώνα το οποίο βρίσκεται σήμερα μισογκρεμισμένο στα δεξιά της Λεωφόρου Πεντέλης πλησιάζοντας τους πρόποδες του βουνού.
Η Ελίζα, κόρης της Δούκισσα της Πλακεντίας έπασχε από φυματίωση και το 1836 αναγκάζονται να ταξιδέψουν στη μέση Ανατολή αναζητώντας απελπισμένα γιατρειά της νόσου, δεν τα καταφέρνουν και το 1837 η Ελίζα πεθαίνει στην Βυρρητό. Από τότε αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση και για την μητέρα της που αλλάζει απότομα συμπεριφορά και στάση ζωής. Ταριχεύει το νεκρό σώμα της κόρης της και το τοποθετεί στην προσωρινή κατοικία της στην οδό Πειραιώς. Στις 19 Δεκεμβρίου όμως του 1847 ξεσπάει πυρκαγιά στην κατοικία αυτή που καίγεται ολοσχερώς και μαζί της αποτεφρώνεται το ταριχευμένο σώμα.
Εν τω μεταξύ η Δούκισσα της Πλακεντίας στρέφεται πολύ στη θρησκεία όπου έχει ήδη απομακρυνθεί από τον Χριστιανισμό, έχει ασχοληθεί με μαγικά τάγματα και έχει ασπαστεί τον Μωσαϊσμό, ενώ ίδρυσε ακόμα μια θεοκρατική οργάνωση με μέλη Έλληνες και ξένους λόγιους.
Μετά την αποτέφρωση της κόρης της δεν άντεξε πάνω από 9 χρόνια ζωής καθώς απομονώθηκε στο μέγαρό της όπου έζησε έως το 1854 χωρίς να δέχεται καθόλου επισκέπτες. Αξιοπερίεργο είναι ότι μετά τον θάνατό της θάφτηκε όχι σε νεκροταφείο αλλά στον πύργο της στην Πεντέλη.
Από τότε ο λαός θεώρησε ότι τόσο το μέγαρο όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής της και θάφτηκε όσο (και περισσότερο) το σπίτι της στην λεωφόρο Πεντέλης στοιχεώνονται ακόμα και σήμερα από το ανήσυχο πνεύμα της Δούκισσας. Πολλές ιστορίες που πηγάζουν από τους κατοίκους του Πεντελικού Όρους θέλουν την Σοφία Λεμπρέν να κατοικεί ακόμα στα σπίτια όπου πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της και να κάνει τις εμφανίσεις της είτε σαν σκιά είτε σαν υπόκωφες φωνές. Παρόμοιες φήμες για φαντάσματα και στοιχειώματα υπάρχουν σε όλα τα μέρη του κόσμου, δεν είναι λίγες οι φορές όμως που όλα αυτά ανήκουν στη σφαίρα της λαικής φαντασίας…
Όλη αυτή η παράξενη ιστορία και κυρίως το γεγονός ότι ακούσαμε αλλόκοτους μύθους για τα διάφορα φαινόμενα που πιθανώς συμβαίνουν στις πρώην κατοικίες της Δούκισσας κίνησαν το ενδιαφέρον μας και ξεκινήσαμε τις πρώτες μας εξορμήσεις. Πρώτος μας σταθμός ήταν λοιπόν ο ξενώνας..
Εξωτερικά και με μία πρώτη ματιά από την πλευρά της λεωφόρου βλέπουμε ένα παλιό ερειπωμένο και μισογκρεμισμένο σπιτάκι που δεν μπορεί να προκαλέσει μεγάλη εντύπωση… Κάνοντας τον κύκλο του τετραγώνου όμως παρατηρούμε ότι δεν είναι τόσο μικρό όσο δείχνει η μπροστινή του όψη καθώς έχει αρκετά μεγάλο βάθος και πολλά πατώματα, κάτι που διαπιστώνει κανείς και αν εισέλθει στον εσωτερικό του χώρο.
Η πρώτη εικόνα που αντικρύζει κανείς καθώς μπαίνει από την κύρια είσοδο είναι ένα κτήριο όπου τα περισσότερα πατώματά του έχουν γκρεμιστεί και είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι έχει πολλά χρόνια να χρησιμοποιηθεί. Το τελευταίο φαίνεται ξεκάθαρα από τα γκρεμίσματα του κτηρίου, φυτά που έχουν φυτρώσει μέσα στα δωμάτια αλλά και από κάποια «σκουπίδια» που κακώς έχουν πεταχτεί εκεί και φανερώνουν τις κακιές συνήθειες των Ελλήνων.
Κάτι που από την αρχή μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και φαίνεται και στις πρώτες φωτογραφίες είναι ότι πολλά αν όχι τα περισσότερα από τα παράθυρα είναι χτισμένα! Αυτό προσδίδει ένα ακόμα πιο τρομακτικό στοιχείο στο ήδη «σκοτεινό» περιβάλλον που είναι δυνατό να φοβίσει κάποιον που επισκέπτεται το σπίτι νύχτα. Επίσης κάποια παράθυρα είναι μισοχτισμένα ενώ σε άλλα υπάρχουν μπροστά μεγάλες σιδεριές που θα απέτρεπαν κάθε σκέψη για είσοδο από εκεί.
Προσπαθήσαμε να «εισβάλουμε» σε όλες τις εισόδους ώστε να έχουμε μια πλήρη εικόνα του κτηρίου αυτού με την εκπληκτική αρχιτεκτονική και των δωματίων του…
Στα δωμάτια παρατηρήσαμε ότι υπήρχαν πολλά τζάκια και φουρνάκια.
Ενώ στο ισόγειο είδαμε τους σταύλους.
Αναζητώντας κάτι ξεχωριστό που θα μας τραβούσε την προσοχή στο αφιλέξενο 180 ετών σπίτι…
Σταθήκαμε μπροστά από ένα εύρημα που στιγμιαία μας τάραξε..
Κόκκαλα προφανώς κάποιου ζώου ήταν παρατημένα στο σπίτι της Δούκισσας της Πλακεντίας. Χρησιμοποιήθηκαν άραγε για κάποιου είδους μαγική τελετή από ανθρώπους που πίστευαν πως όντως κάτι το μεταφυσικό υπάρχει στο οίκημα ή ίσως απλά ένα ζωάκι έτυχε να πεθάνει εκεί;
Κάπως έτσι τελείωσε η περιήγησή μας στο μυστηριώδη μισογκρεμισμένο ξενώνα και κατευθυνθήκαμε προς το μέγαρο που άφησε την τελευταία της πνοή η Σοφία Λεμπρέν.
Εκεί το μεγαλείο του πύργου φαίνεται από μεγάλη απόσταση, ένα καλοδιατηρημένο αρχοντικό κτήριο ξεπροβάλει από μακριά.
Το κτήριο σήμερα χρησιμοποιείται ως πνευματικό κέντρο Πεντέλης και η είσοδος είναι ελεύθερη μόνο συγκεκριμένες ημερομηνίες όπου οργανώνονται εκδηλώσεις. Ωστόσο μετά από μια μικρή έρευνα γνωρίζουμε ότι τώρα πια μέσα οι περισσότερες αίθουσες είναι άδειες εκτός από μερικά γραφεία και από όσο μπορέσαμε να δούμε από τα κάτω παράθυρα κάποιους παλιούς πίνακες και καθρέπτες.
Σας παραθέτουμε λίγες φωτογραφίες από το αντικειμενικά εξαιρετικά επιβλητικό μέγαρο.
Δεν έχουμε σκοπό να πούμε κάποιον ατεκμηρίωτο μύθο ή φήμη που μπορεί να κυκλοφορήσει εύκολα χωρίς να έχει κάποια βάση. Και μιλάω πάντα για τα θέματα που έχουν να κάνουν τα φαινόμενα που λέγεται ότι συμβαίνουν εκεί που έζησε η διάσημη Γαλλίδα Δούκισσα της Πλακεντίας. Έχουμε όμως να παραθέσουμε μια μικρή αλλά σίγουρα τόσο αληθινή όσο και παράξενη ιστορία που έτυχε σε ένα μέλος από την ομάδα μας (ο γράφων απείχε από την συγκεκριμένη εξόρμηση).
Τρεις φίλοι ερευνητές έτυχε ένα βράδυ να περνούν έξω από το σπίτι-ξενώνα της Σοφίας Λεμπρέν και σαν μια αόρατη δύναμη να τους τράβηξε, θέλησαν να περάσουν την πόρτα της εισόδου του κτηρίου. Εκεί αφού στάθηκαν σιωπηλοί για λίγο ένας από την παρέα θέλοντας να σπάσει τη σιωπή έπιασε ένα άδειο γυάλινο μπουκάλι από το έδαφος και το πέταξε με δύναμη σε έναν από τους σκοτεινούς εσωτερικούς τοίχους. Όλοι είδαν το μπουκάλι να διαγράφει μια πορεία στον αέρα αλλά λόγω της νύχτας δεν μπόρεσαν να δουν την στιγμή που θα έσπαγε πάνω στον πέτρινο τοίχο. Όχι μόνο δεν το είδαν αλλά άκουσαν έναν γδούπο τη στιγμή που το αντικείμενο προσέκρουσε στην πέτρα και μετά πάλι σιωπή. Το μπουκάλι δεν έπεσε ποτέ! Είχε χαθεί από τα μάτια τους και δεν άκουσαν το παραμικρό θόρυβο που θα έκαναν τα γυαλιά καθώς θα έπεφταν στο πάτωμα! Ανησύχησαν, πλησίασαν στον τοίχο και άρχισαν να ψάχνουν το έδαφος αλλά μάταια, κανείς δεν έβρισκε ίχνος από το γυάλινο μπουκάλι! Ξαφνικά όλοι ένιωσαν πανικοβλημένοι, βγήκαν έξω τρέχοντας και σταμάτησαν αρκετά μέτρα μακριά από το κτήριο. Εκείνο το βράδυ δεν είχαν φυσικά τη διάθεση να επιστρέψουν ξανά στο σπίτι.
Βέβαια αυτό το γεγονός δεν σημαίνει ότι οπωσδήποτε κάτι το παραφυσικό συνέβηκε αφού είναι πιθανό τα γυαλιά να έπεσαν κάπου που να μην μπόρεσαν να τα ακούσουν και αργότερα στο σκοτάδι να μη μπόρεσαν και να τα βρουν, αλλά παραμένει ένα μυστήριο που «ανοίγει την όρεξη» σε κάθε ερευνητή για να ψάξει περισσότερο την περιοχή… Εμείς θα είμαστε εκεί και πάλι σύντομα στην προσπάθεια να μάθουμε περισσότερα που θα μας βοηθήσουν στην αναζήτηση της «Μυστικής Πεντέλης»…
Και μη ξεχνάτε… Η Λογική Είναι Υπερεκτιμημένη…
Παραπομπή: www . iranon . gr Η έρευνα και οι αποστολές έγιναν από την ομάδα «Αδίστακτοι»( El Presidente , Χαμίνι, Doc – tor -, Routhless , El Patron ). [Συγγραφέας: Σιαντίκος Δημήτρης (Xamini), Πηγή]
ΕΛΛΑΣ 